Morgunblaðið - 29.12.2006, Blaðsíða 39

Morgunblaðið - 29.12.2006, Blaðsíða 39
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 29. DESEMBER 2006 39 REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST Þegar andlát ber að höndum Önnumst alla þætti útfararinnar ÚTFARARSTOFA KIRKJUGARÐANNA Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is ✝ Árni GunnarPálsson fæddist á Litlu-Reykjum í Hraungerðishreppi 3. maí 1920. Hann lést 23. desember síðastliðinn. Hann var sonur hjónanna Páls Árnasonar bónda, f. 27. októ- ber 1889, d. 24. júní 1975, og Vilborgar Þórarinsdóttur Öfjörð, f. 12. febr- úar 1892, d. 7. júlí 1975. Þau eignuðust 6 börn, þau eru: Gunnar, sem hér er minnst, Guðný, f. 1921, d. 1990, Þór- arinn Öfjörð, f. 1922, d. 2006, Guð- rún, f. 1924, d. 1983, Ingibjörg Guðrún Öfjörð, f. 1926, d. 1967 og Stefanía Ragnheið- ur, f. 1931. Útför Gunnars verður gerð frá Sel- fosskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14. Jarð- sett verður í Hraun- gerðiskirkjugarði. Þegar ég nú rita niður minningar um minn elskaða bróður Gunnar, sem nú hefur kvatt þessa jarðvist 86 ára gamall hvarflar hugurinn til bernskuáranna og allra hinna systk- ina minna sem nú eru gengin. Við ól- umst upp í litlum bæ með grænu túni í kring. Þar var líf og fjör og góðar stundir, gleði að vera til. Það dimmdi í lofti þegar mófuglarnir komu fljúg- andi í stórum hópum og settust á tún- ið. Glóðvolg áveitan við túnjaðarinn, þar sem við systkinin böðuðum okkur á sólardögum. Hreiður mófugla í mó- um og mýrum, fuglasöngur, þá var enginn minkur kominn í Flóann, ilm- ur af slegnu grasi. Pabbi og mamma léku sér við okkur krakkana á túninu þegar búið var að hirða heyið. Það voru sannarlega ljúfar stundir sem vert er að minnast. Gunnar var snemma rólyndur og traustur. Hann hafði yndi af góðum bókum og gaf sér góðan tíma við lestur þeirra. Eitt sinn vorum við stödd saman úti á hlaði að kvöldi til, ég hef líklega verið 7–8 ára. Það var stjörnubjart og jólin voru að nálgast. Ég tók eftir sérstak- lega stórri og bjartri stjörnu á himn- inum. Ég segi við Gunnar í barns- legri einlægni „Er þetta Betlehem-stjarnan?“ Gunnar leit á mig og þagði við, ég áttaði mig á að ég hafði sagt einhverja vitleysu og að þetta gat ekki verið sú stjarna. Þá sagði hann eftir skamma umhugsun. „Ætli það ekki, Stebba mín.“ Og ég skildi að hann vildi ekki skerða mína saklausu barnatrú. Hann hæddist ekki að mér fyrir kjánaskapinn og hann sagði engum frá þessari fávisku minni, ég var honum mjög þakklát fyrir. Þannig var snemma samband okkar, trúnaður og kærleikur á báða bóga. Bræður mínir voru einstaklega samrýndir þótt þeir væru ákaflega ólíkir. Doddi eldhugi sem datt margt skemmtilegt í hug og réð hann oftast ferðinni. Þeir fóru snemma að færa björg í bú með silungsveiðum. Þeir voru einstakir aflamenn báðir tveir. Mamma sagði mér frá fyrstu veiði- ferð þeirra, þá voru þeir 8 og 10 ára þegar þeir fengu að fara með færin sín fram að Vola, (Hróarsholtslæk). Mömmu var um og ó að láta þá fara eina því lækur þessi er bæði straum- harður og vatnsmikill og þeir ósynd- ir. Þeim dvaldist æði lengi dags og var hún orðin mjög óróleg. Allt í einu sér hún þann yngri koma hlaupandi, þá varð hún alvarlega hrædd. Hún hélt að Gunnar hefði drukknað. En Doddi var bara kominn til að ná í hest því þeir voru búnir að veiða svo marga fiska að þeir gátu ekki borið þá. Þannig hófst aflasæld þeirra, sem aldrei þraut. Eftir þetta skort ekki á nýjan silung til bragðbætis á heim- ilinu og var það mikil búbót því fæðið var nú ekki margbrotið í þá daga. Bræður mínir voru einstaklega góðir við litlu systur sína, fékk ég oft að fara með fram að Vola. Þá áttu þeir báðir reiðhjól og sat ég þversum á slánni fyrir framan annan hvorn þeirra og hélt mér í stýrið. Það voru nú skemmtilegar ferðir og horfði ég á veiðiskapinn og naut veiðigleðinnar með þeim. Móðir mín lék í flestum leikritum hjá ungmennafélaginu í sveitinni, við fjölskyldan fórum á allar þessar sýn- ingar. Einn vetur var mamma að leika og við ætluðum að fara að sjá sýninguna en þá var ég lasin og með hita svo ekki þótti æskilegt að ég færi á samkomuna. Var ég mjög sorg- mædd yfir því en þá buðust báðir bræður mínir til að vera heima hjá mér og það kvöld er mér alla ævi mjög hugstætt því þeir lögðu sig alla fram til að gleðja mig. Þeir hituðu kakó og höfðu mig á milli sín uppi í rúmi, lásu fyrir mig og spiluðu við mig á spil, ég man enn hvað ég var hamingjusöm. Gunnar var veiðimaður af Guðs náð eins og sagt er um listamenn. Hann fór víða og veiddi lax og silung í ám og vötnum, þá eignaðist hann vini víðsvegar því hann var greiðvikinn og veiddi þá fyrir búendur á viðkom- andi stöðum og fékk þá að veiða fyrir sjálfan sig í staðinn. Hann stundaði veiði í Hvítá í Suðurkoti og Önd- verðanesi fyrir bræðurna Árna og Ólaf Tryggvasyni í mörg ár og veiddi þá upp á hlut. Þetta var mikil og erfið vinna því það veiddist mikið. Hann var einn á bát og með mörg látur, bar allan aflann á bakinu frá veiðistað oft um langan veg. En þetta var það starf sem hann kunni að meta. Þá lagði hann líka minkagildrur og var mikill áhugamaður við útrýmingu á þeim vágesti í íslenskri náttúru. En refi skaut hann aldrei, hann hafði samúð með refnum. Eitt sinn datt hann útbyrðis úr bátnum og var ekki í björgunarvesti, hann var það sjald- an. Hann var í klofstígvélum það varð honum til bjargar að hann reyndi ekki að klæða sig úr, hvorki þeim né fötum. Heldur fór strax að synda og hélt fast í spotta sem bundinn var í bátinn, en í bátnum voru nokkrir lax- ar sem hann hafði veitt, og í land komst hann með bátinn í eftirdragi, þá var hann á áttræðisaldri. En hann var alla tíð sterkur mað- ur. Gunnar áttaði sig snemma á að sveitabúskapur var ekki að hans skapi, það var of bindandi starf. Hann þráði að læra en efni og ástæð- ur voru af skornum skammti, hann var 2 vetur á íþróttaskólanum í Haukadal hjá Sigurði Greipssyni. Þar eignaðist hann vini sem hann hélt sambandi við alla ævi. Hann var einn vetur á bílaverkstæði hjá Stein- dóri, þá 20 ára. Þá var hann til húsa hjá Benedikt Péturssyni og fjöl- skyldu á Öldugötu 32, vinafólki for- eldra okkar. Þar var heimasæta sem hann felldi hug til en hún var þá ekki í þeim hugleiðingum. Sjálfsagt fundist hann of ungur því hún var 9 árum eldri. Eftir það fer hann á Bifreiða- verkstæðið á Selfossi og í Iðnskólann og útskrifast þaðan sem bifvélavirki. Vann við það á veturna en við hey- skap á sumrin hjá pabba og mömmu. Hann giftist júgóslavneskri konu, hún var kölluð Djúdda, þá byggði hann hús, Heiðarveg 1 á Selfossi, en þau skildu tveim árum síðar. Þá vann hann við virkjunina við Efrafall í Grímsnesi ásamt Dodda bróður. Þeir unnu einnig saman á verkstæðinu á Selfossi og þóttu með afbrigðum úr- ræðagóðir, svo sögur voru á kreiki um afrek þeirra á því sviði. Eitt sinn bilaði vörubíll uppi í Grímsnesi og þeir voru sendir til að sækja hann, stýrismaskínan var biluð. Þeir þurftu að koma honum niður á verkstæði svo þeir tóku á það ráð að Gunnar sat inni í bílnum og stjórnaði bensíngjöf. Þórarinn sat framan á húddinu og stýrði hjólunum með staur. Þetta þótti skemmtilegt og þá var því bætt við söguna að Gunnar hefði setið með vélina á hnjánum inni í bíl, en á verk- stæðið komu þeir bílnum áfallalaust. Hann var háseti á togaranum Agli Skallagrímssyni 1955 þá var ég búin að eignast mitt fyrsta barn og við hjónin bjuggum á Njálsgötunni,. Þegar Gunnar kom í land gisti hann hjá okkur. Eitt sinn er hann var að koma með togaranum frá Þýskalandi úr söluferð var stödd hjá mér vin- kona mín Dagbjörg Benediktsdóttir. Hann kom með ýmislegt sælgæti sem hann gaf okkur af, Dagga dvald- ist fram yfir miðnætti, en þá voru strætisvagnar hættir að ganga svo ég bað Gunnar að fylgja henni heim, en ég skyldi búa um hann á meðan. Þá sagði Dagga: „Hann getur nú bara gist hjá mér, það er nóg pláss“. Hann þáði það og gisti hjá henni í 39 ár. Þetta var sama stúkan sem hann hafði litið ástaraugum þegar hann var tvítugur. Nú hófst besti kafli í lífi Gunnars í sambúð með þessari ágætu konu. Þau áttu mjög vel sam- an, bæði sparsöm og róleg, hún dvaldi oft með honum heilu sumrin þegar hann var við veiðar í Suður- koti. Alla tíð voru þau fastir gestir hjá okkur Sverri, öll jól og reyndar flestar helgar í kvöldmat á laugar- dögum, við oft í súkkulaði hjá þeim á sunnudögum, reyndar var líf okkar mjög saman ofið. Ég saknaði Döggu mikið er hún féll frá 24. ágúst 1995. Þegar hún dó flutti Gunnar á Selfoss í hús sitt á Heiðarvegi 1 og dvaldi þar þangað til hann fór á hjúkrunarheim- ilið Ljósheima á Selfossi. Hann gerði Kristleifi í Húsafelli í Borgarfirði margan greiðann, Krist- leifur vildi borga Gunnari fyrir vinn- una, Gunnar sagði þá: „Ég á systur sem mér þykir soldið vænt um og þætti vænt um að geta boðið henni í bústað til þín í staðinn þegar lítið er að gera á veturna.“ En Kristleifur var þekktur fyrir að vera með fyrstu mönnum sem buðu upp á sumarhúsa- leigu. Þetta var auðfengin lausn. Eitt sinn þegar við vorum stödd þar og Gunnar var að sýna mér fegurð fjallanna, Strútinn, Eiríksjökul og Geitlandið blasti við, þar hafði Gunn- ar gengið til rjúpnaveiða, segir hann: „Hérna vil ég helst hvíla að endingu, strá ösku minni yfir Geitlandið.“ En ég er sannfærð um það að honum félli ekki illa að hvíla við hlið foreldra okk- ar og hann þarf engin leyfi til að heimsækja alla þá staði sem voru honum kærastir því þótt þreyttur lík- ami sé lagður í mold ferðast hin frjálsa sál hvert sem hugurinn kýs. Yfir veg þinn, vorið nýtt, vaxa blóm í hverju spori. Allt sem fraus er aftur þítt, allt sem kól er vermt og hlýtt. Allt hið gamla er aftur nýtt, yngt og prýtt af sól og vori. Yfir veg þinn, vorið hlýtt, vaxa blóm í hverju spori. (Þorsteinn Gíslason.) Ég vill þakka læknum og starfs- fólki á hjúkrunarheimilinu Ljósheim- um fyrir einstaka kærleiksríka umönnun. Megi lífsins ljós lýsa ykk- ur, kæru vinir. Stefanía Ragnheiður Pálsdóttir. Vinur okkar Árni Gunnar Pálsson er látinn 86 ára að aldri. Hann kom hingað að Kalmanstungu fyrst haust- ið 1960 og var þá í fylgd með Gísla Kristinssyni frá Hafranesi við Reyð- arfjörð. Hafði Sveinn Einarsson veiðistjóri sent hann hingað til tófu- veiða, en hann fékk svo Gunnar til að aka sér, þar sem Gísli átti ekki bíl þá. Þeir Gísli voru báðir miklir áhuga- menn um hvers konar veiðiskap. Gunnar starfaði við laxveiði í Árnes- sýslu í áratugi og var oft fengsæll í besta lagi. Gunnar var bifvélavirkja- meistari að mennt, lærði þau fræði hjá Kaupfélagi Árnesinga á Selfossi og vann oft tíma og tíma við það. Einnig var hann á togara í nokkur ár. Hér í Kalmanstungu var hann jafnan tíma úr árinu meðan heilsan entist og var þá ólatur að rétta hjálparhönd við að lagfæra vélar og hvaðeina sem þurfti. Oft var gripið í lomberspil, sérstaklega meðan Kristófer frændi var við bærilega heilsu, en hann hafði afar gaman af að spila. Kona Gunn- ars, Dagbjörg, var oft með honum í þessum ferðum og oft komum við til þeirra í Reykjavík og þáðum góðar veitingar. Þeirra Gunnars og Dagbjargar minnumst við Bryndís, Stefán, Krist- ín og Jón með mikilli hlýju og þökk fyrir liðna tíð. Bryndís og Kalman Stefánsson. Árni Gunnar Pálsson V i n n i n g u r Kr. 7.000 Kr. 14.000 (tvöfaldur) 88 7287 16471 22687 31357 39038 47416 54843 63503 72569 172 7628 16602 22787 31468 39052 47446 55299 63631 72602 302 7835 16670 22943 31483 39331 47595 55675 63647 72678 435 8102 16755 23146 31500 39451 47873 55818 63773 73153 1007 8240 16797 23296 31653 40022 47903 55911 64257 73606 1043 8435 16851 24544 31931 40136 47973 56193 64753 74277 1490 8522 17045 24660 31989 40157 47990 56483 64844 74469 2213 8573 17050 24752 32867 40194 48758 57163 65208 74789 2234 8634 17051 24823 32959 40246 48779 57576 65897 75467 2384 9049 17213 25238 33192 40618 49144 57968 66193 75757 2574 9148 17307 25246 33291 40629 49507 58282 66491 75872 2604 9403 17326 25360 33368 40640 49738 58368 66627 76005 2613 9414 17336 26205 33622 40658 49799 58453 66681 76137 2664 9902 17653 26437 33665 41114 50326 58479 66945 76460 2674 9932 18016 26495 33729 41117 50353 58617 67194 76471 2690 9940 18405 26914 34178 41224 50591 58631 67482 76535 2880 10153 18486 27067 34663 41328 50611 58917 67596 76800 2905 11010 18490 27256 34972 41330 50721 59053 68207 77002 3205 11216 18730 27345 35364 41636 50750 59250 68361 77018 3496 11494 18739 27447 35510 41902 50772 59307 68407 77078 3546 11661 19064 27486 36036 41934 51198 59471 68727 77416 3624 11784 19393 27618 36129 41969 51214 59542 69145 77553 3963 11920 19858 27905 36324 42064 51590 59595 69288 77681 4056 12129 19968 28263 36552 42664 51658 59814 69744 77956 4154 12153 20073 28275 36862 43224 52028 59921 69765 77995 4594 12468 20397 28434 36898 43396 52169 60099 69788 78152 4646 12625 20530 28510 36998 43544 52247 60288 69849 78186 5160 13024 20600 28909 36999 43738 52333 60398 70114 78198 5209 13260 20773 28976 37046 44393 52453 60435 70208 78512 5291 13565 20868 29158 37357 44489 52635 60495 70228 78712 5321 13666 21189 29203 37380 44825 53229 60899 70298 78825 5375 14214 21319 29237 37544 45733 53266 61590 70433 78868 5506 14784 21505 29307 37609 45863 53439 61604 71057 79137 5679 14914 21522 29331 37907 45876 53613 61900 71101 79214 5701 15036 21564 29720 37948 45985 53971 62428 71443 79283 5881 15070 22201 29818 37970 46006 53989 62448 71537 79348 6081 15361 22209 29850 38013 46277 54013 62483 71620 79404 6473 15707 22311 30026 38347 46358 54053 62643 71770 79481 6666 16209 22409 30174 38805 46917 54527 63314 71820 79693 6937 16428 22607 30720 38837 47085 54811 63449 72369 79740 Næstu útdrættir fara fram 4. jan., 11. jan., 18. jan., 25. jan. & 1. feb. 2007 Heimasíða á Interneti: www.das.is V i n n i n g a s k r á 35. útdráttur 28. desember 2006 A ð a l v i n n i n g u r Kr. 2.000.000 kr. 4.000.000 (tvöfaldur) 5 5 7 4 5 V i n n i n g u r Kr. 100.000 Kr. 200.000 (tvöfaldur) 7 1 5 2 6 5 1 4 3 4 8 3 6 6 2 8 4 2 Vi n n i n g u r Kr. 50.000 Kr. 100.000 (tvöfaldur) 6460 9063 38520 40494 43133 60730 8191 14771 38909 43034 47473 74938 V i n n i n g u r Kr. 12.000 Kr. 24.000 (tvöfaldur) 4 8 5 7 7 7 3 1 6 6 0 1 2 9 8 9 3 4 1 4 2 1 5 2 3 7 7 6 1 7 6 9 7 2 7 0 6 6 7 8 8 0 5 3 1 8 7 8 1 3 0 5 1 3 4 2 0 9 5 5 3 3 4 4 6 1 7 7 2 7 3 1 1 5 2 2 3 1 8 0 8 0 1 9 0 3 4 3 0 5 9 9 4 3 4 3 5 5 3 4 4 2 6 1 9 5 9 7 4 0 5 6 2 6 3 8 9 7 8 8 1 9 7 6 1 3 0 6 2 1 4 3 5 8 1 5 6 1 1 0 6 2 6 9 4 7 4 3 4 5 3 8 4 7 1 0 1 9 2 1 9 9 8 7 3 2 6 3 7 4 4 1 4 0 5 6 3 9 8 6 3 3 2 5 7 4 7 5 1 4 4 9 4 1 0 3 2 0 2 0 8 9 4 3 3 7 2 0 4 6 3 8 5 5 6 6 0 1 6 3 8 1 8 7 6 2 9 0 4 7 8 0 1 0 6 6 7 2 3 6 0 2 3 4 7 7 9 4 6 7 9 1 5 6 8 1 4 6 5 4 7 2 7 6 8 0 2 4 9 3 0 1 0 9 0 1 2 4 5 0 1 3 6 8 9 3 4 7 2 1 9 5 8 9 4 8 6 5 6 5 6 7 7 0 1 9 5 2 1 2 1 4 0 6 5 2 6 0 4 6 3 6 9 5 9 4 8 4 5 1 5 9 1 4 3 6 6 6 2 9 7 8 7 6 3 5 4 9 1 1 4 5 4 4 2 7 1 8 9 3 6 9 8 0 4 9 2 4 6 5 9 3 5 5 6 7 3 9 4 6 8 0 6 1 5 5 2 7 2 7 5 9 8 3 7 4 6 0 4 9 9 0 7 6 0 1 0 7 6 7 4 8 7 7 0 1 4 1 5 7 1 7 2 8 1 9 5 4 0 4 7 0 5 0 4 2 7 6 0 2 1 0 6 8 7 7 6 7 6 8 4 1 6 2 3 4 2 9 3 9 2 4 0 9 1 2 5 1 8 6 5 6 1 0 2 2 7 1 0 9 3 Fáðu úrslitin send í símann þinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.