Morgunblaðið - 16.03.2007, Page 34

FLESTIR landsmenn hafa átt
langa samleið með Morgunblaðinu
og þótt það séu að öllu jöfnu mjög
skiptar skoðanir á efn-
isvali og efnismeðferð
Morgunblaðsins þá er
blaðið ein af slag-
æðum íslensks þjóð-
félags og það skiptir
öllu máli að blaðið
hugsi vel um heilsu
sína svo ekki sé hætta
á stíflum og vanda-
málum í sjálfu hjarta
blaðsins, hjarta þjóð-
arinnar.
Morgunblaðið hefur
haft og hefur algjöra
sérstöðu meðal blaða
á Íslandi og önnur
blöð komast ekki með
tærnar þar sem
Mogginn hefur hælana
þrátt fyrir að mörgum
finnist að styrkur
blaðsins hafi slaknað á
undanförnum árum,
styrkst í útliti en
slaknað í ritstíl og
sem ankeri í íslensku
þjóðlífi.
Í samtali fyrir
skömmu við eldri
konu sagðist hún hafa sagt upp
Morgunblaðinu til þess að spara,
en kvaðst sakna þess og þótt hún
hefði þjálfað sig að sækja efni
blaðsins á netinu og ekki síst minn-
ingargreinarnar þá vantaði eitt-
hvað, einhverja tilfinningu sem
skildi eftir tómleika hjá henni og
vanlíðan. Það er löngu vitað að
gamli grófi dagblaðapappírinn gef-
ur ákveðið jarðsamband, tilfinningu
og svörun án þess að menn hugsi
mikið út í það. Það er einnig ljóst
að blað eins og Morgunblaðið er fé-
lagi landsmanna þótt
mönnum líki misvel
við félagann eins og
gengur.
Alveg eins og Rík-
isútvarpið, Rás 1, er
einhver öflugasta
menningarstofnun
landsins með ótrúlega
kröftugu og fjöl-
breyttu efnisvali, þá er
Morgunblaðið sá póst-
ur sem landsmenn
hafa löngum litið til,
þess staðreyndabanka
með fjölbreyttu efni.
Það er eins og fólk
þurfi að lesa sumt með
eigin augum til þess
að taka endanlega
mark á því, sjá það
svart á hvítu, prentað
og klárt. Morg-
unblaðið hefur með
sanni verið kallað blað
allra landsmanna, mál-
þing og fleira og fleira
en kannski lýsir ekk-
ert Morgunblaðinu
eins vel og það þegar
sagt er að Morgunblaðið sé það
sem allir vilja og þrá í daglegu lífi
fólks sem hefur vonir og þrár.
Morgunblaðið er félagsskapur.
Morgunblaðið er
félagsskapur fólks
Árni Johnsen skrifar
um Morgunblaðið
Árni Johnsen
» Það er einnigljóst að blað
eins og Morg-
unblaðið er fé-
lagi landsmanna
þótt mönnum
líki misvel við
félagann eins og
gengur.
Höfundur skipar 2. sæti á lista
Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi
fyrir komandi kosningar.
34 FÖSTUDAGUR 16. MARS 2007 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
ÞEGAR ég sé niðurstöður skoð-
anakannana síðustu vikna og set
þær í samhengi við það sem ég
hlera í heita pott-
inum, þá finn ég
bæði meðbyr og
mikinn stuðning
við málstað Vinstri
grænna. En sam-
tímis hljómar ein-
kennilegur barlóm-
ur sem fyrst og
fremst virðist hafa þann tilgang
að finna höggstað á Samfylking-
unni. Einkum er voli og væli ætl-
að að rýra málstað Ingibjargar
Sólrúnar Gísladóttur.
Það verður að segjast einsog er
að formaður Samfylkingarinnar
hefur verið afar óheppinn með
eigið ágæti síðustu misserin.
Hæst hafa farið nokkrar setn-
ingar og ótti við ákvarðanir. En
einnig hefur óeining og sundrung
innan fylkingarinnar látið á sér
kræla. Það er einsog menn séu
ennþá að sleikja sár eftir for-
mannsslag og svo er einsog
margur kratinn ætli aldrei að
sætta sig við það að hafa fengið
Ingibjörgu Sólrúnu í sæti þess
sem ferðinni ræður. Maður hefur
meira að segja orðið þess áskynja
að dyggir stuðningsmenn Össurar
hafi farið mikinn við að reyna að
koma framboði Framtíðarlands-
ins á koppinn.
Hvað er ég að velta mér uppúr
óförum Samfylkingarinnar? Á ég
ekki bara að vera sáttur og sann-
færður um að ágætt gengi míns
flokks muni vara um aldur og
ævi?
Það hryllilegasta sem getur
gerst er það að Framsókn fái
nokkra þingmenn, því það gæti
hugsanlega nægt helminga-
skiptaveldinu til áframhaldandi
stjórnarsetu. Þetta má ekki ger-
ast. Og við sem teljum okkur
vinstrimenn verðum að reyna
með öllum hugsanlegum ráðum
að tryggja það að slíku óláni
verði afstýrt.
Og hvernig högum við mál-
flutningi okkar þá?
Jú, við styðjum við bak þeirra
sem við teljum að standi okkur
næst. Við hjálpum þeim, jafnvel
þótt þar finnist menn sem vilja að
Hægri græna eða Framtíðatland
fari í stjórn með Sjálfstæðisflokki
eftir kosningar.
Já, við eigum að styðja við þá
sem standa okkur næst, jafnvel
þótt margur samfylkingarmað-
urinn telji Vinstrihreyfinguna –
grænt framboð ekki vænsta kost-
inn í stjórnarsamstarfi.
Við styðjum þá sem standa
okkur næst. Íhaldið mun gefa
Framsókn pening í kosn-
ingamaskínuna ef það má verða
til þess að halda völdum. Og við
vitum að Framsókn hikar ekki
við að selja þjóðarsálina fyrir
stjórnartauma. Þess vegna segi
ég: Ágætu Íslendingar, ef þið ætl-
ið ekki að kjósa Vinstrihreyf-
inguna – grænt framboð, þá ætt-
uð þið að velja næst besta kostinn
– sem er Samfylkingin.
Saman
til sigurs
Kristján Hreinsson skrifar um
alþingiskosningar
Höfundur er skáld.
Vegna mikils aðstreymis að-
sendra greina í aðdraganda al-
þingiskosninganna verður formi
þeirra greina, sem lúta að kosn-
ingunum, breytt. Er þetta gert
svo efnið verði aðgengilegra fyrir
lesendur og auka möguleika
Morgunblaðsins á að koma
greinunum á framfæri fyrir kosn-
ingar.
Alþingis-
kosningar
ÁGÚSTA Gunnarsdóttir, rit-
ari stjórnar Blindrafélagins, rit-
ar ágæta grein í Morgunblaðið
mánudaginn 12. mars þar sem
hún fjallar um stöðu mála innan
íslenska menntakerfisins með
tilliti til blindra og sjónskertra
barna.
Hún minnist á nýlega úttekt
á menntunarmöguleikum sjón-
skertra nemenda á Íslandi og
hugmyndir sem fram koma í
skýrslu sem nýlega var gefin út
í kjölfar þeirrar úttektar. Í
þeirri skýrslu, sem unnin var af
breskum sérfræðingum, koma
fram margar góðar ábendingar
um hvernig móta megi bætta
þjónustu fyrir sjónskerta innan
menntakerfisins.
Þessar niðurstöður voru
kynntar menntamálaráðherra,
heilbrigðisráðherra, borg-
arstjóra og Sambandi íslenskra
sveitarfélaga á góðum fundi 26.
febrúar sl., en allir koma þessir
aðilar að þjónustu við blinda og
sjónskerta innan mennta-
kerfisins.
Ég ákvað strax að eiga frum-
kvæði að því að hrinda af stað
vinnu til að bregðast við til-
lögum í framangreindri skýrslu
Blindrafélagsins með því að
stofna framkvæmdanefnd undir
forystu menntamálaráðuneytis
með fulltrúum heilbrigðis- og
tryggingamálaráðuneytis, fé-
lagsmálaráðuneytis, Sambands
íslenskra sveitarfélaga, Reykja-
víkurborgar og tveimur fulltrú-
um frá Blindrafélaginu.
Meginhlutverk nefndarinnar
verður að gera áætlun um og
annast framkvæmd þeirra til-
lagna skýrslunnar sem sam-
ráðsaðilar eru samþykkir.
Nefndin skal leggja áherslu á
uppbyggingu menntakerfis fyrir
sjónskerta á Íslandi með vel
skilgreinda og samþætta þjón-
ustu að leiðarljósi og virku sam-
starfi á öllum stigum. Sér-
staklega skal huga að
ráðgjafarþjónustu, grunn- og sí-
menntun starfsfólks og þróun
námsgagna.
Var bréf þessa efnis þar sem
jafnframt var óskað eftir til-
nefningum í nefndina sent út 6.
mars sl. Ég stefni að því að
hægt verði að skipa fram-
kvæmdanefndina fyrir lok þessa
mánaðar og mun leggja áherslu
á að störfum hennar verði hrað-
að eins og kostur er. Mennta-
málaráðuneytið mun ráða verk-
efnisstjóra til starfa með
framkvæmdanefndinni en eins
og nafnið gefur til kynna á hún
að koma hlutum í verk. Um það
erum við sammála.
Ég vil þakka Blindrafélaginu
það frumkvæði sem það hefur
sýnt í málinu og þá góðu vinnu
sem lögð hefur verið í tillög-
urnar.
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir
Menntamál sjón-
skertra – Tími til
að framkvæma
Höfundur er
menntamálaráðherra.
TRÚBOÐ kennt við konsept
(hugmyndalist) hefur lagst yfir
löndin eins og farsótt.
Upphafið var í Bandaríkjunum
fyrir áratugum og
hljóp þaðan út um
víðan völl.
Nú skyldi öll hefð í
myndlist slegin af og
var því kirfilega fylgt
eftir og allt utan
konsepts dæmt frá
lífi. Nú felst mynd-
listin helst í kjaftav-
aðli og drasli sem
kastað er á gólf.
Myndlista- og
handíðaskólinn var
sleginn af eins og
horgemlingur og
nokkrir nemendur
MHÍ sem hangið
höfðu iðjulausir í
nokkur ár ráðnir pró-
fessorar. Hversu mik-
ið og lengi er hægt að
misbjóða þeirri nafn-
bót. Dýrmæt tæki, vefstólar og
smíðaverkstæði o.fl. var keyrt á
hauga. Þeir hlífðu nokkrum hæg-
indastólum af kennarastofu og
hafa líklega hugsað sér að þeir
myndu duga þeim vel í djúp-
hugsun.
Ráðnir voru prófessorar, próf-
lausir, til skólans. En mér er
spurn, hvað eiga þessir vesalings
nemendur að gera eftir fjögurra
ára setu í skóla sem þeir héldu
með nokkrum rétti að væri kaffi-
stofa og athvarf fyrir kaffi-
samkvæmi? Þeir eru flestir of
gamlir til að endurhæfing komi að
gangi
Maður heitir Einar
Garibaldi, prófessor
að nafnbót. Hann tók
að sér að skipuleggja
og hengja upp sýn-
ingu á verkum Kjar-
vals. Garibaldi hefur
trúlega haft spurnir
af hversu launfyndinn
Kjarval var og það
eitt getur gefið til
kynna hversu hæðinn
Kjarval var í fyndni
sinni. Sýningarstjór-
inn hengdi eina stóra
mynd á vegginn þann-
ig að bakhliðin sneri
mót salnum. Þetta
hefði málarinn Kjar-
val aldrei gert. Þetta
átakanlega vindhögg
á ekkert skylt við
kímni Kjarvals og Garibaldi getur
ekki að því gert að hann er bjöllu-
sauður, þrátt fyrir nafnbótina.
Og svo er það aulaskapur þorra
íslenskra myndlistarmanna. Allir
meiriháttar sýningarsalir eru þeim
lokaðir og þeir þora ekki að opna
munninn af ótta við ónáð, sem
þeir hafa reyndar uppskorið ásamt
fyrirlitningu og eiga það kannski
skilið. Frændur okkar Danir hafa
komið á fót háværum mótmælum
og tekið opinber listhús herfangi
og sama mun upp á teningnum
víðar. En þorri íslenskra lista-
manna er bljúgir aular sem halda
að ef þeir eru bara nógu þægir fái
þeir um síðir umbun síns erfiðis.
Hvílík sjálfsblekking, hvílíkur
aulaskapur.
Sjálfsblekking
Kjartan Guðjónsson skrifar um
myndlist og menningu
»… þorri íslenskra
listamanna er
bljúgir aular …
Kjartan Guðjónsson
Höfundur er listmálari.
Stórhöfða 21, við Gullinbrú, s. 545 5500.
www.flis.is ● netfang: flis@flis.is
lím og fúguefni
Í FRÉTTASKÝRINGU að-
stoðarritstjóra Morgunblaðsins á
forsíðu í gær var enn gerð til-
raun til að gera umhverfisstefnu
Samfylkingarinnar tortryggi-
lega. Nú með því að segja að
Samfylkingin hafi þagað um um-
hverfismálin í eldhúsdags-
umræðum. Það er í fyrsta lagi
ekki rétt, í öðru lagi hefur enginn
flokkur sett umhverfisstefnu sína
fram á jafn skýran hátt og Sam-
fylkingin og í þriðja lagi er því
miður nauðsynlegt að tala um
fleira. T.d. að 400–600 aldraðir
séu í brýnni þörf fyrir hjúkr-
unarheimili, að 900 aldraðir
hjúkrunarsjúklingar deili her-
bergi með öðrum og að heilu
landshlutarnir hafi búið við nei-
kvæðan hagvöxt árum saman en
borgi þó verðbólguskatt og ok-
urvexti.
Fyrir utan fjölmarga ritstjórn-
arpistla aðalritstjórans sem hafa
haft sama tilgang var þó ámát-
legasta pólitíska misnotkunin á
„blaði allra landsmanna“ 23.
febrúar sl. Þá var búin til frétt
um ekki neitt í þeim eina sýni-
lega tilgangi að grafa undan
Samfylkingunni í umhverf-
ismálum. Það var ekki nóg. Á
sömu forsíðu lét ritstjórnin því
gera útdrátt fréttar um utan-
dagskrárumræðu þar sem máls-
hefjandi, Björgvin G. Sigurðsson,
þingmaður Samfylkingarinnar,
togaði upp úr umhverfisráðherra
og þingmanni Sjálfstæðisflokks-
ins að eignarnám væri stjórn-
valdslegt ofbeldi sem ekki væri
við hæfi að beita við virkjanir í
Þjórsá. Hvergi var minnst á
frumkvæði Samfylkingarinnar,
einarða afstöðu hennar til máls-
ins eða flokkinn yfirhöfuð. Gefið
var í skyn að umhverfisráðherra
og þingmaður Sjálfstæðisflokks-
ins hefðu vakið máls á þessu af
sérstökum áhuga á umhverf-
ismálum.
Samfylkingin hefur mótað
skýra stefnu og komið með til-
lögur að lausnum á einu erfiðasta
deilumáli samtímans – tillögur
sem allir ættu að geta sæst á en
gefa þó engan afslátt af nátt-
úruverndarsjónarmiðum. Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur því miður
hvorki stefnu né tillögur í um-
hverfismálum. Eina græna við-
leitni Sjálfstæðismanna eru til-
raunir Morgunblaðsins til að
mála fálkann grænan. Fyrir
kosningar í fyrra málaði blaðið
hann bleikan.
Örvæntingarfullar tilraunir
Morgunblaðsins til að breyta
ránfuglinum bláa í skræpóttan
páfagauk verða hvorki til að auka
á trúverðugleika blaðsins né
Sjálfstæðisflokksins.
Að breyta „blaði allra lands-
manna“ í flokksblað korteri fyrir
kosningar er gamli tíminn. Ný
kynslóð ritstjórnar á ekki að taka
þátt í því, það er of mikið í hana
og blaðið spunnið til þess. Flokk-
ur sem þarf á slíkum vörnum að
halda ætti líka kannski að fara í
frí.
Dofri Hermannsson
Málgagnið
Höfundur er varaborgarfulltrúi og
framkvæmdastjóri þingflokks
Samfylkingarinnar.