Morgunblaðið - 16.03.2007, Blaðsíða 36

36 FÖSTUDAGUR 16. MARS 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Hólmfríður Sig-urðardóttir
fæddist á Akureyri
23. september 1939.
Hún lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á
Akureyri 3. mars sl.
Faðir hennar var
Sigurður Lúther
Vigfússon frá Foss-
hóli, f. 30. september
1901, d. 13. nóv-
ember 1959. Móðir
hennar var Gyða Jó-
hannesdóttir, f. 14.
ágúst 1914, d. 24.
júní 2000. Stjúpfaðir hennar, eig-
inmaður Gyðu Jóhannesdóttur var
Leó Guðmundsson f. 24. nóvember
1910, d.8. mai 1994. Systkini Hólm-
fríðar sammæðra eru Jóhannes
Pétur Leósson, f. 1942, d. 1966,
Benedikt Leósson, f. 1945, Hreiðar
Leósson, f. 1947, Ólafur Jón Leós-
son, f. 1948, Gyða Sólrún Leósdótt-
son, f. 17. janúar 1970. Sambýlis-
kona hans er Valgerður Guð-
björnsdóttir, börn þeirra eru
Valgerður Selma og Guðbjörn
Smári. Sonur Sigurðar Lúthers er
Birgir Þór. 4) Guðbjörg Sigurveig
Birgisdóttir, f. 22 júlí 1958. Sam-
býlismaður hennar er Guðmundur
G. Norðdahl, börn Guðbjargar eru
Lína Súsanna Knútsdóttir, Kristján
Árni Knútsson og Gyða Lóa Guð-
mundsdóttir.
Hólmfríður ólst upp hjá föður
sínum Sigurði Lútheri og ömmu
sinni Hólmfríði Sigurðardóttur.
Þau ráku veitingasölu og símstöð
að Fosshóli í S-Þingeyjarsýslu.
Hólmfríður vann við símavörslu
mestan hluta ævi sinnar, sín síð-
ustu 20 ár í starfi vann hún við
símavörslu á FSA þar til hún lét af
störfum vegna veikinda.
Útför Hólmfríðar fer fram í Ak-
ureyrarkirju í dag og hefst athöfn-
in kl. 13.30.
ir, f. 1950, d.1993, Leó
Viðar Leósson, f.
1953, Fríður Leós-
dóttir, f. 1955 og
Kristján Leósson, f.
1956.
Þann 9. júní 1972
kvæntist Hólmfríður
Sigurði Þóri Þór-
arinssyni hljóðfæra-
leikara, f. 16. janúar
1944, d. 27. sept-
ember 2005. Sigurður
og Hólmfríður eign-
uðust tvær dætur. 1)
Svövu, f. 21. ágúst
1971. Eiginmaður hennar er Hilm-
ar Sæmundsson. Dætur þeirra eru
Harpa Ýr og Helena Ósk. 2) Sif, f.
29. júni 1973, í sambúð með Rúnari
Jóhannessyni, sonur þeirra er Sig-
urður Tumi, dætur Sifjar eru
Hólmfríður Brynja Heimisdóttir og
Eyrún Tara Egilsdóttir. Fyrir átti
Hólmfríður 3) Sigurð Lúther Gests-
Elsku mamma mín, ég er enn að
reyna að átta mig á því að þú sért
ekki lengur hér hjá okkur, þetta er
allt svo óraunverulegt, við sem vor-
um búnar að fara út að borða og
kaupa föt þennan laugardag og hitta
svo mikið af fólki, við kvöddumst
með kossi um 5 leytið og vorum svo
ánægðar því að dagurinn hafði verið
svo góður hjá okkur og henni Fíu
systur þinni, en svo fæ ég þetta sím-
tal sem ég er enn ekki búin að átta
mig á aðeins rúmum 2 tímum seinna.
Elsku mamma, ég veit að þú varst
hrædd um að deyja úr þínum sjúk-
dómi sem þú varst búin að bera í 17
ár, en að lokum lét hjartað undan og
þú kvaddir sæl og ánægð á þann hátt
sem við viljum öll fá að kveðja.
Mamma mín, það er svo margt sem
kemur upp í huga mér þegar ég
hugsa til baka, svo margt sem þú
hefur kennt mér í lífinu, þú lagðir
mikla áherslu á það að kenna mér að
baka, og mikið varstu alltaf stolt af
mér þegar ég var að halda veislur og
færði ykkur pabba alltaf tertur fyrir
jólin. Við vorum sérstaklega nánar,
þú og ég, og aldrei leið dagur án þess
að við hittumst eða töluðum saman í
síma. Elsku mamma, þú varst líka
yndisleg amma og mikið varstu alltaf
stolt af ömmubörnunum þínum og
þú ljómaðir alltaf þegar þau bárust í
tal. Mamma mín, það breyttist
margt í þínu lífi þegar pabbi dó svo
skyndilega fyrir aðeins 16 mánuðum.
Þá var komið að þeim tímapunkti að
þú gast ekki búið ein vegna veikinda
þinna. Þá fluttir þú til mín í nokkra
mánuði þangað til þú fékkst inni á
hjúkrunarheimilinu Hlíð þar sem þú
áttir heima síðustu 4 mánuði í lífi
þínu, og mikið æðruleysi sýndir þú,
mamma mín, svona ung kona að vera
komin á hjúkrunarheimili, þú varst
alltaf svo sæl og ánægð með allt sem
þessar yndislegu starfstúlkur gerðu
fyrir þig og þú blómstraðir þegar þú
varst í handavinnunni að mála dúka
og margt annað fallegt handa þeim
sem þér þótti vænt um. Mamma mín,
það er erfitt að kveðja þig en ég get
ekki annað en verið sátt í hjarta
mínu að þú skulir nú vera komin til
hans pabba sem við söknum líka svo
mikið en það er svo stutt síðan hann
kvaddi okkur. Ég vil þakka öllu ynd-
islega starfsfólkinu á Hlíð fyrir góða
umönnum mömmu og einnig vil ég
þakka starfsfólkinu á lyfjadeild FSA
fyrir góða umönnun á undanförnum
árum. Þín elskandi dóttir,
Svava.
Hún mamma er farin frá okkur að-
eins 16 mánuðum á eftir pabba. Eftir
stöndum við ráðþrota og skiljum
ekki hví lífið þarf að vera svona erfitt
og ósanngjarnt. Mamma átti við erf-
iðan sjúkdóm að etja en þó var það
ekki hann sem felldi hana að lokum.
Þrátt fyrir erfiðan sjúkdóm kvartaði
hún aldrei, og lífsgleði hennar var
alltaf sú sama. Hún sýndi mikið
æðruleysi þegar hún varð að flytja á
Dvalarheimilið Hlíð aðeins 67 ára
gömul, hún var aðeins búin að búa
þar í 4 mánuði þegar kallið kom.
Mamma var einstaklega gjafmild
kona og voru það ekki fáar ferðirnar
sem ég fór fyrir hana út um allan bæ
með rúgbrauð og reyktan silung til
hinna og þessara. Mamma var stolt
af uppruna sínum, pabbi hennar Sig-
urður Lúther var merkur maður og
það var einkadóttir hans líka. Oft
kom það sér vel að vera dóttir Lillu
Lúthers frá Fosshóli, enda var hún
þannig gerð að ef þú hittir hana einu
sinni mundirðu ætíð eftir henni, hún
skildi allstaðar spor eftir sig. Hún
þekkti ótrúlega margt fólk, oft fór
það í taugarnar á mér að þegar við
fórum saman í bæinn eða í búðir varð
hún alltaf að stoppa og spjalla við
fólk, og þá kynnti hún mig alltaf sem
litla barnið sitt, þrátt fyrir að ég væri
komin á þrítugsaldurinn.
Eftir að fyrsta barnabarnið kom í
heiminn snerist líf hennar að mestu
um barnabörnin, og því fleiri sem
þau urðu því glaðari varð hún.
Stærstan hluta ævi sinnar starfaði
mamma sem símavörður, nokkur ár
vann hún á Kleppsspítalanum í
Reykjavík en eftir að við fluttum
norður vann hún sem símavörður á
Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri.
Símavarðarstarfið átti vel við hana,
þar var hún í miklum samskiptum
við fólk og það átti einstaklega vel
við mömmu.
Mig langar að kveðja mömmu
mína með þessu ljóði sem ég tel að
eigi vel við hana.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margt að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti ekki um hríð,
þá minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Elsku mamma, kysstu pabba frá
mér, ég sakna ykkar meira og meira
með hverjum deginum sem líður. Ég
mun halda minningu ykkar á lofti.
Þín dóttir,
Sif
Elsku Lilla mín, ég var bara ungur
strákur þegar ég kom inn í fjölskyld-
una og ég get aldrei þakkað þér fyrir
það hvað þú tókst mér strax opnum
örmum, við urðum strax miklir vinir
og félagar. Það eru svo margar góð-
ar minningar sem við eigum saman,
því að þið Siggi voruð hluti af heimili
okkar Svövu, og við hittumst eða töl-
uðum saman á hverjum degi. Eftir
að heilsu þinni fór að hraka gerði ég
allt sem í mínu valdi stóð til þess að
reyna að létta þér lífið, þau voru ófá
kvöldin sem ég fór og sat hjá þér
Lilla mín og þá gátum við talað um
allt sem okkur lá á hjarta. Eftir að
Siggi dó fluttir þú til okkar tíma-
bundið og ég reyndi að hlúa að þér
eftir bestu getu, þetta er mér ómet-
anlegur tími núna þegar söknuður-
inn segir til sín. Elsku Lilla mín takk
fyrir allt, og takk fyrir að leyfa mér
að vera svona stór hluti af lífi ykkar
Sigga.
Þinn tengdasonur,
Hilmar.
Elsku Lilla, ég gleymi því ekki
þegar ég hitti þig fyrst. Það var fyrir
um 10 árum að við Lúther komum
norður á Akureyri og ég var um það
bil að fara að hitta tengdaforeldra
mína í fyrsta skipti. Ég var með
kvíðahnút í maganum sem fór fljótt
eftir að ég hitti ykkur Sigga. Þegar
við Lúther komum í Hafnarstrætið
var tekið á móti mér með bros á vör
og faðmur ykkar tók á móti mér út-
breiddur. Það var eins og ég hefði
hitt ykkur áður og við spjölluðum
saman alla helgina. Þegar við Lúther
fórum heim á sunnudeginum fann ég
að ég var ein af fjölskyldunni ykkar.
Elsku Lilla, þú hefur ekki átt auð-
velda ævi en alltaf varstu tilbúin að
gera eitthvað gott fyrir alla. Kraft-
urinn og lífsgleðin hefur haldið þér
gangandi og síðustu árin hafa verið
þér erfið og þá sérstaklega vegna
þess að hugurinn var alltaf kominn
lengra en líkaminn. Þegar þú fórst
að fara í dagvist kom fram hjá þér
leyndur hæfileiki, þú gast málað og
gert ýmislegt í höndunum. Fram-
leiðsla þín lét nú aldeilis ekki á sér
standa, þú málaðir dúka, koddaver,
viskustykki og svuntur svo tugum
skipti. Svo hafðir þú líka gaman af að
mála keramik. Þú hringdir alltaf
öðru hvoru og spurðir hvort mig
vantaði ekki dúka eða viskustykki,
stundum hringdirðu oft á dag undir
það síðasta og stundum mundir þú
það og sagðir „var ég kannski búin
að hringja í þig áðan“ og svo hlóstu.
Þegar við Lúther komum norður
vorum við alltaf velkomin til ykkar
Sigga í Hafnarstrætið og krökkun-
um fannst alltaf svo spennandi að
koma til ömmu Lillu og Sigga afa á
Akureyri. En því miður urðu ferðir
okkar færri norður síðustu árin, Val-
gerður Selma var alltaf að spyrja
hvenær við færum norður á Akur-
eyri að hitta ömmu Lillu og vildi allt-
af hringja í þig. Svo er það hann Guð-
björn Smári sem þú náðir aldrei að
kynnast, hann var svo lítill þegar þú
hittir hann síðast, ekki nema nokk-
urra mánaða. Valgerður Selma á erf-
itt núna og vill ekki trúa því að hún
fái ekki að hitta þig aftur, en svo seg-
ir hún til að róa sjálfa sig að nú sé
amma Lilla hjá Sigga afa og þau séu
hjá Guði.
Elsku Lilla mín, við trúum að þér
líði vel núna og nú eigirðu létt með
andardrátt og sért án allra súrefn-
isvéla og lyfja, það var svo mikill
friður yfir þér þegar við sáum þig
síðast. Guð veri með þér elsku Lilla
mín og varðveiti þig.
Með ástarkveðju,
Valgerður Kr. Guðbjörnsdóttir.
Hún amma mín er dáin, hún amma
mín sem heitir Hólmfríður eins og
ég. Amma mín var besta amma í
heimi, ég átti lengi heima í sama húsi
og hún og afi og þá var ég mikið hjá
þeim. Ég fékk alltaf að sofa hjá þeim
þegar ég vildi, amma lét allt eftir
mér, ég var í miklu uppáhaldi hjá
henni enda vorum við sérstakar vin-
konur. Nú er amma komin til afa
Sigga og ég sakna þeirra beggja
mjög mikið. Nú fer ég ekki fleiri
ferðir fyrir þau út í Brynju-búð, ég
fæ aldrei aftur að gista hjá þeim, ég
elda aldrei aftur fyrir ömmu eða
hjálpa henni að laga til. Ég sakna
ömmu minnar mjög mikið en núna er
hún ekki lengur veik.
Hólmfríður Brynja Heimisdóttir
Elsku amma.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt,
hafðu þar sess og sæti
signaður Jesú mæti.
Ég fel í sérhvert sinn
sál og líkama minn,
í vald og vinskap þinn
vörn og skjól þar ég finn.
(Hallgrímur Pétursson)
Við söknum þín mikið, elsku
amma, og hefðum óskað þess að þú
hefðir fengið meiri tíma með okkur.
En núna ertu komin til afa Sigga og
líður vel. Við vitum að núna ertu orð-
in að engli sem passar okkur frá
himnum.
Þín ömmubörn
Eyrún Tara og Sigurður Tumi.
Elsku amma Lilla, það var alltaf
svo gott að koma í Hafnarstrætið og
hitta þig og Sigga afa. Ég veit að nú
líður þér vel hjá Sigga afa og Guði og
nú ertu laus við allar slöngurnar og
getur andað sjálf. Elsku amma mín
takk fyrir allt og Guð varðveiti þig og
blessi þig.
Okkur langar að senda þér þessar
bænir elsku amma mín.
Láttu nú ljósið þitt
lýsa upp rúmið mitt,
hafðu þar sess og sæti
signaður Jesús mæti.
Ég fel í sérhvert sinn
sál og líkama minn
í vald og vinskap þinn
vörn og skjól þar ég finn.
(Hallgrímur Pétursson)
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér
(Hallgrímur Pétursson)
Ástarkveðjur,
Valgerður Selma Lúthersdóttir
og Guðbjörn Smári Lúthersson.
Amma Lilla er dáin, ég á svo erfitt
með að sætta mig við það, hún sem
var svo stór hluti af lífi mínu. Elsku
amma mín ég er svo rík af yndisleg-
um minningum um þig og það er svo
ótal margt sem kemur upp í huga
mér, allar sumarbústaðaferðirnar
með þér og afa, bara við þrjú, allar
sundferðirnar okkar, við fórum á
hverjum degi í tvö ár saman í sund
og þú kenndir mér að synda, öll jólin
okkar saman, við höfum alltaf verið
saman á jólunum, allar næturnar
sem ég svaf hjá ykkur afa, þá leiddist
okkur aldrei, alltaf nóg að gera við að
spila og hafa gaman, já það var alltaf
gaman hjá okkur því að þú varst allt-
af svö glöð og kát. Mikið var erfitt
hjá okkur öllum þegar afi dó svo
skyndilega, en við gátum deilt sorg-
inni saman því að þú fluttir til okkar
og bjóst hjá okkur í nokkra mánuði,
og þá gátum við rætt saman um það
sem okkur bjó í hjarta, ég verð æv-
inlega þakklát fyrir þann tíma með
þér amma mín. Elsku amma, síðasti
dagurinn okkar saman var svo
skemmtilegur, þú bauðst mér út að
borða og það var svo gaman, allir svo
kátir og glaðir og þú ljómaðir, þú
varst svo ánægð með daginn, svo
kvaddi ég þig með kossi. Elsku
amma þetta voru síðustu stundirnar
okkar saman því að nokkrum
klukkutímum seinna varstu farin frá
mér. Elsku amma mín takk fyrir allt
og ég geymi allar dýrmætu minning-
arnar í brjósti mér.
Þín
Harpa Ýr.
Elsku amma mín, nú ert þú komin
til afa Sigga. Ég veit að þú vakir yfir
mér og verndar mig. Nú veit ég að
stjörnurnar eru orðnar tvær sem
setjast á koddann minn á kvöldin og
vaka yfir mér um ókomna tíð.
Þín
Helena Ósk.
Látin er góð kona, Hólmfríður
Sigurðardóttir, Lilla Lúthers frá
Fosshóli. Kynni okkar hófust fyrir
tíu árum er sonur Lillu, Sigurður
Lúther, og dóttir okkar Valgerður
Kristín hófu sambúð. Langt var á
milli í kílómetrum en síminn var
óspart notaður, ekki síst er barna-
börnunum hér syðra fór að fjölga.
Lilla átti við vanheilsu að stríða hin
síðari ár en lét þó engan bilbug á sér
finna, enda þótt við vissum að oft
væri hún sárkvalin. Jákvæðnin og
létta skapið hennar var alltaf öllu
öðru yfirsterkara og var hún ekkert
fyrir það að láta vorkenna sér. Hún
tók öllu af æðruleysi og hetjuskap og
hélt fullri reisn til síðustu stundar.
Víst væri ástæða til að mæra þessa
mætu konu í fleiri orðum en við lát-
um hér staðar numið og biðjum Guð
að blessa hana og alla afkomendur.
Lilla mín hafðu kæra þökk fyrir
vinskap þinn.
Guðbjörn og Selma.
Lilla frænka er látin. Nú er hún
laus við súrefniskútinn, allar slöng-
urnar og leiðslurnar. Það verður
undarleg tilfinning að hitta hana
ekki þegar við komum á Norðurland-
ið.
Ég ætlaði að fara í heimsókn til
hennar í febrúar en veðrið bauð ekki
upp á það. Í huga minn koma upp
ljóðlínur úr kvæði Tómasar Guð-
mundssonar, Bréf til látins manns.
Ég veit þú fékkst engu, vinur ráðið um það,
en vissulega hefði það komið sér betur,
að lát þitt hefði ekki borið svo brátt að.
Við bjuggumst við að hitta þig oft í vetur.
Og nú var um seinan að sýna þér allt
það traust,
sem samferðafólki þínu hingað til láðist,
að votta þér, það virðist svo ástæðulaust
að vera að slíku fyrst daglega til þín náðist.
Lilla (Hólmfríður) var fædd í sept-
ember 1939. Hún ólst upp á Fosshóli
við Goðafoss hjá föður sínum og
ömmu. Hún var gleðigjafi á heim-
ilinu, björt yfirlitum, léttstíg hnáta.
Heimilið var í þjóðbraut og margt
um að vera. Pabbi hennar ávallt fús
til að hjálpa öllum sem til hans leit-
uðu. Á Fosshóli var mikill erill, enda
á staðnum veitingasala, símstöð og
pósthús. Lilla var ekki í há í loftinu
þegar hún leysti pabba sinn af við
símavörslu í fjarveru hans. Sigurður
Lúther var með afbrigðum duglegur
bílstjóri og var oft leitað til hans í
ófærð til að koma sjúklingum til
læknis eða ná í lyf, en yfir fjallavegi
þurfti að fara í öllum veðrum. Lilla
var myndarleg kona – stórlynd –
með gott bragðskyn, hláturmild,
bóngóð með afbrigðum, hún átti erf-
itt með að segja nei og var höfðingi
heim að sækja. Hún naut þess að
dansa og var létt í spori. Heimili
þeirra Lillu og Sigga hlýlegt með af-
brigðum og þær móttökur sem allir
fengu voru sérstaklega elskulegar
og hlýjar. Gaman var þegar við spil-
uðum saman, þá skemmtu við okkur
í gamansemi og hlátri. Við Bjarni
eigum eftir að sakna þessara stunda.
Svava og Sif áttu góða foreldra, enda
bera þær með sér myndarskap og
yndisleika, við foreldrana voru þær
umhyggjusamar og hjálpsamar.
Tengdabörn og barnabörn sakna
efalaust ömmunnar, hún átti góða
samveru með þeim öllum. Sigurður
maður hennar lést eftir stutta sjúk-
dómslegu 2005. Ég sakna þín, elsku
frænka mín. Við systurnar sendum
ættingjum Lillu samúðarkveðjur.
Við látum gamlan sálm fylgja, hann
minnir á þrautina.
Sjá, hve langvinn þraut mig þjakar
þyrnivegi bröttum á,
heyr, mín örmædd öndin kvakar
upp til þín, sér hjálp að fá.
Syndabönd af sekum leystu,
sjúkum lækna, fallinn reistu,
leið mig heilan lífs stig,
ljúfi Jesú, bænheyr mig.
(Brandur Ögmundsson.)
Erla og Sólrún Kristjánsdætur
og fjölskyldur.
Hólmfríður Sigurðardóttir