Morgunblaðið - 17.06.2007, Síða 64
64 SUNNUDAGUR 17. JÚNÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Vönduð og persónuleg þjónusta
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Sími 551 7080
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
Ólafur Örn
útfararstjóri,
s. 896 6544
Inger Rós
útfararþj.,
s. 691 0919
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
KLEMENTÍNA MARGRÉT KLEMENZDÓTTIR,
Hagamel 31,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík þriðju-
daginn 19. júní kl. 15.00.
Margrét Björgvinsdóttir, Þráinn Viggósson,
Magdalena Björgvinsdóttir,
Kolbrún Björgvinsdóttir,
Dröfn Björgvinsdóttir, Þorgeir Jónsson,
Mjöll Björgvinsdóttir, Ólafur Stefánsson,
Drífa Björgvinsdóttir, Benedikt Þ. Gröndal,
Hrönn Björgvinsdóttir,
ömmubörn, langömmubörn og langalangömmubarn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
STEINAR RAGNARSSON
prentsmiður,
Eskihlíð 10a,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Digraneskirkju þriðjudaginn
19. júní kl. 13.00.
Katrín K. Söebech,
Kristján, Katrín, Alexander,
Haukur Þór, Ari Már, Theodór Árni
og fjölskyldur.
✝
Ástkær dóttir mín, systir og mágkona,
ANNA ÁRSÆLSDÓTTIR,
Stuðlaseli 2,
áður Kleppsvegi 62,
Reykjavík,
er lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
föstudaginn 1. júní, verður jarðsungin frá Áskirkju
miðvikudaginn 20. júní kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeir
sem vilja minnast hennar er bent á Styrktarfélag vangefinna.
Klara Vemundsdóttir,
Hafsteinn Ársæll Ársælsson, Sigrún J. Jónsdóttir,
Unnur S. Jónsdóttir.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
STEINGRÍMUR HELGI ATLASON
fyrrv. yfirlögregluþjónn í Hafnarfirði,
Hjallabraut 43,
Hafnarfirði,
sem lést miðvikudaginn 6. júní, verður jarðsunginn
frá Víðistaðakirkju miðvikudaginn 20. júní kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim
sem vilja minnast hins látna er bent á Blindrafélag Íslands og Félag
krabbameinssjúkra barna.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Einar Steingrímsson, Steinunn Halldórsdóttir,
Atli Guðlaugur Steingrímsson, Erla Ásdís Kristinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar ástkæri,
HÁKON FRANKLÍN JÓHANNSSON,
Miðleiti 7,
lést þriðjudaginn 12. júní.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík
fimmtudaginn 21. júní kl. 13.00.
Katrín Hákonardóttir, Arthur Echelberger,
Jóhann Hákonarson, Dagný Jóhannsdóttir,
Erna Hákonardóttir, Gernot Pomrenke,
Tryggvi Franklín Hákonarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elsku Ella amma.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Við biðjum góðan Guð að vaka
yfir elsku Trausta afa.
Minningar um yndislega ömmu
geymum við í hjörtum okkar um
ókomna tíð.
Guðmundur Andri,
Tinna María, Tristan Alex
og Ísabella Sara.
Elsku Elín mín. Mig langar til
að minnast þín með örfáum orðum.
Við kynntumst fyrir 29 árum
þegar ég og dóttir þín, Sigrún,
urðum vinkonur, þá nýbyrjaðar í
Verslunarskóla Íslands. Í byrjun
var þetta bara halló og bless eins
og venjan er hjá unglingum.
Elín Sigurðardóttir
✝ Elín Sigurðar-dóttir fæddist í
Reykjavík 19. mars
1931. Hún lést á
heimili sínu í Fög-
rukinn 9 í Hafnar-
firði 3. júní síðast-
liðinn og var útför
hennar gerð frá
Hafnarfjarðar-
kirkju 8. júní.
Þegar vinátta okk-
ar Sigrúnar varð
nánari fórum við að
hittast fyrir jól með
mæðrum okkar. Búa
til konfekt og skera
út laufabrauð. Þetta
voru yndislegar
stundir sem munu
seint gleymast. Tvær
kynslóðir af konum
að matbúa og allar
með sína skoðun.
Þarna kom persónu-
leiki þinn sterkt í
ljós, alltaf svo glöð og
kát en þó föst fyrir og lést í raun
ekkert hagga þér. Þetta er eig-
inleiki sem börnin ykkar Trausta
hafa svo greinilega erft. Ég hef
aldrei kynnst fjölskyldu með svona
sterk fjölskyldubönd. Og mér
finnst ég svo rík að hafa fengið að
kynnast þér og þinni fjölskyldu.
Það eru ekki allir svona heppnir að
fá að eignast svona vini.
Fyrir síðustu jól áttum við sam-
an yndislega stund þegar þú og
tvær dætur þínar, Sigrún og Anna
Kristín, komuð hingað til Kaup-
mannahafnar. Það er dýrmæt
minning.
Stundin þín er komin. Alltof
snemma en við ráðum víst ekki
okkar tíma hérna á jörðinni. Það
sem huggar þína nánustu er
hversu vel sá tími var nýttur. Það
eru ótal minningar sem þau geta
yljað sér við í framtíðinni.
Guð gefi þér frið og enn og aftur
takk fyrir að fá að kynnast þér.
Trausta, Auði, Önnu Kristínu,
Sigrúnu, Óskari og öðrum aðstand-
endum votta ég mín dýpstu samúð.
Erna Svala, Kristján og börn.
Kveðja frá
Inner Wheel – Hafnarfirði
Í dag kveðjum við eina af fé-
lögum okkar, Elínu Sigurðardótt-
ur. Hún var einn af stofnfélögum
Inner Wheel-klúbbs Hafnarfjarðar
1976 og starfaði þar alla tíð síðan.
Segja má að hún hafi verið ein af
dyggustu félögum klúbbsins. Hún
sat í stjórn klúbbsins fyrstu árin
og var meðal annars forseti hans.
Síðastliðið haust héldum við upp á
30 ára afmæli klúbbsins. Við það
tækifæri voru starfandi stofnfélög-
um færðar rauðar rósir, tákn Inn-
er Wheel, og voru þetta ánægðar
og glæsilegar konur sem þar voru.
Engan óraði fyrir því að ein þeirra
hyrfi á braut svona fljótt.
Elín var einstaklega glæsileg og
ljúf manneskja. Hún var góður fé-
lagi og mikil Inner Wheel-kona.
Þennan félagsskap mat hún mikils
og má best sjá á því hvað dætur
hennar voru duglegar að mæta
með henni á jólafundinn. Við
þeirra borð var alltaf mikil kátína
og gleði.
Við kveðjum Elínu með söknuði
og þökkum samfylgdina. Trausta,
börnum og fjölskyldu þeirra send-
um við innnilegar samúðarkveðjur.
Brynja Guðmundsdóttir,
forseti.
Ég man fyrst
óljóst eftir Fríðu,
föðursystur minni,
þegar hún átti heima
á Vatnsleysu í Við-
víkursveit en hún flutti til Sauð-
árkróks um 1950.
Á Króknum bjó hún fyrst á
Suðurgötu 2 ásamt manni sínum,
Sigfúsi Guðmundssyni, og Sveini,
syni þeirra.
Húsið þeirra fannst mér merki-
legt miðað við torfbæinn heima en
það var á tveimur hæðum með
kjallara og í bakgarðinum var
hesthús, fjárhús og hlaða. Það kom
að mestu í hlut Siffa að annast
kindur og hesta en þeir Blesi og
Gráni voru sem hluti af fjölskyld-
unni.
Siffi var mikill hestamaður og
hefur Sveinn tekið hestamennsk-
una í arf.
Ég var til húsa hjá þeim þá þrjá
vetur sem ég var í gagnfræðaskóla
á Króknum. Þar var gott að vera
og fyrir þessa dvöl stend ég ætíð í
Hólmfríður
Sveinsdóttir
✝ HólmfríðurSveinsdóttir
fæddist á Brúna-
stöðum í Fljótum 6.
mars 1916. Hún lést
á Heilbrigðisstofn-
uninni Sauðárkróki
4. júní síðastliðinn
og var útför hennar
gerð 9. júní.
þakkarskuld við þau.
Við Sveinn, sonur
þeirra, erum jafn-
gamlir og Fríða hafði
góðan aga á okkur,
hvatti okkur til að
gera ýmislegt, sem
hún taldi uppbyggi-
legt, en bannaði sjop-
puhangs. Hún spurði
stundum hvernig
gengi í skólanum en
fór ekki neitt nánar
út í það. Ég minnist
þess ekki að hún hafi
nokkurn tímann
spurt hvort ég væri búinn að læra
heima. Guðrún, amma mín, spurði
aftur á móti oft um heimalærdóm-
inn eftir að hún flutti heim til
Fríðu og Siffa.
Fríða var óvenjulega hreinskipt-
in í öllum samskiptum. Hún kom
ávallt til dyranna eins og hún var
klædd, lýsti skoðunum sínum tæpi-
tungulaust og allir vissu hvar þeir
höfðu hana. Hálfvelgja þekktist
ekki í fari hennar.
Hún var harðdugleg og þrek-
mikil og afkastaði miklu auk þess
sem hún var bæði útsjónarsöm og
úrræðagóð.
Það var gott að leita til hennar
því hún var hjálpsöm og henni var
umhugað um að láta gott af sér
leiða. Þessir eiginleikar skópu
henni vinsældir og virðingu sam-
ferðafólks og skipti þá engu máli
þótt menn kynnu að aðhyllast aðr-
ar skoðanir en hún.
Ég flutti burt úr Skagafirði og
samskiptin við þessa góðu frænku
minnkuðu. Hún kom sjaldan aust-
ur til mín og ég kom ekki oft á
Krókinn. Heimsóknir til hennar
voru þó eftirminnilegar.
Fríða var ekki þögul kona frek-
ar en ýmsir ættingjar hennar
þannig að spjall við hana gekk lið-
ugt og ekki þurfti að óttast vand-
ræðalegar þagnir. Borð bókstaf-
lega svignuðu undan matföngum
og uppbúið rúmið beið þegar farið
hafði verið yfir stöðuna í hinum
ýmsu málum.
Fríða átti því láni að fagna að
halda andlegu atgervi til æviloka
þótt líkamlegir kvillar segðu til
sín. Ég talaði stundum við hana í
síma þar sem við ræddum eitt og
annað og hún sagði mér frá högum
fjölskyldunnar og fékk fréttir af
mínu fólki.
Mest töluðum við þó um þjóðmál
en á þeim hafði hún óbilandi
áhuga. Hún fylgdist svo vel með
umræðum á Alþingi og annarri
þjóðmálaumræðu að það var með
hreinum ólíkindum. Hún hélt
minni sínu ótrúlega vel og rakti oft
þráðinn í þingræðum fyrir mig í
símann.
Fríða bjó ein eftir að Siffi lést
árið 1974, langt um aldur fram.
Hún var ákveðin í því að búa í
íbúðinni sinni til æviloka og vera
ekki upp á aðra komin. Henni
tókst það.
Við Ólöf og dætur okkar sendum
Sveini og Heiðrúnu og afkomend-
um þeirra innilegar samúðarkveðj-
ur.
Sveinn Herjólfsson.