Morgunblaðið - 09.08.2007, Blaðsíða 30

30 FIMMTUDAGUR 9. ÁGÚST 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
SIGURLAUG GUÐMUNDSDÓTTIR,
Birkihlíð 14,
Sauðárkróki,
sem lést föstudaginn 3. ágúst, verður jarðsungin
frá Sauðárkrókskirkju, laugardaginn 11. ágúst
kl. 11.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á Krabbameinsfélag Skagafjarðar.
Guðmundur Frímannsson,
Guðlaugur Guðmundsson, Rakel Benediktsdóttir,
Guðný Erla Guðmundsdóttir,
Brynjar Guðmundsson, Ásdís Adolfsdóttir,
Rúnar Guðmundsson, Guðrún Eggertsdóttir,
Sigurlaug Guðmundsdóttir, Helgi Jóhann Sigurðsson,
Elva Björk Guðmundsdóttir, Gunnar Bragi Sveinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HLÖÐVER HELGASON,
áður til heimilis
á Vesturgötu 69,
Reykjavík,
sem lést fimmtudaginn 2. ágúst á Hrafnistu í
Reykjavík.
Jarðaförin fer fram frá Grafarvogskirkju, föstudaginn
10. ágúst 2007 kl. 15:00.
Sigurður Hlöðversson,
Hlöðver Hlöðversson,
Sævar Hlöðversson, María Pétursdóttir,
Hjálmar K. Hlöðversson, Elínborg Pétursdóttir,
Guðjón H. Hlöðversson, Björg L. Ragnarsdóttir,
Hafdís Hlöðversdóttir, Sigmar Teitsson,
Gunnar Hlöðversson, Sigurlaug M. Ólafsdóttir,
Valgerður O. Hlöðversdóttir, Pétur Andrésson.
✝
Ástkær unnusti minn, faðir, sonur og bróðir,
EIRÍKUR ÓLI GYLFASON,
lést af slysförum, mánudaginn 6. ágúst.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Kristjana Ósk Veigarsdóttir,
Benedikt Gylfi Eiríksson,
Gylfi Eiríksson, Stefanía Jónsdóttir,
Sigríður Gylfadóttir,
Sverrir Jón Gylfason.
✝
Ástkær móðir okkar, systir, tengdamóðir, amma og
langamma,
KRISTÍN BRYNHILDUR DAVÍÐSDÓTTIR,
sem lést á St. Franciskusspítalanum í Stykkishólmi,
mánudaginn 6. ágúst, verður jarðsungin frá Stykkis-
hólmskirkju, laugardaginn 11. ágúst kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Einar Bjarnason,
Sigurður Bjarnason,
Hilmar Bjarnason,
Viðar Bjarnason,
Ómar Bjarnason,
Brynjar Bjarnason,
Halldóra Davíðsdóttir,
tengdadætur,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GRÓA HELGA KRISTJÁNSDÓTTIR
fyrrverandi bóndi,
Hólmi, Austur Landeyjum,
er lést þriðjudaginn 7. ágúst, verður jarðsungin frá
Krosskirkju í Austur Landeyjum, miðvikudaginn
15. ágúst kl. 14.
Eygló Þóra Guðmundsdóttir, Guðmann Ingjaldsson,
Erla Ragnhildur Guðmundsdóttir,
Jóna Krístín Guðmundsdóttir, Eggert Pálsson,
Garðar Guðmundsson, Guðrún Jónsdóttir,
Ásta Guðmundsdóttir, Erlendur Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.


  


 



 
    
       
✝ Margot Gammfæddist í Ham-
borg í Þýskalandi
12. nóvember 1931.
Hún lést á Landspít-
alanum 31. júlí síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Anna
Frieda húsmóðir,
fædd Nagel, f. 30.
desember 1906, d.
22. janúar 1991, og
Karl Gamm, f. 19.
apríl 1909, d. 6.
mars 1942. Karl var
setjari og féll hann í
Rússlandi 32 ára. Bróðir Margotar
er Oskar, f. 11. júní 1934, kvæntur
Ilse Gamm, þau eiga tvær dætur.
Margot gekk í skóla í Hamborg
en afréð 17 ára gömul að fara til
Íslands í eitt ár meðan hún næði
tilskildum aldri til að geta hafið
hjúkrunarnám. Fyrir milligöngu
kennara hennar í Hamborg réði
hún sig í vist hjá kaupfélagsstjóra-
hjónunum á Höfn, meðal annars
til að tala móðurmálið við þýsku-
mælandi börn á heimilinu. Kom
hún til landsins með Brúarfossi 1.
apríl 1949 ásamt 20 öðrum þýsk-
um stúlkum.
Eftir skamma dvöl á Hornafirði
kynntist hún Skírni Hákonarsyni
bónda, f. 7. júní 1911, d. 20. ágúst
1979, fluttist heim til hans að
Borgum í Nesjum og gerðist þar
húsfreyja. Skírnir var sonur
hjónanna í Borgum, Ingiríðar
Guðmundsdóttur, f. 28. október
1877, d. 24. ágúst 1943 og Há-
konar Finnssonar, f. 11. júlí 1874,
Fyrstu áratugina bjuggu hjónin
í Borgum með blandaðan búskap
en árið 1976 hóf Margot að kenna
handmennt á Hornafirði, til að
byrja með í hlutastarfi en síðar í
fullu starfi, fyrst við Nesjaskóla
en síðar við Hafnar- og Heppu-
skóla. Um skeið kenndi hún einnig
þýsku við Heppuskóla. Margot
hætti kennslu vorið 1999 og fór á
eftirlaun.
Ung að árum söng Margot í kór-
um í Hamborg, meðal annars í
óperukór. Þar kviknaði áhugi
hennar á sígildri tónlist sem hún
naut mjög að hlusta á. Gerði hún
mikið af því, einkum þó á síðari
árum. Með árunum eignaðist hún
ágætt safn geisladiska sem hún
spilaði gjarnan þegar hún vann að
áhugamálum sínum. Á Hornafirði
gekk hún fljótlega í kór Bjarna-
neskirkju í Nesjum. Síðar söng
hún með Gleðigjöfunum, kór eldri
borgara á Hornafirði. Margot var
um árabil formaður sókn-
arnefndar Bjarnaneskirkju.
Eftir að bústriti og barnaupp-
eldi lauk að mestu tók Margot að
sækja margvísleg sumarnámskeið
á heimaslóðunum í Hamborg með-
al annars um leðurvinnslu, batik,
gler- og silkimálun. Fljótlega fór
hún meðfram kennslu að sinna
listsköpun á þessu sviði. Á seinni
árum málaði hún einkum á silki
og bjó til slæður og myndir sem
hún gjarnan notaði til að gefa vin-
um og vandamönnum en einnig
seldi hún nokkuð af þessum verk-
um.
Útför Margotar verður gerð frá
Hafnarkirkju á Hornafirði í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
Jarðsett verður í heimagrafreit að
Borgum í Nesjum.
d. 9. janúar 1946.
Margot og Skírnir
eignuðust fimm börn.
Þau eru: 1) Ingiríður
Anna kvensjúkdóma-
læknir í Uppsölum í
Svíþjóð, f. 20. sept-
ember 1951, maki
Krister Gustavsson,
rithöfundur og bóka-
safnsfræðingur og
eiga þau börnin Jó-
hann Skírni, f. 3. apr-
íl 1983 og Önnu Vig-
dísi, f. 14. maí 1991.
2) Hákon búfræð-
ingur, fyrrv. starfsmaður Flug-
málastofnunar á Hornafirði, f. 8.
júní 1953. 3) Karl dýrafræðingur,
f. 8. júní 1953, búsettur í Kópa-
vogi, maki Ástrós Arnardóttir líf-
fræðingur, þau eiga börnin Ragn-
heiði Ástu, f. 16. desember 1985,
Finn, f. 23. janúar 1988 og Gísla
Pál, f. 30. ágúst 1991. 4) Sigurgeir
véltæknifræðingur, fram-
kvæmdastjóri IPD í Kolding í Dan-
mörku, f. 30. júlí 1957, maki Ingi-
björg Björnsdóttir, f. 27 júlí 1961.
Þau eiga fimm börn; Skírni, f. 2.
september 1981, Fanneyju Klöru,
f. 13. september 1986, Guðrúnu
Helenu, f. 6. janúar 1992, Hannes
Braga, f. 10. september 1993, d.
12. september 1993 og Róbert Ant-
on, f. 25. febrúar 1997, d. 27. febr-
úar 1997. 5) Hjördís framhalds-
skólakennari á Höfn í Hornafirði,
f. 25. janúar 1963, maki Sigurður
Einar Sigurðsson deildarstjóri, f.
12. desember 1959, þau eiga Haf-
dísi Láru, f. 5. desember 1998.
Margot tengdamóðir mín var alin
upp í Þýskalandi nasisma og stríðs.
Sumt markaði hana fyrir lífstíð. Hún
hrökk illilega við ef hún heyrði í sír-
enum eða snöggan hávaða. Fjöl-
skylda hennar missti allt sitt í einni
sprengjuárásinni á Hamborg og varð
að flytja inn til móðurforeldranna.
Hún átti samt ljúfar minningar um
æsku sína og unglingsár og henni
tókst að deila mörgu af því með okk-
ur. Við gengum um Blankenese og
hún benti okkur á hvar þessi og hinn
hefði búið og rifjaði það upp hvernig
þau systkinin hefðu farið út á akrana
fyrir utan bæinn og tínt þar kartöflur
eða leitað meðfram lestarteinunum
að kolamolum.
Það vafðist fyrir mér, borgar-
barninu, að átta mig á því hvernig
Margot tókst að fóta sig á sveitabæ í
jafnafskekktri sveit og Hornafjörður
var árið 1950. Hún flutti inn á heimili
unnusta síns, þar sem hann bjó með
systur sinni. Heiðrún mágkona henn-
ar hafði haldið heimili fyrir þau systk-
in en þurfti nú að deila húsmóður-
hlutverkinu með ungri, útlendri
stúlku. Erfitt hlutskipti fyrir þær
báðar. Ekkert rafmagn, maturinn
framandi og kamar úti á hlaði. Hún
gerði ekki mikið úr því enda var
Hamborg enn í sárum þegar hún yf-
irgaf borgina. Margot var líka opin og
fordómalaus og það hefur hjálpað
henni mikið. Hún sagði mér nú að
henni hefði samt ekki tekist að borða
allt sem þar var borið á borð í fyrstu.
Hún óx inn í hlutverk íslenskrar
bóndakonu. Hélt styrkri hendi um öll
þau margvíslegu störf sem þar þurfti
að inna af hendi, hvort sem það voru
bústörf, barnauppeldi, matargerð,
saumaskapur eða sinna börnum sem
komu í sumardvöl. Allt var gert
heima, jafnt matur sem föt. Erfitt var
samt þegar tvíburarnir komu í heim-
inn einu og hálfu ári á eftir Ingiríði og
vatnsleiðslan inn í bæinn bilaði. Yfir
öðru kvartaði hún ekki. Margot til-
einkaði sér hlutina og óx inn í þær að-
stæður sem lífið skapaði henni. Þetta
nýttist henni þegar hún byrjaði að
kenna handavinnu. Það varð hennar
aðalstarf eftir lát Skírnis.
Það lét henni ekki að fara einungis
troðnar slóðir þannig að hún fann ný
og ný verkefni fyrir börnin sem hún
kenndi. Yfirmenn hennar í skólunum
studdu hana í að vera hún sjálf í
kennslunni. Hennar eigin barnabörn
nutu líka góðs af þessum verkefnum.
Kennaraverkfallinu 1995 eyddi hún
með okkur og þá gerði hún fjölda
listaverka með barnabörnum sínum.
Margot kom úr mikilli menningar-
fjölskyldu. Ung hafði hún stundað óp-
erusýningar og aðra listviðburði enda
bæði listræn og músíkölsk. Þau hjón
sungu í kirkjukórnum og hafa án efa
verið burðarstoðir þar. Hún söng ein-
söng í brúðkaupi okkar Karls og er
það kær minning.
Við Margot gerðum okkur far um
að sækja myndlistarsýningar, fara á
tónleika eða bara á kaffihús þegar
hún dvaldist hjá okkur. Lestur góðra
bóka var einnig órjúfanlegur hluti af
Margot. Eftir námsdvöl okkar Karls
rétt norðan við hennar heimaslóðir
var þýskan orðin okkur sameiginleg
og við skiptumst gjarnan á bókum á
þýsku. Fannst sjálfsagt báðum góð
nýting að vita að við bárum bækurnar
heim hvor fyrir aðra.
Hjartans þakkir fyrir allt,
Ástrós.
Það eru eflaust einhverjir sem
kannast við það að kvíði geri vart við
sig þegar hitta á væntanlega tengda-
foreldra. Svo var a.m.k. með mig
enda búið að segja mér að verðandi
tengdamóðir mín væri bæði ströng
og siðavönd. Þegar ég hitti hana tók á
móti mér hlý og umhyggjusöm kona
sem alla tíð hefur reynst mér vel, ver-
ið hjálpsöm og aldrei hefur skugga
borið á okkar kynni.
Eftir að við fluttum austur urðu
ferðir inn í Borgir tíðar og oft sat ég í
stofunni hjá Margot þar sem hún sat
gjarnan með hannyrðir. Reyndar
greip ég oft blöð og tímarit til að lesa
en fékk athugasemd ef lesturinn tók
of langan tíma. Þá skildi ég að Mar-
got vildi spjalla enda hafði hún frá
mörgu að segja, hvort sem það var
liðin tíð eða atburðir samtímans.
Sumt af því sem hún sagði hafði djúp
áhrif á mig, til dæmis hvað hún þurfti
að upplifa í stríðinu. Einnig fylgdist
hún vel með öllu sínu fólki nær og
fjær, það liðu aldrei nema fáir dagar
án þess að hún vissi hvað væri að ger-
ast hjá börnum eða barnabörnum.
Það var mikil gleði þegar dóttir
mín Hafdís Lára fæddist, ekki bara
hjá okkur foreldrunum heldur einnig
hjá Margot. Þetta var fyrsta barna-
barnið hennar sem ólst upp í Horna-
firðinum. Það eru ómetanlegar
stundirnar sem þær tvær áttu saman
og ég veit að stúlkan mín býr að þeim
alla ævi.
Í vor greindist Margot með
krabbamein. Hún ákvað að fara í
uppskurð og lyfjameðferð í kjölfarið.
Eftir fyrstu meðferðina leit allt vel út
og allir urðu svo vongóðir. Það var því
áfall þegar í ljós kom að næsta lyfja-
meðferð gerði ekkert gagn heldur
hélt krabbameinið áfram að vinna sitt
verk og það hraðar en nokkurn óraði
fyrir. Einungis viku fyrir andlátið
eldaði Margot inni í Borgum og hélt
að slappleikinn sem hrjáði hana væri
fylgifiskur lyfjanna. En annað kom á
daginn.
Það er mér heiður að hafa átt þess
kost að kynnast Margot. Guð blessi
minningu hennar.
Sigurður Einar.
Amma mín Margot er dáin. Síðan
ég var lítil var ég alltaf alveg ofboðs-
lega stolt af því að eiga þýska ömmu,
það var eitthvað alveg sérstakt. Hún
talaði kannski ekki alveg eins og aðr-
ar ömmur en hún kenndi mér þýsk
barnalög, kenndi mér að telja á þýsku
og bjó til allskyns dúkkur og tusku-
dýr, barnabörnum sínum til mikillar
ánægju. Þegar ég varð eldri sagði
hún mér sögur af því hvernig það var
að búa í Þýskalandi á stríðstímum.
Hún skildi aldrei matvendni og sagði
okkur sögur um hvernig hún og Osc-
ar frændi hefðu reynt að borða græn
og óþroskuð epli til að seðja sárasta
hungrið.
Margot Gamm