Morgunblaðið - 16.11.2007, Qupperneq 46

Mamma þín er akfeit
og pabbi þinn er rag-
geit … 49
»
reykjavíkreykjavík
Eftir Jóhann Bjarna Kolbeinsson
jbk@mbl.is
„VIÐ fengum ansi margar Eddur,
bæði fyrir Foreldra og Næturvakt-
ina, og þeim var dreift bróðurlega á
milli aðstandenda þannig að leik-
stjórinn færi ekki heim með allt dót-
ið,“ segir Ragnar Bragason leik-
stjóri, sem sópaði til sín verðlaunum
á Eddunni síðastliðið sunnudags-
kvöld. „Ég sat eftir með tvær Eddur
á borðinu í lok athafnarinnar. Þessar
styttur eru þungar og það er erfitt
að halda á þeim þegar maður er að
spjalla við fólk, eins og ég gerði eftir
athöfnina, þannig að ég skildi þær
bara eftir á borðinu. Svo þegar tók
að líða á gleðskapinn og ég fór að
huga að heimferð var búið að taka til
í salnum, og stytturnar horfnar. Þær
hafa ekki komið í leitirnar síðan,“
segir Ragnar, sem virðist þó hafa
litlar áhyggjur af málinu. „Þær leyn-
ast einhvers staðar, ég hef enga trú
á því að það sé einhver óprúttinn að-
ili heima hjá sér að dást að Eddum
sem hann fékk ekki,“ segir leikstjór-
inn og hlær að tilhugsuninni.
Missir ekki svefn
Eins og sjónvarpsáhorfendur tóku
eflaust eftir skaut Ragnar nokkrum
léttum skotum að Benedikt Erlings-
syni, leikara, leikstjóra og leikskáldi,
sem hlaut „aðeins“ þrenn verðlaun á
síðustu Grímuhátíð, en Ragnar fékk
fjórar Eddur á sunnudaginn.
„Það gæti verið að Benni hafi
fengið einhvern til að kippa þessu
með sér,“ segir hann í léttum dúr.
Aðspurður segist Ragnar þó
vissulega sakna verðlaunanna. „Það
væri nú skemmtilegra að hafa þær,“
segir hann, en bætir því þó við að
hann bjóði engin fundarlaun. „Ég
höfða frekar til samvisku manna, ef
Eddurnar hafa slæðst heim með ein-
hverjum. Menn geta bara komið
þeim niður í Kvikmyndamiðstöð eða
heim til mín. En stytturnar sem slík-
ar eru ekki verðlaun, heldur meira
hugmyndafræðilegt atriði. Þannig
að ég missi ekkert svefn yfir þessu.“
Týndi tveimur Eddum
Morgunblaðið/Eggert
Benni! Fjórar! „Ég hef enga trú á því að það sé einhver óprúttinn aðili
heima hjá sér að dást að Eddum sem hann fékk ekki,“ segir Ragnar.
Verðlaunagripir Ragnars Bragasonar hurfu af Hilton
 Yfir okkur
dynja um
þessar mund-
ir fréttir af
sölumetum á
jólatónleika
Frostrósa
annars vegar
og Björgvins
Halldórs-
sonar hins
vegar. Upp-
selt er á átta
tónleika Frostrósanna víðsvegar
um landið en Bó hefur nú síðast
tekist að selja alla miða á þrenna
tónleika sína í Höllinni.
Margir velta því nú fyrir sér
hvaða fólk þetta sé sem virðist svo
áfjáð í jólaskemmtun og þykir sú
tilgáta mjög sennileg að hér sé hinn
alræmdi þögli meirihluti á ferð. Í
því ljósi er víst að margur pólitík-
usinn vildi komast yfir þær upplýs-
ingar sem nú liggja í kerfum midi-
.is. Önnur góð leið væri svo að fara
með blað og blýant og skrifa hjá sér
bílnúmerin á öllum glæsijeppunum
sem parkeraðir verða fyrir utan
jólatónleikana ellefu.
Hinn þögla meirihluta
þyrstir í jólatónleika
 Og meira af þessu jóla-
tónleikaæði. Áður en miðasala fór í
gang virtist sem í hönd færi hörð
samkeppni á milli tónleikahaldara
um sama markhóp. Nú hefur hins
vegar komið í ljós að enginn tapar í
þeirri keppni – nema þá kannski ef
litið er til launatékka, því öruggt
má telja að Björgvin Halldórsson
fái töluvert meira í eigin vasa en
söngvararnir sjö sem verða að
gjöra svo vel að skipta með sér
greiðslum.
Gott er að vera einn
Eftir Jóhann Bjarna Kolbeinsson
jbk@mbl.is
„ÉG get alveg lofað þér því að þetta er engin
venjuleg sýning, þetta er ekki það sem fólk á að
venjast,“ segir Kristján Ingimarsson, höfundur
Frelsarans, leiksýningar sem sett verður upp í
Reykjavík og á Akureyri í næstu viku. Um er að
ræða danskt/íslenskt samstarfsverkefni sem
Neander, leikhópur Kristjáns, frumsýndi í Dan-
mörku í mars við mjög góðar undirtektir.
Það sem fyrst vekur athygli við sýninguna er
að hún er án orða, sem Kristján segir ekki vera
neitt tiltökumál. „Ég er að ferðast með þessa
sýningu í mjög alþjóðlegu umhverfi þannig að
hið myndræna og líkamlega passar vel við það
umhverfi. Þá þarf ekki að texta neitt, eða breyta
neinu eftir löndum,“ segir hann, en bætir því við
að þó sé eitt orð í sýningunni. „Aðalpersónuna
langar að segja margt, en hann segir bara eitt
lítið orð. Það er mjög mikilvægt orð sem inni-
heldur kjarnann í sýningunni,“ segir Kristján
sem fer einmitt með aðalhlutverkið í verkinu.
Sviðsmyndin eins og A4 blað
Aðspurður segir Kristján að hinum ýmsu list-
formum sé blandað saman í Frelsaranum.
„Það er til dæmis verið að blanda saman leik-
list, dansi, bardagaíþróttum, fimleikum og tón-
list. Svo er þetta verk undir miklum áhrifum frá
japönsku Manga teiknimyndasögunum,“ segir
hann. „Síðan er sviðsmyndin í laginu eins og A4
blað, sem er hin flata jörð sem reisist upp í ham-
förum. Við erum persónur á þessu hvíta blaði
sem er óskrifað í byrjun verksins, en svo fyllum
við það út. Við getum líka lyft þessum fleti upp í
90 gráður með fjórum stórum stimplum þannig
að vinkillinn breytist, það er að segja hvernig
áhorfendur sjá persónurnar – svipað og gerist
oft í Manga-sögunum.“
Hvað söguþráðinn varðar segir Kristján hann
að stórum hluta byggðan á Opinberunarbókinni.
„Þegar frelsarinn birtist er komið að því sem
kalla má heimsendi, ef farið er eftir Biblíunni.
Þar á undan fara sjö hamfarir, og það er það sem
gerist í þessari sögu, þegar frelsarinn birtist. Til
dæmis lyftist jörðin og reynir að losa sig við okk-
ur,“ segir Kristján. „Opinberunarbókin er mjög
myndræn, en um leið blóðug þannig að sýningin
er í anda hennar, án þess þó að verða alveg jafn
blóðug og Biblían,“ segir hann og hlær.
Sýningar á Frelsaranum verða í Þjóðleikhús-
inu 22. nóvember og hjá Leikfélagi Akureyrar
24. og 25. nóvember. Miðasala er hafin á midi.is.
Blóðugt eins og Biblían
Óvenjulegt leikverk Kristjáns Ingimarssonar sett upp í Reykjavík og á Akureyri
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Frelsarinn Kristján Ingimarsson vakti mikla athygli á síðasta ári þegar hann setti upp einleikinn Mike Attack í Borgarleikhúsinu.