Morgunblaðið - 30.12.2007, Blaðsíða 26

Morgunblaðið - 30.12.2007, Blaðsíða 26
26 SUNNUDAGUR 30. DESEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ Auður Jónsdóttir og Þórarinn Leifsson Audur@jonsdottir.com og totil@totil.com S yfjuleg velti Auður fyrir sér tígrisdýraárásinni í dýragarðinum í San Francisco eftir að hafa fundið ítarlega umfjöllun um hana á Sfgate.com. Þrír ungling- ar höfðu farið í dýragarðinn rétt fyrir lokun á jóladag, einn var drepinn en hinir sluppu með naumindum frá sí- beríska tígrisdýrinu sem vó 140 kíló og bar nafnið Tatiana. Enginn vissi nákvæmlega hvernig Tatiana hafði sloppið út til að gæða sér á drengj- unum í kvöldhúminu. Hliðið hafði verið lokað en fæstir trúðu að kisa hefði stokkið fimm metra í loft upp og komist þannig yfir djúpa gryfju – til þess eins að lenda í byssukúluregni lögreglunnar. Brátt beindist hugur hennar að öðru hörmulegu máli sem þau hjónin höfðu lesið um á Ekstrabladet.dk og fékk jólagæsina til að hringsnúast í maganum. Kennari á eftirlaunum, hinn 66 ára Roger Goswell frá Vest- ur-Chiltington í England, hafði myrt konuna sína á aðfangadag og komið henni fyrir undir jólatrénu ásamt jólapökkunum. Hrelld beindi Auður huganum í aðrar áttir. Það heppn- aðist ekki betur en svo að hann stað- næmdist við þriðja í jólum og morðið á Benazir Bhutto, fyrrum forsætis- ráðherra Pakistans. Hún hafði verið skotin og sprengt, aðeins tveimur vikum fyrir kosningar svo nú logaði Pakistan í ófriði. Árið kveður með blóðugum frétt- um meðan glitrandi jólasnjór þekur Reykjavík, tautaði hún loks. Senni- lega er best að forðast erlenda árs- annálinn. Alls ekki, sagði Þórarinn hress. Það má líka finna skemmtilegar fréttir, á News.bbc.co.uk er til dæm- is frétt um að dekurrófan París Hil- ton sé orðin svo gott sem arflaus því afi hennar hefur ákveðið að gefa megnið af fjölskylduauðnum til líkn- armála. Drykkjarvatn í Afríku, menntun fyrir blind börn og húsnæði fyrir geðsjúka er meðal þess sem karlinn er spenntari fyrir að fjár- magna frekar en fleiri bleika kjóla handa París. Hún neyðist vænt- hafa verið gott við sig og vilja endurgjalda góðmennskuna. Það lifnaði yfir Auði. Svona á að gera þetta! gall í henni. Bónus-feðgarnir hefðu átt að mæta í Kringluna til að deila út fimmþúsundköllum á aðfangadag. Hugsi sagði Þórarinn að það hefði verið góður lokapunktur á þenslunni, núna þegar allir væru farnir að tala um kreppu. Auður blés á krepputalið þegar hún fræddi hann um að nýlega hefði komið í ljós að sá þjónustugeiri sem bólgnaði hraðast út í Bandaríkjunum, að hátækniiðnaðinum slepptum, væri ýmis þjónusta við gæludýr. Bandaríkjamenn eyddu árlega mörgum milljörðum dollara í húsdýrin sín og nýjasta æðið væri að græða gervieistu í hunda eftir að þeir hefðu verið vanaðir. Slík aðgerð kostaði um 25 þúsund krónur hjá dýralækni samkvæmt Ananova.com. Í Bandaríkjunum er læknisþjónusta hvort sem er svo dýr að hluti samfélagsins neyðist til að ná sér í læknisráð á netinu, sagði Þórarinn. Reyndar las ég nýlega um sjö algengar mýtur í læknisfræði á Reuters.com, meðal annars þær að sjónin skerðist við lestur í rökkri, nýrakað hár vaxi hraðar en annað, neglur vaxi áfram á líkum og það að manneskjan noti aðeins tíu prósent af heilanum dags daglega. Skuggi færðist yfir andlit Auðar þegar hún spurði: Hvað ætli morðingi Bhutto hafi notað mörg prósent af heilanum daginn sem hann myrti hana? Blóðrauð jól FÖST Í FRÉTTANETI» anlega til að vinna meira. Vinna? París? hikstaði Auður. París hefur vissulega unnið í gegn- um tíðina, meðal annars við sjónvarp, sagði Þórarinn. En áður en arfleysið segir til sín getur hún gert eins og bræðurnir á Long Island sem fjallað var um á Reuters.com. Þeir gáfu vegfarendum í verslunarmiðstöðinni Sunrise Mall hundrað dollara seðla á aðfangadag. Fyrst átti að handtaka þá því ameríski draumurinn á ekki að vera ókeypis – en svo kom í ljós að bræðurnir framkvæma þennan gjörning á hverju ári. Þeim þykir lífið Höfundar eru heimavinnandi hjón í Barcelona. Árið kveður með blóðugum fréttum meðan glitrandi jólasnjór þekur Reykjavík Eftir Hassan Abbas L aunmorðið á Benazir Bhutto, fyrstu múslíma- konunnar til að veita múslímaríki forustu, er mikið áfall. Verulega hefur dregið úr horfum á að koma megi á lýðræði í landinu og jafnvel að Pakistan eigi sér framtíðarvon sem ríki. Í glundroðanum og ringulreiðinni, sem nú tekur við, má ekki missa sjón- ar á því að Pervez Musharraf forseti ber að hluta til ábyrgð á því hvernig komið er. Í það minnsta er ekki hægt að hvítþvo stjórn hans af hafa látið undir höfuð leggjast að tryggja Bhutto nægilega öryggisgæslu. Dýrkeypt að bjóða öfgamönnum byrginn Þess í stað mátti Bhutto gjalda fyr- ir það með lífi sínu að bjóða byrginn öfgamönnum af öllum stigum, allt frá al-Qaeda og talibönum til trúarlegra stjórnmálaflokka landsins og harð- línumanna í hernum. Hún var arftaki föður síns, Zulfik- ars Alis Bhuttos, hins nafntogaða lýð- ræðisleiðtoga, sem stjórn Muham- mads Zia-ul-Haqs hengdi árið 1979. Hún var ung að aldri þegar hún steig fram sem tákn andspyrnu, en mátti dúsa í fangelsi og útlegð á níunda ára- tugnum. Arfleifð Z.A. Bhuttos var að færa hinum fátæku vald og verja rétt- indi venjulegs fólks í landi þar sem lénsskipulag var á pólitíkinni og her- inn var við völd. Fremur en að beygja sig fyrir herforingjastjórninni fór hann hnarreistur í gálgann. Nokkrum klukkustundum áður en hann var hengdur fékk Benazir að hitta föður sinn síðasta sinni. Í ævi- sögu sína ritar hún: „Ég sór honum þess eið í klefanum þar sem hann beið dauða síns að ég myndi halda áfram starfi hans.“ Hún stóð í grundvallar- atriðum við það loforð. Fyrri seta hennar í stóli forsætis- ráðherra (1988-1990) var stutt og óskipulögð. Herforinginn Hamid Gul, fyrrverandi yfirmaður leyniþjónust- unnar, ISI, staðfesti að hann hefði stutt bandalag stjórnmálaflokka á hægri vængnum til að koma í veg fyr- ir að hún fengi meirihluta á þingi. Í embætti fékk hún hvorki upplýsingar um kjarnorkuáætlun Pakistans né að- gerðir ISI í Afganistan. Þegar hún komst aftur til valda sat hún lengur (1993-1996) og gekk bet- ur, en aftur féll stjórn hennar áður en kjörtímabilinu lauk og var það vegna ásakana um óstjórn og spillingu. Í raun var vélráðum leyniþjónustnanna einnig um að kenna. Vantraust í hennar garð risti djúpt í hernum, sem ekki var að furða. Hún var leiðtogi, sem naut lýðhylli, studdi vestrið og vildi frið við Indland. Tækifæri til að skáka trúar- legum öfgaöflum Eftir tæpan áratug í sjálfskipaðri útlegð sneri Bhutto aftur og virtist ætla að ganga í endurnýjun pólitískra lífdaga. Pakistan hafði breyst. Ein- ræðisstjórn hersins og trúarlegar öfgar í norðri höfðu skekið innviði samfélagsins. Bráðabirgðasamkomu- lag við Musharraf með stuðningi Vesturlanda — einkum Bretlandi og Bandaríkjunum — greiddi fyrir því að hún gæti snúið aftur og mörg hundruð þúsund manns buðu hana velkomna, ásamt reyndar hryðju- verkamönnum, sem frömdu sjálfs- morðsárásir. Bhutto var gagnrýnd vegna sam- skiptanna við herforingjastjórn Mus- harrafs, en hún var hörð á því að lýð- ræði yrði aðeins komið á að nýju ef Musharraf segði af sér stöðu sinni í hernum, yrði borgaralegur þjóðar- leiðtogi og haldnar yrðu frjálsar og sanngjarnar kosningar. Ýmsum lýðræðissinnum varð um og ó þegar Bhutto hélt fast við sinn keip, jafnvel eftir að Musharraf lýsti yfir neyðarástandi 3. nóvember og vék dómurum í hæstarétti landsins til að tryggja að hann yrði endurkjörinn forseti landsins. Hún taldi meira að segja aðra mikilvæga stjórnmálafor- ingja á að taka þátt í kosningunum, sem ráðgert er að fari fram 8. janúar. Hún leit á kosningarnar sem tækifæri til að skáka trúarlegu öfgaöflunum á almennum vettvangi. Þetta tækifæri greip hún með því að ferðast ótrauð um landið þrátt fyrir að lífi hennar hefði verið hótað og færa rök að því að Pakistan ætti að vera lýðræðisríki þar sem ólík öfl og stofnanir fengju að njóta sín. Hvert nær samsærið? Það er því auðvelt að skilja hvers vegna trúarlegir öfgamenn á borð við al-Qaeda og talibana skuli hafa beint spjótum sínum að henni og ríkis- stjórnin segir að ógerningur hafi ver- ið að verja hana gegn sjálfsmorðs- árás. En sagt er að skytta hafi skotið Bhutto áður en hryðjuverkamaðurinn sprengdi sig í loft upp. Í augum Pak- istana og einkum og sér í lagi stuðn- ingsmanna Bhutto voru það því leyni- þjónusturnar, annaðhvort einar eða í samstarfi við öfgasinnana, sem loks ákváðu að ryðja henni úr vegi. Hvort sem stjórnvöld voru viðriðin morðið eða ekki stendur eftir að Pak- istan hefur misst leiðtoga, sem sár þörf var fyrir. Nú er framtíð Pakist- ans í húfi og hjálp og stuðningur Vest- urlanda mun skipta sköpum, en þá verða menn að átta sig á því að Mus- harraf er ekki eini leiðtoginn, sem getur leyst úr hinum mýmörgu vandamálum Pakistans og stjórnað stríðinu gegn hryðjuverkum. Þvert á móti verður að líta á Musharraf sem eitt af stærstu vandamálum Pakist- ans vegna þess að hann hefur kynt undir núverandi ástandi óstöðugleika og óvissu. Launráð í Pakistan ALÞJÓÐAMÁL» Reuters Borin til grafar Stuðningsmenn Benazir Bhutto, sem var myrt í Rawalpindi á fimmtudag, fylgdu henni til grafar í Garhi Khuda Bukhsh á föstudag. Í HNOTSKURN »Sprengjuárásir hafa verið tíðar frá því að Bhutto sneri aftur í októ-ber. Að minnsta kosti 139 manns létu lífið í sprengjutilræði, sem beindist gegn henni í Karachi nokkrum klukkustundum eftir að hún lenti 18. október. »25. október létu þrjátíu manns lífið, flestir þjóðvarðliðar, í sprengju-árás í Swatdal í norðvesturhluta Pakistans. »24. nóvember létust að minnsta kosti 20 manns í sjálfsmorðsárásumá öryggissveitir í Rawalpindi, skammt frá Islamabad. »17. desember létust tólf liðsmenn fótboltaliðs úr hernum í sjálfs-morðsárás í Norð-Vesturlandamærahéraði. »21. desember dóu að minnsta kosti 50 manns í árás á mosku í norð-vesturhluta landsins. Árásinni var beint gegn fyrrverandi yfirmanni aðgerða gegn hryðjuverkum, en hann slapp. »27. desember létust að minnsta kosti 50 manns þegar Benazir Bhuttovar ráðin af dögum í Rawalpindi. Morðið á Bhutto slær á vonir um að koma á lýðræði í Pakistan og jafnvel að landið eigi framtíð fyrir sér Höfundur var ráðherra bæði í stjórn Benazir Bhutto og Pervez Mushar- rafs forseta. Hann vinnur nú við rann- sóknir við Kennedy School of Govern- ment við Harvard-háskóla og er höfundur bókarinnar „Pakistan’s Drift into Extremism: Allah, the Army and America’s War on Terror“. ©Project Syndicate, 2007.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.