Morgunblaðið - 04.05.2008, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4. MAÍ 2008 47
Englasteinar
Helluhrauni 10
Sími 565 2566 - www.englasteinar.is
Fallegir legsteinar
á góðu verði
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
HJALTI ÞÓRARINSSON
fyrrverandi yfirlæknir og prófessor,
Laugarásvegi 36,
Reykjavík,
sem andaðist á hjúkrunarheimilinu Sóltúni að
kvöldi miðvikudagsins 23. apríl, verður jarðsunginn
frá Langholtskirkju, mánudaginn 5. maí kl. 15.00.
Alma Anna Þórarinsson (Thorarensen),
Þórarinn Hjaltason, Halla Halldórsdóttir,
Oddur Carl Hjaltason, Ingibjörg Jakobsdóttir,
Sigríður Hjaltadóttir, Þórir Ragnarsson,
Gunnlaug Hjaltadóttir,
Hrólfur Hjaltason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Móðir mín, tengdamóðir og amma,
GUÐLAUG PÁLSDÓTTIR HERSIR,
hjúkrunarheimilinu Skjóli,
andaðist síðasta vetrardag 23. apríl.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn
6. maí kl. 15.00.
Gylfi Páll Hersir, Sigurlaug Gunnlaugsdóttir,
Kári Gylfason.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
BÁRA VALDÍS PÁLSDÓTTIR,
lengst af til heimilis á Sunnubraut 16,
Akranesi,
sem lést sunnudaginn 27. apríl, verður jarðsungin
frá Akraneskirkju þriðjudaginn 6. maí kl. 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hennar er
bent á Slysavarnarfélagið Landsbjörg, Akranesi, sími 570 5900.
Margrét Valtýsdóttir, Arnar Halldórsson,
Ármann Sigurðsson,
Díana Bergmann Valtýsdóttir, Viktor Björnsson,
Benedikt Valtýsson, Jóna Sigurðardóttir,
Kristrún Valtýsdóttir, Erlingur Þ. Guðmundsson
og ömmubörnin.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR INGIMARSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju mánudaginn
5. maí kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Styrktar-
félag vangefinna.
Að lokinni athöfn verður boðið upp á veitingar í
Hlégarði í Mosfellsbæ.
Guðrún Vilhjálmsdóttir, Pétur Björnsson,
Árni Vilhjálmsson,
Guðbjörg Vilhjálmsdóttir, Torfi Tulinius,
Arinbjörn Vilhjálmsson, Margrét Þorsteinsdóttir,
Þórhallur Vilhjálmsson, Glenn Barkan,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, bróðir og mágur,
ERLENDUR HAUKSSON
matreiðslumaður,
Brekkubæ 3,
Reykjavík,
sem andaðist á Landspítalanum við Hringbraut
fimmtudaginn 24. apríl, verður jarðsunginn frá
Dómkirkjunni í Reykjavík, mánudaginn 5. maí
kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem
vilja minnast hins látna er bent á Krabbameinsfélagið.
Kristín Helgadóttir,
Georg Ahrens Hauksson, Ingibjörg Sveina Þórisdóttir.
Hér koma fáein
minningarorð um
gamlan vin og ná-
granna Helga Þor-
valdsson, bónda á
Gamla-Hrauni á Eyrarbakka.
Hann flutti sem barn með foreldr-
um sínum að GH og á þessum sum-
arfagra reit við Atlantshafið eyddi
hann ævidögum sínum.
Til foreldra sinna, sómahjónanna
Málfríðar Sigurðardóttur og Þor-
valdar Jónssonar, sótti hann marga
góða mannkosti. Hann var eins og
þau mikill búmaður, traustur, heið-
arlegur og einstaklega góðgjarn og
greiðvikinn.
Helgi hélt fast í gamla búskapar-
hætti og þó hann væri allra manna
verklagnastur og hæfastur til að til-
einka sér nýjungar lét hann ekki tíð-
arandann rugla sig í ríminu og mun
ekki hafa talið sína landlitlu en
kostagóðu jörð bera kostnað af dýr-
um vélakaupum. Erfið störf voru
Helgi Þorvaldsson
✝ Helgi Þorvalds-son fæddist á
Bakka í Ölfusi 14.
júní 1921. Hann lést
á sjúkrahúsi Selfoss
1. febrúar síðastlið-
inn og fór útför
hans fram frá Eyr-
arbakkakirkju 9.
febrúar.
Helga reyndar létt
enda maðurinn ramm-
ur að afli og kappsfull-
ur verkmaður.
Áberandi í fari hans
var hógværð og ein-
stök snyrtimennska,
ég og margir aðrir
tóku gjarnan svo til
orða þegar þrifnaðar-
mál þóttu í góðu horfi.
,,Nú, þetta er bara
eins og hjá Helga á
Gamla-Hrauni.“
En það sem gerði
Helga að hálfgerðri
goðsögn í lifanda lífi voru þeir hæfi-
leikar sem hann átti í snilligáfum sín-
um. Helgi var í orðsins fyllstu merk-
ingu þúsundþjalasmiður, jafnvígur á
tré og járn en hafði það fram yfir
marga aðra hagleiksmenn að vera
afburða tæknimaður. Við nágrannar
hans á Borg áttum Helga jafnan að
og það var sama hvort um vél, úr eða
útvarp var að ræða, allt var sem nýtt
þegar það kom úr höndunum á
Helga.
Alls konar hátæknibúnaður var
Helga sérstaklega hugleikinn og
gerði hann sínar rannsóknir á veð-
urfari og himintunglum og smíðaði
stundum mælitækin sjálfur sem
hann notaði við athuganir sínar.
Helgi var sjálfmenntaður í þessum
hugðarefnum sínum en ég tel mig þó
vita að hann las erlend vísindarit,
a.m.k ensk.
Líklega var Helgi fyrstur hér á
landi til að smíða og nýta rafmagns-
girðingu fyrir búfé. Þegar hnúðorm-
urinn herjaði á garðlönd Eyrbekk-
inga á 6. og 7. áratugum fann Helgi
upp rafmagnsbúnað sem skilaði ár-
angri í garðlöndum hans í baráttu við
orminn. Eitt sinn rak tundurdufl á
GH-fjöru og gerði Helgi það óvirkt
og svona mætti lengi telja.
Það var í mínum huga sem stráks
mikið stórvirki þegar Helgi smíðaði
eitt vorið inni í hlöðu hjá sér stærðar
bát, líklega á annað tonn og ég man
enn hvað ég var undrandi þegar
Helgi tók smíðaviðinn úr gufu-
stokknum og sveigði eins og pappír
við smíðina. Hann gekk að sjálfsögðu
frá vél og skrúfu án þess að aðrir
kæmu þar nærri.
Helgi bjó lengi einn með móður
sinni og nutu mörg börn þar sum-
ardvalar í traustu umhverfi þrosk-
andi starfa og mennta. Bókalestur
og alhliða fróðleiksþrá var eitthvað
sem Helgi hafði í blóðinu og ólst upp
með. Málfríður móðir Helga lagði
m.a. rækt við ættfræði og rakti t.d.
ættir pabba og gaf honum ættartöl-
una, mikið rit sem ber vott um metn-
að og áræði. Með þessa handskrif-
uðu bók í höndunum kveð ég nú
Helga minn, vin í 60 ár en nágranna í
30 ár og tileinka honum vers í Orðs-
kv. 17:17: ,, Vinur elskar ætíð og í
nauðum er hann sem bróðir.“
Aðstandendum bið ég Guðs friðar.
Ársæll Þórðarson.
Margt gott mætti
segja um hann Krulla
eins og þessi ungi
hrokkinhærði kennari
hét meðal okkar busa í gagnfræða-
deild MR fyrir rúmum sextíu árum.
Hann var þá enn í háskólanum en
kenndi af talsverðum myndugleik.
Af því er skemmst að segja að Jón er
fyrsti maður sem opnaði skilningar-
vit mín fyrir því að gaman gæti verið
að öðrum bókmenntum en spennu-
sögum.
Seinna fékk ég hann sem ábyrgð-
armann að Skólablaðinu. „Lengi tek-
ur sjórinn við,“ sagði Jón. Auðvitað
varð hann að lesa allt efni yfir. Þá
kom í ljós að hann kannaðist við stíl-
einkenni hvers og eins af ritgerða-
smíð.
„Já, þetta er nú alltaf svo mergjað
hjá honum Kristjáni mínum,“ sagði
hann til dæmis um Kristján Árna-
son. Einnig rak hann augun í það ef
einhver var undir rós að skopast að
fólki sem var að byrja að draga sig
saman. Þessu fylgdist hann með þótt
við í ritnefndinni vissum ekki neitt.
Löngu seinna urðum við samkenn-
arar í nokkur ár. Hann stjórnaði þá
kennslu í íslensku. Það var sama
uppeldið og áður, mikil festa. Eitt
sinn ætlaði ég á prófi að taka svolítið
djarfa vísu sem dæmi í bragfræði.
Það þótti Jóni ekki viðeigandi. „Það
er strákur í þér,“ sagði hann.
Eftir að MR varð 4ra bekkja skóli
varð Jón smám saman að einskonar
yfirgrýlu í augum slugsara í þriðja
bekk. Honum fannst landsprófið of
létt og vildi gera próf upp úr þriðja
bekk að nýrri síu. Í efri bekkjum
breyttist viðmótið stig af stigi. Minn-
isstæð er skopteikning sem sýndi
Jón sem skrímsli í augum 3. bekkjar,
strangan á svip í 4. bekk, brosandi í
5. bekk og hneigjandi sig djúpt fyrir
nemendum í 6. bekk. Þeir höfðu loks
til þess unnið.
Árni Björnsson.
Lánsamir eru þeir sem njóta
góðra kennara á uppvaxtarárum.
Jón S. Guðmundsson
✝ Jón SigurðurGuðmundsson
fæddist í Reykjavík
11. október 1918.
Hann lést á elli-
heimilinu Grund 8.
apríl síðastliðinn og
var útför hans gerð
frá Dómkirkjunni í
Reykjavík 18. apríl.
Þegar litið er til baka
til þeirra sem helst
hafa haft áhrif á mann
til aukins vits og
þroska, ber örfáa
menn hærra en alla
aðra. Við félagarnir úr
Q-bekknum sem út-
skrifuðumst frá
Menntaskólanum í
Reykjavík vorið 1975
erum sammála um að
Jón S. Guðmundsson
(Jón Gúm eins og hann
var gjarnan kallaður)
hafi verið slíkur kenn-
ari, enda gæddur einstökum gáfum
og hæfileikum til þess að draga fram
það besta í okkur og koma okkur á
rétta braut.
Þegar við kynntumst Jóni fyrst í
þriðja bekk, nýkomnir inn í mennta-
skólann, hafði hann slíkt lag á okkur
að ekki varð komist upp með annað
en að einbeita sér að lærdómnum.
Hann var ákveðinn, ef til vill strang-
ur á köflum, en naut virðingar allra
er hann miðlaði til okkar fróðleik um
málfræði, málsögu, bókmenntir og
stafsetningu.
Þegar upp í fimmta og sjötta bekk
var komið var eins og viðmót Jóns til
okkar væri með öðrum hætti, hann
var alltaf brosmildur og í góðu skapi,
það geislaði af honum og það sást
hversu vel hann naut sín í hlutverki
sínu. Aldrei þurfti að beita aga, við
drukkum í okkur það sem fyrir var
lagt.
Nú, rúmum 30 árum síðar, verður
okkur oft hugsað til Jóns Gúm þegar
íslenskt mál er annars vegar. Þótt
eðlilegt sé að tungumál þróist beita
margir nú íslenskunni á þann hátt að
menn óar við því. Einkennileg orða-
notkun, röng setningaskipan, hráar
þýðingar úr erlendum málum þannig
að málleysa verður úr, allt þetta
verður hálfyfirþyrmandi stundum.
Og við heyrum enn upphafinn og
ógleymanlegan raddblæ Jóns þegar
hann les slíka setningu okkur til
varnaðar.
Það er ánægjulegt að hugsa til
þess hvaða áhrif lífsstarf Jóns S.
Guðmundssonar hafði – hvaða ár-
angri hann náði með lið sem ekki
hafði hlotið ólympíugull á fyrsta
prófinu í stafsetningu í þriðja bekk.
Það sem hann kenndi hefur reynst
okkur gott veganesti og mun lifa
áfram í komandi kynslóðum. Með
virðingu og þökk.
Bekkjarbræður 6.Q 1975.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virðingu
sína án þess að það sé gert með
langri grein.
Formáli | Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá, sem
fjallað er um, fæddist, hvar og hve-
nær hann lést, um foreldra hans.
Minningargreinar