Morgunblaðið - 22.06.2008, Blaðsíða 44

44 SUNNUDAGUR 22. JÚNÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug
við andlát móður okkar og tengdamóður,
MARGRÉTAR B. HAFSTEIN,
Hrafnistu,
Reykjavík.
Elín Skaptadóttir, Jóhannes Víðir Haraldsson,
Þórunn Skaptadóttir, Runólfur Sigurðsson,
Pétur H. Skaptason,
Jón Skaptason, Svava Einarsdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegrar móður
minnar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
HELGU ÞORVALDSDÓTTUR
frá Skúmsstöðum,
til heimilis á Faxabraut 13,
Keflavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á dvalarheimilinu
Hlévangi.
Særún Jónsdóttir, Ragnar Karl Þorgrímsson,
Helga Ragnarsdóttir,
Oktavía Jóhanna Ragnarsdóttir,
Guðrún Kristín Ragnarsdóttir,
langömmubörn og aðrir ættingjar.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
föður okkar, tengdaföður og afa,
BALDURS INGIMARSSONAR,
Bjarmastíg 10,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á dvalarheimilinu
Hlíð og Sjúkrahúss Akureyrar fyrir góða umönnun.
Helga Baldursdóttir, Jay Nelson,
Guðrún Baldursdóttir, Guðmundur Þór Jónsson,
Aðalsteinn Baldursson,
Ingibjörg Baldursdóttir, Guðmundur Guðmundsson,
Bergljót Rafnsdóttir, Björn Einarsson
og öll barnabörnin.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát ástkærs föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
RUNÓLFS DAGBJARTSSONAR
múrarameistara,
Dúdda múr,
Hraunbúðum,
Vestmannaeyjum.
Kærar kveðjur og þakklæti sendum við vinum hans og félögum í
Karlakórnum Fóstbræðrum og Akoges í Vestmannaeyjum.
Starfsfólki Hraunbúða þökkum við einstaklega
góða umönnun og vináttu.
Guð blessi ykkur.
Ómar Runólfsson, Auður Eiríksdóttir,
Margrét Runólfsdóttir, Sigurður Rafn Jóhannsson,
Dagmar Svala Runólfsdóttir, Guðjón Sigurbergsson,
Kristín Helga Runólfsdóttir, Ari Tryggvason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför elsku-
legrar móður okkar, tengdamóður og ömmu,
ERNU B. ÁRNADÓTTUR,
hjúkrunar- og dvalarheimilinu
Holtsbúð.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu
Holtsbúð fyrir góða umönnun.
Anton Bjarnason, Helga Torfadóttir,
Pétur Bjarnason, Sigríður Jóhannesdóttir,
Rósa Antonsdóttir,
Birna María Antonsdóttir, Jón Þórarinsson,
Helga Björg Antonsdóttir,
Jón Bjarni Pétursson,
Skúli Steinar Pétursson,
Guðrún María Pétursdóttir.
Ástrós Gunnars-
dóttir er látin. Þessar
fréttir bárust mér í
síðustu viku. Ástrós
hefur verið starfsmaður í skapgerð-
armati hunda hjá Hundaræktar-
félagi Íslands í nokkur ár, fyrst sem
aðstoðarmaður, síðar leikmaður og
prófstjóri. Þar kynntist ég Ástrós
best. Hún var ósérhlífin kona og
samviskusöm. Ástrós lét mig vita af
veikindum sínum í fyrra og að sök-
um þeirra gæti hún ekki verið með í
skapgerðarmatinu þetta árið. Þá
komst ég að því að þau voru ansi
mörg verkin, sem hún hafði leyst af
hendi án þess að nokkur yrði þess
var. Ég sagði henni að við ættum
henni mikið að þakka en þá hló hún
bara. Hún annaðist matarinnkaup,
sem er ekki lítið mál þegar um er að
ræða 10-15 manna hóp heila helgi.
Hún gekk frá reikningum og tók á
sig alls kyns snúninga og viðvik sem
féllu á mig þegar Ástrós veiktist.
Hún var alla jafna búin að undirbúa
frágang í helgarlok svo vel, að hóp-
urinn var snöggur að ganga frá.
Frágangur tekur okkur talsvert
lengri tíma núna, enda engin Ástrós
á staðnum. Það er margs að minn-
ast úr skapgerðarmatinu. Mér er
ógleymanlegt þegar við sáum hund-
eiganda viðra hundinn sinn með því
að keyra á undan honum og láta
hann elta bílinn. Slík framkoma var,
að mati Ástrósar, ekki hundum
samboðin. Hún rauk af stað í eigin
bíl og ók svo hratt að mölin spýttist
undan dekkjunum og bíllinn rann til
á veginum. Hún húðskammaði
Ástrós Gunnarsdóttir
✝ Ástrós Gunn-arsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 5.
september 1957.
Hún lést á Landspít-
alanum 14. maí síð-
astliðinn.
Útför Ástrósar
fór fram frá Bú-
staðakirkju 23. maí
sl.
hundeigandann og
klappaði hundinum.
Eigandinn lét þetta
sér að kenningu
verða, lét hundinn í
bílinn og ók á brott.
Við Ástrós vorum líka
herbergisfélagar í
Birmingham þegar
við fórum á Crufts-
hundasýninguna 2006.
Ég hafði svolitlar
áhyggjur þar sem ég
er ekki hinn mesti
snyrtipinni. Það var
auðvitað ekkert
vandamál því Ástrós tók mér bara
eins og ég var. Við vorum á einu
máli um það að búðaráp væri ekki
fyrir okkur og öll innkaup voru leyst
á einum klukkutíma og Ástrós tókst
að finna á mig pils og jakka í snar-
hasti. Þetta var ekki fatnaður sem
ég hefði valið en fór mér alveg
glimrandi vel. Við lentum líka í því á
sömu sýningu að okkar hundateg-
und var sýnd á sunnudegi og byrj-
aði kl. 9. Þar með þurftum við að
fara af stað kl. 8 og við komumst að
því að morgunmatur var ekki í boði
svona snemma dags svo við fórum
sársvangar á sýninguna. Leiðir okk-
ar skildi á sýningunni þar sem við
áttum hvor sína hundategundina.
Ég hafði ekki setið lengi og horft á
mína tegund þegar Ástrós birtist
með morgunmat handa mér. Þetta
bjargaði deginum og varð til þess að
ég missti ekki úr en það gerði hún.
Við Ástrós sátum líka saman í
stjórn retrieverdeildarinnar og gát-
um endalaust rætt um heilbrigði
hundastofna og hvernig hægt væri
að bæta ræktun. Við gátum líka
hlegið að skammarstrikum
hundanna okkar og hvernig við ætt-
um að leysa vanda sem kæmi upp.
Við vorum ekki alltaf sammála en
við gátum ávallt rætt málin og kom-
ist að niðurstöðu sem báðar sættu
sig við. Við sem unnum með henni í
skapgerðarmatinu þökkum henni
kærlega fyrir samstarfið. Fjöl-
skyldu Ástrósar vottum við innilega
samúð.
Sigríður Bílddal.
Þá er kallið hennar Ástrósar
komið. Ég hitti Ástrósu fyrst fyrir
nær 20 árum þegar ég fór í hundana
og fór á hlýðninámskeið með Birtu.
Var þá Ástrós með hana Títu sína
þar, sem ekki gegndi alltaf alltof vel
en hún hafði einstakan húmor fyrir
því og sagði oft að það væri lágmark
fyrir hana og hennar hunda að fara
tvisvar, þrisvar á námskeið. Það
væri hægt að fylla heila bók með
sögum af henni og hennar hundum.
Ástrós var einstaklega trygg sinni
sannfæringu og hjálpleg þeim sem
stóðu henni nærri. Langar mig að
kveðja hana með hluta úr ljóðinu
Ef.
Ef draumum ann þitt hjarta og hönd þín
dáðum,
ef hugsun fleygri verðugt mark þú átt,
ef sigri og hrakför, blekkingunum báðum,
þú brugðizt getur við á sama hátt,
ef sannleik þínum veiztu snápa snúa
í snöru flóna, en bugast ekki af því,
og lítur höll þíns lífs í rústamúga,
en lotnu baki hleður grunn á ný.
(Þýtt/Rudyard Kipling.)
Guðrún Hafberg.
Aldrei er maður tilbúinn þegar
kallið kemur. Ástrós barðist hetju-
lega við hinn illræmda sjúkdóm en
hafði því miður ekki betur í þeirri
baráttu. Ég man vel eftir mínum
fyrstu kynnum af Ástrósu, það var á
fundi hjá Hundaræktarfélagi Ís-
lands í Sólheimakoti, þar sem hún
hafði mikla skoðun á þeim málum
sem til umræðu voru og man ég
hvað mér fannst þessi kona mál-
efnaleg og skemmtileg. Seinna meir
vann ég með Ástrósu í sjálfboða-
starfi í Sólheimakoti við augnskoðun
hunda á vegum HRFÍ og var það
góður og skemmtilegur tími sem við
áttum saman þar við áttum margar
góðar stundir í starfi félagsins. Að-
standendum öllum sendi ég mína
innilegustu samúðarkveðjur.
Bára Einarsdóttir
Elsku afi Gústi,
Það er búið að vera
erfitt að skrifa þér þessa hinstu
kveðju. Ef til vill er það af því að ég
á enn svo erfitt með að trúa því að
þú sért farinn frá þessum heimi. Ég
átti svo innilega ekki von á því að ég
myndi ekki sjá þig aftur þegar ég
kvaddi þig og ömmu í byrjun síðasta
árs og flutti hingað til Suður-Afríku.
En lífið fer ekki alltaf eins og við
plönum og ég bið Guð að gefa mér
æðruleysi til að sætta mig við þá
hluti sem ég fæ ekki breytt – eins og
að ég hafi ekki getað komið heim og
kvatt þig. Og þótt það sé stundum
erfitt að halda í trúna – þá trúi ég
því samt að allt sé eins og það á að
vera, og ég hef bara átt að kveðja
þig þann 1. janúar 2007 í hinsta sinn.
Mikið er ég þakklát fyrir þann
tíma sem ég átti í Kúrlandinu síð-
ustu ár, og það var mér svo mikils
virði að fá að sjá hvernig þið amma
voruð samstiga í því sem þið tókuð
ykkur fyrir hendur. Þið hafið verið
mér góð fyrirmynd og gefið mér
betra veganesti út í lífið en þið hafið
grun um. Við Herbie minnumst
reglulega á ömmu og afa í Kúrlandi,
þá sérstaklega þegar við nýtum
matarafgangana okkar eða gerum
við hluti sem þarfnast lagfæringar.
Ágúst Sigurður
Karlsson
✝ Ágúst SigurðurKarlsson var
fæddur í Veiðileysu
á Ströndum þann
19. júlí 1929. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans 29.
apríl 2008.
Útför Ágústs fór
fram frá Bústaða-
kirkju 8. maí sl.
Þú hafðir alltaf góð-
an húmor, afi minn, og
mínar fyrstu minning-
ar um þig eru að þú
skemmtir mér með
því að ýta mér um
Kúrlandið á litla bar-
borðinu. Síðan þá hef-
urðu alltaf lumað á
góðum bröndurum og
síðustu veturna
kvaddirðu mig yfir-
leitt eins og ég væri að
fara að flytja að heim-
an, enda leit alltaf út
fyrir að ég væri að fara í mikla lang-
ferð þegar ég var að rogast með all-
ar lagabækurnar á leiðinni í og úr
skólanum.
Þannig hafðir þú líka einstakt lag
á að gera grín að erfiðum kringum-
stæðum, og ég frétti að þú hefðir í
gegnum veikindin getað strítt
hjúkkunum á spítalanum – og það
lýsir þér fullkomlega afi minn. Allt
sem þú tókst þér fyrir hendur, afi,
það gerðirðu svo vel. Báðir vörubíl-
arnir þínir litu alltaf út fyrir að vera
glænýir og eins veit ég ekki um
neinn sem var duglegri en þú að slá
grasið, moka stéttina eða dytta að
heimilinu.
Þess vegna trúi ég að núna hafi
verið kominn tími til að slá grasið,
moka snjóinn eða dytta að hlutum í
himnaríki og því hafi þinn tími verið
kominn. Og þar hlakka ég til að sjá
þig aftur, afi minn, þegar minn tími
kemur. Þangað til þá muntu lifa
áfram í minningu minni og okkar og
ég þakka fyrir allt það góða sem ég
hef fengið að læra af þér og ömmu í
gegnum árin. Vertu sæll, afi minn.
Elsku amma, ég veit að missir
þinn er mikill. En ég veit líka að þú
ert búin að standa þig eins og hetja í
gegnum þetta allt saman og enn og
aftur ertu búin að vera mér mik-
ilvæg fyrirmynd. Ég hef þig, amma
mín, og alla fjölskylduna í bænunum
mínum og ég bið Guð að gefa ykkur
sinn himneska frið, styrk og huggun
í gegnum þennan erfiða tíma.
Ástar- og saknaðarkveðjur,
Ýr Sigurðardóttir,
Jóhannesarborg, Suður-Afríku.
Nú hefur Gústi bróðir látið í minni
pokann fyrir illvígum sjúkdómi sem
hann barðist af miklum mætti gegn.
Hann fæddist í Veiðileysu og bjó þar
með fjölskyldu sinni fyrstu árin en
þar missti hann föður sinn barnung-
ur. Fjölskyldan stækkaði og fluttist
að Kambi í Árneshreppi. Hann var
elstur í okkar stóra systkinahópi.
Hann var góður vinur okkar systk-
ina en ávallt var stutt í stríðnina hjá
honum.
Miklar vinnukröfur voru gerðar
til hans í uppvextinum því mikið var
um veikindi á heimilinu þá sérstak-
lega síðustu búskaparárin á Kambi.
Hann sá um bústörfin þegar stjúp-
faðir hans veikist og einnig eftir lát
hans. Búskap að Kambi var hætt
1954. Gústi stofnaði heimili með Rut
konu sinni.
Við systkinin fluttumst suður til
Reykjavíkur og Hafnarfjarðar.
Við Benni vorum svo heppin að
Gústi og Rut keyptu sér íbúð stutt
frá okkur og var samgangur mikill
og góður. Benni var mikið að heiman
vegna vinnu sinnar og þá var gott að
eiga Gústa að. Hann var mjög trygg-
ur maður. Þau hjónin voru alltaf
tilbúin að aðstoða ef á þurfti að
halda og eiga þau góðar þakkir skil-
ið.
Gústi var einstaklega ljúfur, glað-
legur og hjálpsamur maður. Þegar
við hittumst var hann alltaf léttur og
skemmtilegur. Hann var hrókur alls
fagnaðar. Hans verður sárt saknað.
Við vottum Rut, börnum og fjöl-
skyldu þeirra samúð okkar.
Jóna og Benedikt.