Skinfaxi - 01.03.1936, Blaðsíða 2

2
skinfaxi
lyndi að nauðsynjamálum og hugsjónaefnum ungra
kynslóða og framtíðarþjóðar landsins, — eða gefast
hreinlega upp og leggjast í kör sína eða gröf, ef hins
er ekki kostur.
Hvort á að gera? Hverju svarar þú?
Um viðhorf þitt er þrennt til: 1) Að þú sért á-
nægður með það ástand, sem er, teljir engra umbóta
þörf, viljir láta allt ganga sinn vanalega seinagang.
2) Að þú sért að vísu óánægður, sjáir deyfðina og
amlóðaháttinn, en sért trúlaus á það, að unnt sé að
bæta úr skák og vekja nýtt líf. — Ef annaðhvort þetta
er viðhorf þitt, og það breytist ekki við nána umhugs-
un og samræður við félaga þína, þá fáðu þér „sígar-
ettu“ og leggstu upp í rúm. En ef svo er, sem ég vænti:
3) Að þú viljir ekki una lengur því tómlæti, sem nú
ríkir, að þú trúir því, að æskan geti verið heit og
sterk nú, engu síður en fyrir 30 árum, og að þú viljir
sjálfur leggja nokkuð i sölurnar fyrir nýja umbóta-
hreyfingu æskunnar, — þá athugaðu með mér, hvað
það var, sem sameinaði æskuna og hitaði henni um
1906, hvers vegna ungmennafélagskapurinn hefir
dofnað og úrelzt og hvað það er, sem frjálshuga æska
landsins á að geta sameinazt um í eldmóði, nú og
næstu ár.
1906 sameinaðist æska landsins í sjálfstæðisbaráttu
þjóðarinnar, út á við og innbyrðis. Hún lagði afl sitt
og sál sína í írelsisdeiluna við Dani. En jafnframt
vann hún að því með ráðnum hug og hugsuðu ráði,
að vera sjálf fær um að vera frjálsir menn í því landi,
sem liún var að leysa frjálst. Þjóðerniseldmóðurinn,
bindindiskröfurnar, áhuginn á aukinni menntun, rækt-
unarhugsjónin, — allt voru þetta rök í sjálfstæðis-
baráttunni og skynsamlegar ráðstafanir til að gera
lið sitt djarfara, færara til sigurs og trúaðra á hann.
En svo vannst sigurinn í sjálfstæðisbaráttunni út á
við 1918. Upp frá því fer að dofna yfir ungmenna-