Skinfaxi - 01.03.1936, Blaðsíða 13

SKINFAXI
13
einmitt i okkar eigin herbúðum þurfum við að skapa
vaxandi menningu.
Hverri einustu hungurárás auðvaldsins þurfum við
að svara með skarpari skilningi á tilgangi okkar og
takmarki, gleggri stéttarvitund, djúpstæðari félags-
kennd, stæltari sigurvilja. Hvern einasta einstakling,
sem hefir atvinnu, þarf að styrkja í striti sínu, gefa
honum nýja framtíðarsýn, sem gerir honum hið ófrjóa,
ávaxtasnauða erfiði bærilegt, túlka fyrir honum eðl-
isgildi alls framleiðslustarfs, sýna honum fram á það
með rökum, að jafnvel arðrænd verðmætasköpun
verndar hinn siðferðilega rétt hans til frelsisbarátt-
unnar. — Hvern einasta einstakling, sem ekki hefir
atvinnu, þarf að styrkja gegn athafnaleysi sínu, hjálpa
honum til persónulegra viðfangsefna og beina jafn-
framt starfsorku hans að félagslegri þátttöku, þann-
ig, að hann finni og viti sig sem virkan starfsþegn í
sjálfri stéttabaráttunni, enda þótt hann hafi verið úti-
lokaður frá almennri lifsbaráttu.
Allt þetta er okkur lífsspursmál, hvernig sem á er
litið. Ekkert er voðalegra en að vita rétt skapaðan,
heilbrigðan mann verða tilgangsleysinu að bráð, frá-
hverfan hverskonar athöfn, ranglandi í rænuleysi út
í ginnungagap andlegrar upplausnar. Þó er þetta ein-
mitt hin eðlilega boðleið launaþrælsins, atvinnuleys-
ingjans, einyrkjans, öreigans, ef hann er einangraður
frá tilgangi stéttar sinnar og takmarki. En það eru
ekki einungis þessi persónulegu örlög, sem hér er
um að ræða, — framtiðin öll er í húfi.
í fyrsta lagi verður liér aldrei nein úrslitabylting,
aldrei nein altæk þjóðskipulagsbreyting, nema því
aðeins að persónulegur skilningur einstaklinganna á
eðli og markmiðum hinnar alþýðlegu frelsisbaráttu
verði betur upplýstur, skapgerð þeirra betur þjálfuð
og mótuð, áræði þeirra og atorka til framkvæmda
betur vakin og samhæfð.