Skinfaxi - 01.03.1936, Qupperneq 33

SKINFAXI
33
að stælcka, svo að rýmra verði á atvinnumarkaði þjóðar-
innar fyrir feður heimilanna og forsjá, En þessir ungu
menn mega ekki farast i auðn atvinnu- og iðjuleysis.
Þeir eiga að fara i skóla Hermanns heitins Jónassonar,
„gagnlegan, verklegan skóla“.
V.
Eigi alls fyrir löngu var í Englandi mjög rætt um
það, liverjar ráðstafanir hæri að gera gegn böli þvi, er
atvinnu- og athafnaleysi veldur ungum mönnum.
Margir merkustu mennta- og skólamenn, sem lögðu
þar til mála, töldu, að eitt af þvi nauðsynlegasta, er
gert yrði í þessu efni, væri að lengja skólaskyldualdur-
inn, þ. e. nota fleiri ár æskunnar, en nú tíðkast, til
náms og undirbúnings fyrir manndómsárin.
Svipaðar raddir hafa og heyrzt hér heima. Er lík-
legt, að i þessa átt verði að halda fyr eða siðar.
Ýmsir annmarkar eru þó á þvi, að koma nú á al-
mennri skyldu til náms i fastaskólum umfram það
sem er. Eg hefi áður drepið lauslega á kostnaðarauk-
ann. Og hagur þjóðarinnar er eigi svo blómlegur um
þessar mundir, að á hann sé bætandi miklum nýjum
byrðum.
En einn þáttur skólaskyldunnar gæti þó komizt til
framkvæmda nú þegar, eða mjög bnáðlega. Og það er
skólaskylda til verknáms með hkri tilhögun og Her-
mann heitinn Jónasson hugsaði sér. A slikri skólaskyldu
er nú meiri þörf en skyldu til bóknáms. Og fram-
kvæmd verknámsskyldunnar hefir í för með sér lítinn
stofn- og reksturskostnað, en gefur hinsvegar marg-
faldan ávöxt. Sá ávöxtur er bæði menningarlegur og
fjárhagslegur. Ungmenni þau, er þátt taka í þvi námi,
munu hverfa aftur heim hraustari og þróttmeiri en
þau lcomu þangað, bjartsýnni og verkhæfari og betur
búin undir lífsbaráttuna siðar. Og með vinnu sinni
bafa þau gert land sitt betra og byggilegra.
3