Skinfaxi - 01.03.1936, Qupperneq 86

86
SKINFAXI
Halldór Kristjánsson:
Áfengi og tóbak.
(Stjórn Ungmennasambands VestfjarSa hefir sent Skinfaxa
ritgerð þessa og óskað birtingar. Eg tel því sjálfsagt, að birta
hana, enda þótt eg telji selbita höf. í garð dr. G. Claessens
alveg ástæðulausa. — En taka vil eg það fram, að eftir þeirri
þekkingu, sem eg hefi fengið á æskulýð, við kynningu og
nám, er eg ekki í vafa um, að hin hófsama ritgerð dr. G.
Cl., sem tekur manneðlið eins og það er, hefir miklu meiri
bindindisáhrif en tilslökunarlaus prédikun. Er eg þó persónu-
lega tilslökunarlaus bindindismaður. — Ritstj.).
Eg hlustaði ú útvarpserindi herra Gunnlaugs Claess-
ens doktors um kaffi, tóhak og áfengi, í hittifyrra. Hefi
cg oft hugsað um kenningar þær, sem þar komu fram,
og þótt þær athugaverðar. Eg varð því feginn að fá er-
indið á prenti, svo að eg gæti skoðað það i tómi, því að
okkur hætlir við þvi, að rengja heyrnina og minnið eftir
að hafa meðtekið furðulega speki í hraðfleygu útvarps-
erindi. Doktorinn talar um málin frá sjónarmiði vís-
indamannsins. Þá finnst mér rétt, að sjónarmið alþýðu-
unglingsins komi á eftir.
Eftir því, sem þjóðfélögin og samfélag manna yfir-
leitt þroskast, verður næmari skilningur fólksins á fé-
lagslegum dyggðum. Það, sem kalla mætti samábyrgð
lífsins, verður stöðugt Ijósara og Ijósara. Fleiri og fleiri
skilja það, að örlög manna fléttast ávalt saman, svo að
þeir eru samstarfsmenn að hamingju sinni. Mönnum
skilst, að hver einstakur er háður gæfu heildarinnar,
en hið fornkveðna, að hver sé sinnar gæfu smiður, er
ákaflega takmarkaður sannleikur. Fleiri og fleiri skilja
það, að sérhvert starf, sérhvert orð, sérhver hugsun á
sinn þátt í því að skapa það umhverfi, sem mótar kom-
andi menn. Sérhver ráðandi hneigð er dropi i straumi
límans, — straumi tímans, sem lirífur börn og ung-