Skinfaxi - 01.04.1945, Qupperneq 5

SKINFAXl
5
— Jú, það er sjálfsagt, ef það gæti orðið lil einhvers
gagns, svaraði Haraldur.
En það reyndist ekki eins auðvelt að finna Iieppi-
legan tíma, því að Haraldur er maður með afbrigð-
um önnum kafinn. Auk þess að vera einn af athafna-
sömustu mönnunum í leiklistarmálum höfuðstaðar-
ins, hefur hann á hendi fullt kennslustarf, og kennir
liann daglega frá því kl. 8 á morgnana til kl. 4 á dag-
inn. Þá taka við æfingar seinni hluta dags, og síðan
kvöldæfingar eða leiksýningar oft fram yfir mið-
nætti. Er þetta ljóst dæmi þess, við hvaða skilyrði og
aðstæður leikarastétt landsins verður að húa. — Það
varð að lokum að samkomulagi með okkur, að ég
kæmi lieim lil Iians einn sunnudagsmorguninn. Fer
hér á eftir samtal okkar.
— Hvað vilduð þér ráðleggja ungu fólki og byrj-
endum um val leikrita, og hvers konar viðfangsefni
teljið þér lienta þeim bezt?
— Sjálfsagt er að byrja með því að taka lil með-
ferðar smáleiki, því að þeir eru meðfærilegastir við-
vaningum. Annars vil ég alveg sérstaklega taka það
fram í sambandi við þetta atriði, að fólk skyldi jafn-
an velja sér gott viðfangsefni, þótt byrjendur séu. Það
er allt of mikið af alls konar rusli og fáránlegum
skripaleikjum á sviðinu bingað og þangað um land-
ið. Gott viðfangsefni þroskar leikendur, kallar fram
meiri starfskrafta og hæfileika og eykur skilning
þeirra á listinni, alveg eins og góð bók eykur á bók-
menntasmekk lesandans og almennan þroska. Önnur
blið þessa máls snýr að áborfendum. Góður leikur
þroskar leikbúsgesti eigi síður en leikendurna og eyk-
ur á skilning þeirra og listasmekk. Og listin á að vera
leið til meiri þroska. — Ég er sannfærður um, að
grínleikjaflóðið, sem flætt licfur yfir landið á und-
anförnum árum, hefur verið lil hins mesta slcaða fyrir
leikmenninguna í landinu. Þetta eru flest þýddir eða