Skinfaxi - 01.04.1948, Síða 1

Skinfaxi I. 1948.
„Hugsjón greypt í stein“.
1 heimsókn hjá fimmtugum æskumanni.
Það er bjartur og fagur vordagur. Ungur maður
er á ferð austur yfir Hellisheiði á leið lieim til átt-
haga sinna eftir alllanga dvöl erlendis. Hann er glað-
ur og hress i anda þennan lieiða vordag, eftir úti-
vistina er hin frónska náttúra lionum óvenju kær
og vinarhlý. Islenzka vorið andar þrótti í sál lians,
blámi fjallanna eykur honum víðfeðmi og djörtfung,
gróðurinn ungi glæðir liugsjónaeldinn. — Það er eink-
um ein ákveðin hugsun, sem þrásækir i liug lians nú,
er hann lieldur austur veginn og islenzk fjöll blasa
við augum. Þessi hugsun hafði fæðzt um veturinn úti
í Kaupmannaliöfn, í fvrstu var liún aðeins örlítill
neisti, sem snart við huga hans á hrifningarstund-
um, og hann gaf lienni ekki frekari gaum. En von
bráðar tók hún að gerast áleitnari, og að lokum leit-
ar liún svo ákaft á hugann, að hann verður að minn-
ast á hana við kennara sinn. — Og þar vantar hvorki
hvatningu né trú á fyrirtækið.
En það er fyrst í dag, þegar hann finnur sig svo
greinilega kominn heim, að þessi hugsun verður að
voldugri liugsjón. Og nú er einmitt staður og stund
til mikilla áforma, og með sjálfum scr strengir ungi
maðurinn heit að fornum og nýjum sið. Þegar stað-
næmzt er á Kambabrún til að njóta útsýnisins aust-
ur til fjallanna miklu og fögru og yfir hin frjósömu
héruð, hvíla augu unga mannsins stöðugt á Hvera-
gerði, þar sem þá er enn örlítil hyggð. Þar sér hann