Skinfaxi - 01.04.1948, Qupperneq 10

10
SKINFAXI
Jón Helgason, 2. fulltrúi U.M.F. Reykjavikur,
Guðbrandur Magnússon, 3. fulltrúi U.M.F. Rvíkur,
Arngrímur Fr. Bjarnason, fulltrúi U.M.F. Isafjarð-
ar og Bolungavíkur.
Frá Þingvallahátíðinni og sambandsþingi voru er
>mér það enn einna minnisstæðast, live mjög mér brá,
er vér komum að Almannagjá og sáum, live þar var
allt eldrautt og völturinn allur og Iiátíðasvæðin
logandi í DannebrogsJfánum, svo að jafnrauður mun
Þingvöllur aldrei verið liafa, síðan hraunið brann þar
forðum. Og þó var „þessi þjóö“ að fagna konungi
sínum á fornhelgasta sögustað sínum.
Hinn glæsilegi fáni U.M.F.Í. varð sem kunnugt er
rtf áberandi lieiðblár í þessu ægilega eldbafi erlendr-
ar dýrkunar. „Sólskinshvitur og sumarblár“ blasti
hann við i ibiænum og bar hátt yffir vellina úr tjald-
stað voruin inni undir Fögrubrekku. Sjaldan hefur
mér runnið svo mjög til rifja ncinn atburður og sá, er
virðulegur forseti sameinaðs Alþingis var sendur til
vor snemma dags með þá beiðni stjórnarinnar að
draga niður fána vorn, eða þá a. m. k. að „smækka"
liann í likingu við einn mjög litinn fána á stórri
tjaldbúð Sjálfstæðismanna. Mun fánamál Islendinga
bér liafa unnið sinn fyrsta stórsigur, er þcssari beiðni
var samróma neilað, þótt eigi Iiafi þess verið getið
að verðleikum. — — —
Annað, sem mér liefur orðið minnisstætt frá þessu
voru fyrsta sambandsþingi og stofnþingi, var hinn
djúpi og viðfeðmi skilningur á nauðsynlegri undir-
stöðu og traustum grundvelli starfs þess, er hrifið
hafði hugi vora sem sterk flóðhylgja, krafðist alhuga
vors, atorku og fórnfýsi og allra krafta, og kristallað-
ist í kjörorðinu fagra: íslandi allt, sem ])á um hríð
var sálþrungnasta orð islenzkrar tungu. Fylgdi þar
átakanlega hugur máli, og sást ])ess glæsilegur vott-
ur í starfi tugatuga ungra manna og kvenna um all-