Skinfaxi - 01.04.1948, Side 43

SKINFAXI
43
og dekkra í skjóíri svipan, og síðan hvolfist myrkrið
yfir. I grasinu leiftra ljós eldbjöllunnar, sem er al-
gengt skorkvikindi í Ameríku, býsna skær en skammæ,
og við vatnsbakkann ropar froskurinn ifurðulega hátt.
Þetta liefur verið bátíðisdagur að Aloha Manor. 1
dag fór fram hátíðleg skírnaratböfn, þegar um 30
feta löngu hjólaskipi var gefið nafn og það sett á
flot í fyrsta sinn. Hlaut það nafnið „Morey skip-
stjóri“, en það á að vera eftirliking skipsins, er skip-
stjórinn bafði bér á vatninu forðum. Seytján ára
blómarós, dóttir þeirra Pierce-lijóna, sem dvelur i
Aloba-sumarverinu iijá ömmu sinni, varpar flösk-
unni af mesta myndarskap á stefnið, enda tekst það
prýðilega. Hún er klædd drifbvitum kjól, dragsíð-
um, og skreytt binu bezta skarti. — En búnaður ann-
arra er næsta mislitur og fáranlegur, því að til þessa
leiks befur fólk gengið sem væri það að búa sig á
grímuball. Presturinn er klæddur kafteinsfötum, og
eru hnapparnir bronsaðir pappakringlur á stærð við
flöskubotn. Er annað í samræmi við það. Bumbur
eru barðar, ræður fluttar, sungið skirnarljóð, bróp-
að húrra. Öll atliöfnin ber blæ af skripalátum og
leikaraskap, enda er svo til æilazt. — Síðan komum
við verkamennirnir og ýtum fleytunni á flot.
En nú er dagurinn liðinn og dagsins önnum lokið,
og nú á að fara reynsluförina. Allir fullorðnir eru
boðnir með, ja'fnt vinnufólk sem dvalargestir. Það
vill svo vel til, að i kvöld ætla stúlkurnar i Aloha-
sumarverinu að bafa leiksýningu mikla, og þangað
er ferðinni beitið. Auðvitað væri jafn fljótlegt að
fara fótgangandi, en bver liugsar um það, þegar slík-
ur farkostur er fyrir hendi? Ég fæ mér sæti uppi á
yfirdekkinu, því að auðvitað er yfirdekk á þessu skipi,
og hoitfi i kringum mig. Moreyvatn liggur i löngum
en þröngum dal, til beggja banda liáar hæðir og lág
fjöll. Það er á að gizka fjögurra til fimm kílómetra