Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1944, Qupperneq 26

Dýrmætur afli við skipshlið.
Vaktanöfnin.
Mætti ekki hafa nöfnin á vöktunum þannig, þegar ekki
eru hafðar sjóvaktir, heldur þrískiftar vaktir, þ. e. 6
vaktir á sólarhring.
1. Hundavakt. 2. Stuttavakt. 3. Morgunvakt. 4. Langa-
vakt. 5. Dagvakt. 6. Kvöldvakt. — Hinsvegar mó setja
vaka fyrir vakt, en vakt tel ég betra sjómannamál. Vakt
er stutt orð og misheyrist síður en vaka, en það er mikill
kojstur í sjómannamáli að orðin séu stutt og greinileg.
Sjálfsagt tel ég að halda gömlu orðunum á vöktunum,
þó tímalengd þeirra breytist. T. d. stuttavakt, þó hún
lengist um hálftíma. Og langavakt, þó hún styttist um
2Vi tíma. Morgunvakt var áður annað nafn á stuttu-
vaktinni. Mér virðist ekki fara illa á því að færa það
yfir á formiðdagsvaktina, sem er langt nafn og leiðin-
legt og þar að auki hálfdanskt.
Með því að viðhalda gömlu nöfnunum á vöktunum,
geymast betur minningarnar um þá sjómennsku, sem
skóp vaktanöfnin. En „gömlum götum og gömlum föt-
um skal maður ekki gleyma“, segir færeyski málshátt-
urinn, í slæmri þýðingu.
Með Víkingskveðju.
Gamall ajómaöur.
★
Þú átt að ganga á vatni ber.
Á jólum allir óska heitt
að þú fáir eitthvað veitt,
ekki mun af veita.
Og ekki þarftu að óttast neitt
að ágóðann þeir fái ei leitt
inn til landsins sveita.
1 fundarsölum færðu hrós,
fyrir að vera nú til sjós
á úreltum lckahripum.
En þingið það, sem styrkjum jós,
forðast að nokkuð kæmi i Ijós
fé fyrir nýjum skipum.
Verðuppbæta allt þarf hér,
ullar-flóka, krækiber
og svo kjöt og heyið.
Á FRÍVá
Og veiztu hvað þeir ætla þér?
Þú átt að ganga á vatni ber!
er frá þér hrynur fleyið.
Hr. ritstjóri.
Ég hefi ekki fengist við blaðaskrif um ævina og aldrei
fyrr sett línu í bundið mál. En enda þótt þetta sé eng-
inn perlukveðskapur, er það þó þau umbrot í fáum orð-
um, sem hreyfa sér í huga mínum, og ég er viss um
ótal margra annarra sjómanna, er manni verður hugsað
til handabragða háttvirtra þingmanna, þegar þeir eru að
útdeila þjóðartekjunum. Þegar þeir eru búnir að skera
beituna og eru að leggja línuna, fyrir háttvirta kjós-
endur (landþorskinn). Ég hefi, eins og margir félaga
minna. margan þorskinn rist, eftir að búið var að draga
hann inn. En ill þykir mér framtíðin fyrir þá, scm hafinu
eru bundnir um lífsafkomu, ef allur auðurinn sem úr
því næst, á að verða rifrildisaurar 52 manna, sem trúað
hefir verið fyrir forsjón urn fyrirkomulag íslenzka þjóð-
félagsins, að sem heilbrigðast mætti verða.
Ég ætluði að segja þér, að vísurnar voru gerðar um
jólin, í hálfvitlausu veðri, eins og við köllum það, og til
orðnar undir hljómfalli sjólekans, sem draup yfir skall-
ann á okkur gegnum dekkplankana, og varð að áveitu,
sem við óðum i, þegar safnaðist saman á lúkarsgólfinu.
Þú ræður svo hvað þú gerir við þetta. Látið þið Vík-
inginn ekki linast í að vekja þá, sem sofa á vaktinni, þá,
sem róa sér í mjúkum stólum og háum sölum, mcðan
við, sem afiann sækjum, ruggum á litlum fleytum og
kúrum í þröngum klefum. Sjómaöur.
★
Shaen frá Persíu heimsótti England fyrir nokkrum
árum. Hann skoðaði meðal annars „Tower of London“
og varð svo hrifinn að sjá öxina og höggstokkinn, að
hann vildi láta hálshöggva einn af þjónum sínum, til
reynslu. En varð mjög undrandi, er enska stjórnin
neitaði að verða við beiðni hans.
★
I Yorkshire gengur lítil járnbrautarlest á milli
tveggja borga. Henni er skift í þrjú farrými, — fyrsta,
annað og þriðja. — Miðja vega milli borganna er brött
brekka. Þegar lestin kemur neðst í brekkuna, opnar
lestarvörðurinn dyrnar og segir: „Fyrsta farrýmis far-
þegar, sitjið kyrrir! Annars farrýmis farþegar, farið
út og gangið! Þriðja farrýmis farþegar, farið út og
hiálpið til að ýta upp brekkuna!“
★
Stúlka (á skemmtiferð): Hversvegna eru fuglar
kringum öll skipin, nema þetta eina, þarna fyrir aftan,
skipstjóri?
Skipstjórinn: — Ó, mikið rétt! Þetta er gamall kláfur
frá Aberdeen.
26
VÍKINGUR