Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1984, Page 21

Náttúrufræðingurinn - 1984, Page 21
2. mynd. Smásjárteikning af bergþynnu af ólivínþóleiíti. Þráinsskjaldarhraun (RE 56, NI 4689), sýni tekið við Reykjanesbraut, suðvestur af Vatnsleysu. Ólivíndílar með örsmáum innlyksum af króm- spínli, í grunnmassa sést plagióklas (hvítt), klínópyr- oxen (með deplum), ólivín (þykkar rendur), og magnetít og ilmenít (svart). Berg- mynstur er ófitískt. — Micro- drawing of the Práinsskjöldur olivine tholeiite lava (RE 56, NI 4689). Phenocrysts of oli- vine with tiny chrome spinel inclusions. The groundmass is composed of plagioclase, clin- opyroxene, olivine, magnetite and ilmenite. The texture is ophitic. stakar megineldstöðvar hafi verið rannsakaðar ítarlega, eins og t. d. Þingmúlaeldstöðin í Skriðdal (Carmic- hael 1964). Hér er það mestur vand- inn, hvað mörkin á milli ólivínþóleiíts og þóleiíts hafa verið óglögg. Þó er engin vafi á því, að ólivínþóleiít er sjálfstæð bergtegund. Hér í þessum greinum er fylgt í flestu skilgreiningum Carmichaels (1964) á ólivínþóleiíti og þóleiíti, þó er gerð sú breyting á, að hvað varðar efnasamsetningu eru mörkin á milli þessara bergtegunda lögð við 8.5% MgO (Sveinn P. Jakobs- son 1979), en ekki u. þ. b. 5,5% MgO eins og hjá Carmichael. Það styður þessa skiptingu á milli ólivínþóleiíts og þóleitíts, að flestöll nútímahraun með MgO-hlutfall sem er hærra en 8,5%, eru dyngjuhraun, en flestöll hraun með minna en 8,5% MgO eru apal- hraun. Eftir því sem næst verður komist er magn ólivíndíla í ólivínþóleiíti oftast á bilinu 1 — 10%. Plagíóklasdílar eru oft til staðar, en í mismunandi miklu magni, þó sjaldan meira en 8—10% rúmmáls. Pyroxendílar eru mjögsjald- gæfir. Við smásjárskoðun ber að hafa í huga það einkenni, að málmsteinarnir magnetít og ilmenít myndast síðast steintegunda grunnmassans og laga sig því alltaf eftir yfirborði hinna steinteg- undanna (eru interstitial). í handsýni þekkist ólivínþóleiít frá þóleiíti helst á því, að ólivínþóleiít er ljósara og fín- til millikornótt, þóleiít er oftast dulkornótt og þétt í sér; óli- víndílar eru algengir í ólivínþóleiíti, en sjaldgæfir í þóleiíti, en hið síðarnefnda er oft plagíóklas- og ágítdílótt. Stund- um gætir flæðimynsturs (straumflög- unar) í þóleiíti, en nær aldrei í ólivín- þóleiíti. Pikrít þekkist frá ólivínþóleiíti 15
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.