Náttúrufræðingurinn - 1939, Side 22

114 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii*
var að róa til lands með dauðan brimil útbyrðis, um mílu vegar,
en nokkru eftir landtöku, er menn höfðu yfirgefið bátinn, var
tekið eftir því, að ekki sást í hann fyrir sjóróti og var selurinn
oá sem allifandi að hamast á festunum við bátinn.
Ásgeir Bjarnason.
Silungar sem húsdýr.
Það lætur ef til vill undarlega í eyrum okkar Islendinga, að tala
um silunga sem húsdýr. En því nafni getum við með fullum rétti
nefnt öll þau dýr, sem við ræktum og hirðum frá því þau fæðast
og þangað til þau deyja, til þess að hafa af þeim gagn eða gleði-
Gullfiskana í vatnsbúrinu á stofuborðinu mætti þannig nefna hús-
dýr, en ekki t. d. æðarfuglinn, sem að mestu leyti er óháður mann-
inum, þótt hann gefi honum arð og teljist því til nytjadýranna.
Víða í útlöndum er silungur ræktaður í stórum stíl. Fyrst eru
útbúnar sérstakar tjarnir, sem hægt er að tæma eða fylla eftir
vild, og mannshöndin hefir að öllu leyti vald á. I þessar tjarnir
eru látin silungsseiði og þau alin þar upp í fullorðinn eða hálf-
fullorðinn silung. Þessi silungur er í raun réttri húsdýr, þar sem
hann er að öllu leyti kominn upp á manninn, og eigandinn getur
tekið hann hvenær sem er, og komið honum í verð. Það verður að
gefa silungnum mat, sem er við hans hæfi, frá því hann er látinn
í tjörnina, sem seiði, og þangað til hann er veiddur. Það verður
að færa hann úr einu tjarnarbyrginu í annað, verja hann sjúk-
dómum og óvinum og jafnvel lækna hann, ef þess gerist þörf. En
það eru ekki heldur neinar smáræðis tekjur, sem eigandinn fær
af silungsstofninum sínum, ef vel tekst til. Þannig fluttu Danir út
úr landinu 10.4 smálestir af laxi og silung, sem veiddur var í ám
og vötnum á vanalegan háttt, árið 1938, en 1087.3 smál. af rækt-
uðum silung. Hér væri verkefni fyrir okkur Islendinga, og mun
verða vikið að því seinna.
Á. F.