Náttúrufræðingurinn - 1939, Blaðsíða 36

128 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
111111111111111111 ■ 1111111111111111111 ■ 1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111■11111111111111II11111111111111II
hrygnunnar, en munnurinn á hængnum lokast um leið utan um
þennan spena, svo ekkert verður opið nema munnvikinn. Inn um
þau fer sjórinn til tálknanna, að öðrum kosti myndi fiskurinn kafna
16. mynd. Sædjöfull (Ceratias holboelli). Sjá Fiskana, eftir B. Sæm., bls. 203.
vegna súrefnisleysis. Tennurnar detta úr, og meltingarfærin eyð-
ast, og svo fer að lokum að hængurinn er ekkert orðinn nema svilin,
og þarna hangir hann allt sitt líf á líkama hrygnunnar, eins og
hann væri þar líffæri, og hún verður upp frá því að hafa ofan af
fyrir báðum, því talið
er, að hængurinn fái
alla sína næringu úr
blóði hrygnunnar.
Þessa merkilegu
fiska getum við virt
fyrir okkur á mynd-
unum (14.—17.
mynd), en að öðru
leyti vísa ég til grein-
ar eftir Guðmund
heitinn Bárðarson
annars staðar í þessu
riti (I. árg., 33. bls.).
Það skal tekið fram, að 16. myndin er af íslenzkum fiski, sem veiðzt
hefir hér f jórum sinnum. Hann má annars heita mjög sjaldgæfur,
að minnsta kosti á fiskislóðum, og ég veit ekki hvort lesandinn sér
ættarsvipinn með honum og skötuselnum, ef hann hefir þá nokk-
urn tíma séð skötusel. Fiskurinn heitir sædjöfull og hefir Dr.
Bjarni Sæmundsson gefið honum það nafn. Á 17. myndinn sjáum
17. mynd. Hluti af kvið Sædjöfuls-hrygnunnar
með tveimur hængum.