Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1970, Side 110

Náttúrufræðingurinn - 1970, Side 110
228 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN Ummyndun líjrœnna efna í mú. Mórinn er ummyndaðar leifar jurta eins og áður var tekið fram. Hann er öðru vísi að efnasamsetningu en gróðurinn, sem hann er myndaður af. Margs konar efnabreytingar verða í hinu lífræna efni vegna lífsstarfs loftfælinna gerla. Þessar breytingar halda áfram langa lengi og mórinn er jafnan þeim mun ummyndaðri því eldri sem hann er. Samsetning mósins fer þannig ekki eingöngu eftir því af hvaða jurtum hann er myndaður, heldur einnig eftir aldri hans og breytilegum skilyrðum við myndun mómýra. Lifandi jurtir hafa að geyma margs konar lífræn og óiífræn efni. Nokkrir helztu flokkar slíkra efna eru eftirfarandi: selluiósa, kol- vetni eða kolhydröt, eggjahvítuefni, fita, vaxtegundir, lignín, pektínefni. Flest þessara efna eru allflókin að bvggingu og verður efnafræðilegri gerð þeirra ekki nánar lýst hér. Mörg þessara efna er að finna í mó, en þó einkum efni, sem orðið hafa til við um- myndun þeirra, svonefnd húmusefni og móvax. Ungur mosamór með húmusgráðu H-1 til H-3 inniheldur tals- vert af óummynduðum jurtaefnum, svo sem sellulósu, kolhydröt- um og eggjahvítuefnum, einnig getur verið talsvert af ligníni, ef mórinn er myndaður af trjákennduin jurtum. Sellulósa er styrktarefni jurtanna. Frumuveggir ungra jurta eru gerðir nær eingöngu af sellulósu, en í veggi eldri frumna safnast einnig önnur efni, einkum lignín. Sellulósa stenst mjög vel áhrif allra kemiskra efna og er óleysan- leg í flestum upplausnarefnum. (Bómull er nær hrein sellulósa.) Hins vegar leysist selhdósa tiltölulega fljótt sundur af gerlum. Sellu- lósa er einmitt það efni, sem eyðist livað mest og fljótast vegna gerlastarfsemi. í ungum mosamó getur sellulósa verið 10— 15%, en í vel rotnum stararmó er yfirleitt engin sellulósa. í slíkum mó er einnig mjög lítið af kolvetnum. Húmusefni mósins eru þó ekki eingöngu mynduð af sellulósu, heldur eiga öll lífræn efni jurtanna þátt í þeirri ummyndun og enn- fremur efni, sem eru afurð efnaskipta gerlanna sjálfra. Aðalefni í grasi eða heyi af óræktaðri jörð (útheyi) eru kolvetni, auk sellulósu. Samsetning eftir efnagreiningu getur í grófum drátt- um verið þessi, í hundraðshlutum lífræns efnis:
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.