Náttúrufræðingurinn - 1990, Blaðsíða 16

Klóelfting (Equisetum arvense) að vaxa upp úr gjóskunni úr Heklugosinu 1980. Myndin
er tekin í júlílok sumarið 1989 við hraunjaðar Skjólkvíahrauns norðan Sauðafells. Undir
1980-gjóskunni er gjóska frá 1970, nauðalík. Equisetum arvense growing on the tephra
from the Hekla eruption 1980. The picture is taken in July 1989. Ljósm. photo Páll
Imsland.
ir kafgrasi, þótt vikurinn þekti rótina.
Sást óvíða greinilegar máttur gróðurs-
ins í baráttunni við öskuna.
Gróðri er svo farið um innanverða
Fljótshlíð, að langmestur hluti lands-
ins er valllendi, grundir og brekkur.
Var þar grösugt mjög fyrir öskuna,
enda veðursæld mikil. Uppi undir
brekkum og í lautum og giljum var
hið fegursta blómstóð, bæði stórvaxið
og fjölskrúðugt, svo að víða var þar
líkara yfir að líta skrúðgarði en út-
haga. Ekki varð séð að gróður hefði
beðið nokkurn varanlegan hnekki,
þar sem öskulagið var innan við 5-6
cm, og allt upp undir 10-12 cm þykku
öskulagi hafði gróðrinum tekizt að
sigrast á að verulegu leyti. Þar sem
það hins vegar var þykkara, mátti
heita að engin gróðurnál hefði náð að
skjóta upp kollinum. Þó mátti víða sjá
þess merki, að gróður væri nokkru
gisnari en eðlilegt væri, og einkum
vantaði víðast hinn smávaxna undir-
gróður, sem þéttir grasið og vitanlega
eykur verulega heyfeng, ef um nytja-
land er að ræða. Blómstóðin uppi um
brekkurnar höfðu víða orðið harðar
10