Samvinnan - 01.04.1970, Blaðsíða 57

hér dvalið góðá stuhd. síðari var ekið áfram
og komið til bæjarins Kvarely klukkan 16.30.
Þar voru skoðaðar kaupfélagsbúðir og síðan
heimili Ilja Tsjavtsjavadze, sem uppi var
1837—1907, en heimilið hefur nú verið gert að
safni.
Tsjavtsjavadze var skáld og stjórnmála-
maður í Georgíu og einskonar höfundur að
bókmenntalegri tungu Georgíumanna. Mætti
að sumu leyti líkja honum við Fjölnismenn
á íslandi, enda uppi á svipuðum tíma.
Síðan var ekið út fyrir bæinn að rótum
fjalls, en þar hafði verið komið fyrir vínkjall-
ara einum miklum, Var hann grafinn langt
inn í fjallið. Var okkur tjáð, að þetta myndi
vera einn stærsti vínkjallari veraldar.
Ofar í fjallinu var veitingahús, sem byggt
var fyrir 2—3 árum. Var okkur tjáð, að
þangað kæmu vínkaupendur til þess að
smakka á vínum og gera kaup. Alþjóðleg
vínráðstefna var lialdin hér á árinu 1968 og
okkur var sagt, að georgískt konjak hefði
fengið fyrstu verðlaun á ráðstefnu þessari.
Var nú boðið til kvöldverðar, og skemmtu
georgískir tónlistarmenn og dansarar. Var
þetta mikil veizla, og við höfðum þegar kom-
izt að raun um, að gestrisni þeirra Georgíu-
manna var með ólíkindum.
Ekið var svo til baka til Tibilísí og komið
þangað um miðnætti.
Tibilísí — Górí — Kútaísí
Mánudaginn 25. ágúst er lagt af stað vestur
á bóginn. Við skoðuðum fyrst neðanjarðar-
brautina í Tibilísí. Hún er mjög falleg, hrein
og minnir á neðanjarðarbrautina í Moskvu,
sem talin er fegurst sinnar tegundar i heim-
inum. Morgunverður var snæddur úti við
lítið veitingahús, skammt fyrir utan Tibilísí.
Siðan komum við í borgina Mtsketa, 30 km
fyrir norðan Tibilísí. Mtsketa var höfuðborg
Georgíu fram á 5. öld. Patríarkinn í Georgíu
hafði hér aðsetur um aldaraðir eða fram á
14. öld. Kristni barst fyrr til Georgíu en
flestra annarra landa. Heilög Nína, Kappa-
dókíustúlka, flutti kristni til landsins árið
324.
í Mtsketa er fræg kirkja, Sveti Tskhovellr
(tré lífsins), sem byggð var á 1,1. öld úr
sedrusviði. Kirkja þessi var síðar endurbyggð
úr steini. í henni eru grafnir þrir konungar
Georgíu. Við sáum kirkjuna tilsýndar, en
ekki vannst tími til að skoða hana. Farið
var með okkur í blómagarð, sem 96 ára öld-
ungur hafði gert og ræktað þar um 900 teg-
undir plantna. Garðurinn er mikið listaverk,
sérstaklega umbúnaður blóma og plantna. Við
hittum gamla manninn, sem var hress, þrátt
fyrir háan aldur, en sagt er að fólk geti orðið
háaldrað í Georgíu.
Næsti bær, sem við komum í, var Górí,
íbúar um 18.000. Bær þessi er frægur vegna
þess að hér fæddist Jósef Dzjúgasjvíli —
betur þekktur undir nafninu Jósef Vissarjónó-
vitsj Stalín — árið 1879.
Við skoðuðum fæðingarstað Stalíns, sem
nú er safn, fátæklegt hús, 3 lítil herbergi.
Byggt er utan um húsið til þess að það varð-
veitist betur. Við húsið er stór og vegleg
bygging, „Stalín-safnið“, en það var lokað
(á mánudögum).
Faðir Stalíns var fátækur skósmiður, sem
dó þegar Stalín var 11 ára. Móðir hans,
Ékaterína, var þvottakona, ólæs, en heittrúuð.
Eftir að hún toiafði misst 3 börn, eignaðist hún
Stalín, sem var einkasonur. Stalín var alinn
upp í kristni og guðsótta, og þegar hann var
15 ára var hann sendur til Tibilísí í guðfræði-
skóla. í iþeim skóla hneigðist hann að sósial-
ískum áhrifum, og skömmu áður en hann
útskrifaðist úr skólanum, var hann rekinn
vegna „ótryggra skoðana". Æviatriði Jóseis
Stalins eru almenningi kunn í stórum drátt-
um.
Við stönzuðum snöggvast á aðaltorginu í
Selið við veizluborð úti i skógi.
Andspœnis islenzku gestunum og
túlki þeirra situr Nikolaí K. Djava-
hidze, forseti Samvinnusambands
Georgiu.
verð í sveitaþorpi, og þangað komum við
klukkan 10.30. Morgunverður var snæddur í
kaupfélagsveitingahúsi. Markaður var skammt
frá þorpinu. Þangað komu bændur með af-
urðir sínar til sölu. Ekki gafst tími til að skoða
markaðinn, en það hefði verið forvitnilegt.
Það tók um tvær klukkustundir að snæða
morgunverðinn, ef morgunverð skyldi kalla.
Hér var framborinn mikill veizlumatur, marg-
ir georgískir réttir, sem voru forvitnilegir, og
ávextir voru fjölbreytilegir, en mikil ávaxta-
rækt er stunduð í Georgíu. Við skoðuðum
kaupfélagsbúðir að loknum snæðingi, en þær
eru opnar á sunnudögum.
Síðan var ferðinni haldið áfram austur á
bóginn. Við komum í bæ einn fornan, þar
sem gaf að lita virkisgarða frá því árið 300.
Hluti bæjarins stendur uppi í hæðum, en
hinn hlutinn niðri á sléttu. Hiti var mikill,
um 35 stig á Celsíus. Hengibraut lá milli
bæjarhlutanna.
Niðri á sléttunni skoðuðum við bjórverk-
smiðju sovézka samvinnusambandsins. Var
gott að koma þar inn í svalara loft, því nú
var hitinn kominn í um 40 stig. Verksmiðja
þessi var nýleg og vélar voru frá Tékkó-
slóvakíu. Eftir að hafa skoðað verksmiðjuna
var boðið upp á bjór og setzt að veizluborði,
enda þótt stutt væri síðan við snæddum
morgunverðinn stóra í sveitaþorpinu. Var
hafði verið komið fyrir veizluborði. Nú var
rökkvað, en ljósum hafði verið komið fyrir,
er lýstu upp borðið. Við vorum hér 12 saman.
Nikolai Djavahidze stjórnaði þessari sérstæðu
veizlu. Við vorum hér í 1600 metra hæð, en
hitinn var ósköp hæfilegur. Við höfðum
kynnzt gestrisninni í Úzbekistan og fannst
stundum nóg um, þegar kom að mat og
drykk. En ekki virtist halla neitt á þá hér í
Georgíu. Við sátum hér úti í skóginum við
mat og drykk í 2% tíma. Það er ævaforn
siður í Georgíu að drekka úr silfurbúnum
hornum, svipað og gerðist meðal vikinga.
Horn voru nú borin fram og látin ganga á
milli manna. Varð hver og einn að rísa úr
sæti cg halda skálarræðu, áður en drukkið
var úr horninu. Tæma varð homið, ef menn
vildu ekki verða menn að minni.
Það var fullt tungl, og gerði það sitt til
þess að skapa umhverfinu töfrablæ. Vinur
okkar Nikolaí lét drekka minni þeirra, sem
í fyrsta skipti höfðu stigið fæti á tunglið.
Við komum á hótelið um miðnætti, og var
þá gott að halla sér á eyrað. Á morgun skyldi
leggja af stað í ökuferð til Austur-Georgíu.
Ferð til Kvarely
Sunnudagur 24. ágúst. Við lögðum af stað
frá Tibilísí kl. 9 um morguninn í tveimur
bifreiðum. Ákveðið var að snæða morgun-
Gelati-kirkjan
við Kútaisi
5T