Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.06.1907, Blaðsíða 53

110
þetta skipti mestu í reyndinni. Sumir bændur prjedika
það, að fráfærur geti aldrei borgað sig. Menn, sem hafa,
eitthvað lítils háttar kynnt sjer sauðfjárrækt erlendis, haída
um það fyrirlestra, þegar heim kemur, að fráfærur sjeu
mesta fásinna, skilyrðislaust. þetta er sagt án þess nokk-
ur tilraun sje jafnframt til þess gjörð að sýna fram á
hvernig tekjur og gjöld líti út með hvorri aðferðinni fyrir
sig, með öðrum orðuni: þetta er sagt aiveg út í bláinn,
og ætlast til þess að slíkar fortölur sjeu einhlýtar til
þess að hrinda á stað stórvægilegri búnaðarbreytingu.
F*ó svo sje, að það komi hart niður á rjómabúunum
að menn hætti að mestu við fráfærur, er eigi með þess-
um athugunum verið að vekja hjer varfærnishug manna
eingöngu sökum þess atriðis. þegar búið er að sýna
fram á það, eptir rjettum reikningi og með nægilegri
reynslu að fráfærur sjeu röng búregia, nær því hvernig
sem á stendur, þá mega rjómabúin ekki vera þar þrösk-
uldur á vegi, að minnsta kosti ekki ef þá er ekki einu
sinni til vinnandi að halda þeim við með kvífjármálnytu,
þar sem þau eru nýlega tekin til starfa, heldur verði mun
betra að greiða þar vexti og afborganir af dilkagróðanum.
En það er langt frá því að þetta hafi verið á neinn viðun-
andi hátt sýnt ennþá; og búhagur þeirra bænda, sem
hætt hafa við fráfærur, sýnist eigi benda á aukinn hagnað
eða búsæld, svo ótvírætt sje.
Þess er vert að geta, að bændablaðið Plógur flytur
nokkuð ýtarlegt yfirlit yfir tekjur og gjöld við báðar bú-
reglurnar: fráfærur og dilkauppeldi, og hallast þar á þá
sveifina að tekjurnar verði meiri með fráfærnaaðferðinni.
Hvort sem þetta er nú rjett og raungæft hjá Plóg eða
ekki, þá sýnist svo, sem menn ætli að láta það standa
óátaiið.
Meðan eigi er fullkomin reynsla fengin fyrir því hvernig
rjómabúin gefast með svipuðu jafnvægi og verið hefur
milli málnytupeningsins: kúnna og kvíaánna, er einni