Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.06.1907, Blaðsíða 51

108
fyrir sig, án nokkurs sambands eða samvinnutilrauna við
hin búin. Smjörið mun hafa verið sent í ymsar áttir,
jafnvel frá hverju einstöku búi. Engin tilraun gjörð til
þess að útvega góð tilboð, sameiginlega fyrir búin öll.
Gott skiprúm vantaði fyrir smjörið m. fl. og fl.
Auk hinna fyr töldu örðugleika, sem rjómabúin hafa
átt við að stríða í byrjuninni, en sem vænta má að lag-
færast kunni að miklu leyti, má margt fleira tilgreina,
sem stendur gengi þeirra og útbreiðslu fyrir þrifum, og
sem líkur eru til að haldist áfram í suinum greinum.
það sýnist ekki úr vegi að athuga sum þau atriði nokkuð
nánar.
Eitt, sem hjer kemur þá einna fyrst til greina, er
hugsunarhátturinn hjá almenningi. Á honum veltur ætíð
svo afarmikið. Menn eru vanalega fljótir til þess, að snú-
ast að þeirri sveifinni þar sem vel sýnist velta í augna-
blikinu, án nægiiegrar athugunar á aðstöðunni, sambönd-
unum og fl. Menn gera sjer glæsilegar vonir um nýja
landið og reisa þar skrautlegar skýjaborgir. Pegar svo
mótbyrinn kemur og róðurinn þyngist, vilja sumir leggja
árarnar upp í bátinn, hætta við þetta og snúast að ein-
hverju öðru, sem þá er nýkomið inn á dagskrána.
þetta kemur niður á rjómabúunuin, eins og öðru.
Of mikil hreytingagirni getur verið hverju fyrirtæki
sem er mjög hættuleg, og í landbúnaðarmálum er óhætt
að segja að hún er hvað hættulegust. Par er það ekki
álitlegt að leggja út í athugunarlítinn eltingaleik eptir
hvikulu markaðsverði, og láta þar ósamkynja tilraunir
skiptast á, en reyna ekkert til þrautar. það er. t. d., ekki
áhlaupaverk að breyta kynferði og afnotahæíiieikum bú-
peningsins. Pað þarf að taka með í reikninginn allan til-
kostnaðinn, rjett og nákvæmlega. Par má eígi heldur
missa sjónar á eðli landsnytjanna og hinum bezta eða
auðfengnasta kjarna þeirra, í hverri sveit og á hverri ein-
stakri jörð. Ekki dugar það héldur að taka ekki vel til
greina notagildi búsafurðanna á heimilunum sjálfum, því
7*