Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.12.1922, Blaðsíða 34

144 Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
salan þannig komin í hendur Sambandsfélagsins fyr en
varði. Jón Jónsson Gauti hafði farið utan til þess að
kynna sér samvinnumál. Jafnframt kynti hann sér kjöt-
sölumálið, og mun þá hafa komist að því, hve mjög
reglulaust framboð á saltkjöti héðan spilti markaðnum.
Mun það hafa leitt til þess, að aðalfundur Sambands-
félagsins samþykti eftirfarandi ályktun:
„Fundurinn felur framkvæmdastjóra félagsins að
gera sem fyrst hina ítrustu tilraun til þess, að öll þau
kaupfélög og samvinnufélög í landinu, sem á næsta
hausti hafa komið upp sláturhúsum eða þesskonar skýl-
um, geri samband sín á milli um þessi atriði:
1. Sameiginlega sölu í útlöndum af einum aðal-
manni, er framkvæmdastjóri útvegar.
2. Hver sambandsdeild eða sérstakt félag hafi fast-
ákveðið vörumerki, er framkvæmdastjóra sé tilgreint
í tækan tíma, en hann tiltekur eitt sameiginlegt vöru-
merki.
3. Hvert sérstakt félag skuldbindur sig til að hlíta
öllum þeim reglum, er Sambandsfélagið setur um slátr-
un, meðferð kjötsins, útbúning og útsending.“
Síðar voru sett ýms ákvæði um flokkun og meðferð
kjötsins, sölufyrirkomulag o. m. fl.
Forgöngumenn Sambandsfélagsins voru nú betur og
betur farnir að sjá nauðsynina á því, að hin ýmsu sam-
vinnufélög ynnu saman, einkum að afurðasölu á er-
iendum markaði, og styddu hvert annað í stað þess að
keppa hvert við annað reglulaust. Einnig að þörf væri
fyrir að efla samstarf á fleiri sviðum. Var því sam-
þykt á aðalfundi 1908, að næsta aðalfund skyldi halda
í Reykjavík, og var framkvæmdastjóra falið að bjóða
öllum kaupfélögum landsins að senda þangað fulltrúa.
Framkvæmdastjóri boðaði til fundarins símleiðis og
bauð einnig sláturfélögunum að taka þátt í fundinum.
Fundurinn hófst 1. apríl 1909 og voru þar 10 fulltrúar
frá 5 elstu félögunum: K. N.-þ., K. þ., K. Sv., K. E.