Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.12.1922, Qupperneq 106

216 Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
með stofnun skuldar er hann eða það að binda bagga
fyrst og fremst á sitt eigið bak. Skuldadagurinn renn-
ur jafnan fyrst, þar sem lengst hefir verið ráfað í
rökkri andvaraleysis um skuldir og skil.
Samanburður.
Hlutlausum lesendum, ef nokkrir eru, er best trú-
andi til að meta að verðleikum „réttsýni" og „einlægni"
B. Kr. sem kemur fram í riti hans. J>að verður í minn-
um haft, að hann hefir talið sig eiga erindi fyrir hvers
manns dyr í landinu, til þess að vara þjóðina við þeirri
hættu, sem felist í verslunarólagi hennar. En um leið
verður það munað, að sami B. Kr. hefir á göngu sinni
séð aðeins þá hættu, sem hann telur vera stofnað til
með samábyrgð bænda, en hefir ekki hvíslað einu orði
í eyra þjóðarinnar um, að neitt væri athugavert á um-
ráðasviðum takmarkaðrar ábyrgðar.
Af þessu mætti ráða, að hann telji hvergi hafa ver-
ið né vera ólag á verslun þjóðarinnar, nema í sam-
vinnufélögum bænda. En af því að það er svo ólíklegt,
að hann telji ólagið vera alt þar, sem engin lánsstofn-
un né skuldareigandi hefir á þessum erfiðleikaánim tap-
að einum eyri, en ekkert þar, sem bankar og lánardrotn-
ar hafa tapað miljónum króna, þá verður því ekki trú-
að. Með slíku riti um verslunarólag þjóðarinnar hefir
B. Kr. ekki borið sjálfum sér svo órækt vitni um „ein-
lægni“ og ,,réttsýni“, að hann megi vera mjög heimtu-
frekur til þeirra dygða í fari andstæðinga sinna.
það er bæði Ijúft og skylt að bæta nokkuð úr þess-
ari miklu vöntun þessa kynduga rits. B„ Kr. þarf að fá
að skilja það, vilji hann leggja til höfuðorustu á þess-
um vígvelli, að hann muni þurfa að skygnast víðar um
en í samvinnufélögum. Hann má ekki gleyma þeim her,
sem stendur að baki hans og sem hefir fengið honum
brotin vopn í hendur.
þess var getið hér að framan, að hætta af ábyrgð-