Vikan - 14.01.1965, Page 19

/--------------------------N
Björn Hannesson,
blaðamaður.
Töff gæ. Kallaður Baddi, en
það skalt þú aldrei gera. Mynd-
arlegur náungi, 27 ára, grann-
ur, herðabreiður. Fyrrverandi
drengjamethafi í hástökki og
hundrað metrum. Skilinn við
konu og tvo krakka. Á einn I
lausaleik austur á Hornafirði.
Greindur en ekki gáfaður.
Hefur framúrskarandi kjafta-
vit og getur afkjaftað færustu
prófessora. Blautur og neitar
aldrei sjúss á meðan hann get-
ur stutt sig. Óánægður með líf-
ið. Brosir sjaldan, en hefur
góða kimnigáfu. Álitinn for-
stokkaður háðfugl eða ófor-
skammaður dóni.
Svarthærður með hrokkið
hár. Stórt ör á vinstri kinn,
sem roðnar þegar hann reiðist.
Reykir pípu á meðan hann er
vakandi.
Semsagt: Töff gæ.
^________________________________/
stofunni hjó sér. Hann var orðinn
voteygur við fjórða snaps, með
blautar varir. Þá sagði hún að Kela
vantaði herbergi í vikutíma. Helzt
kiallarapláss til að nota sem verk-
stæði. Helzt þar sem enginn væri
að forvitnast neitt.
Thran sagði að það væri sjálf-
sagt. Hann hefði einmitt svoleiðis
kjallara. Hluti af vörugeymslu. Hvað
ætlaði Keli að gera við verkstæði?
Þau voru búin að ræða um það
heima, hvort hún ætti að segja hon-
um það. Þeim fannst öruggara að
segja honum það. Þá mundi hann
þegja. Hún horfði beint framan í
hann og lét hann hafa það um-
búðalaust. ,,Þeir ætla að ræna hand-
ritunum. Þeir ætla að nota kjallar-
ann sem athafnapláss."
Hann hélt á snapsglasinu í ann-
ari hendi. Hin lá ofan á hennar á
borðinu. Hann hreyfði sig ekki
lengi. Horfði á hana og skildi ekki
hvað hún sagði. Svo kreisti hann
hönd hennar. Fast.
„Nei," sagði hann. „Nei. Það er
ekki satt."
Hún sagði ekkert.
„Það getur ekki verið. Það vil
ég ekki. Ég kem ekki nálægt því.
Hann fær ekki húsnæði hjá mér
til þess."
„Jú," sagði hún rólega.
„Hvernig . . . ?" Af hverju?"
„Af því að Keli veit ýmislegt um
þig, sem er ekki gott að fréttist.
/-----------------------------
Bergur Þráinn Reynir
Grímsson frá Hofi.
Kallaður Hoffi. Tuttugu og
fimm ára norrænustúdent. Hef-
ur handritin á heilanum. Seg-
ist vera kommúnisti, en er
bezta grey. Rauðhærður. Virð-
ist ekki hafa komið inn á rak-
arastofu í þrjú ár. Hatar vatn.
Elskar vín.
Hár og renglulegur. Sýnist
vera eintómar lappir og hand-
leggir. Kann átta gítargrip, sem
hann leikur til skiptis ef hann
verður fullur. Syngur þá raram-
íslenzk kvæðalög eða bassaút-
setningar við ljóð Jóns Kára.
Væmin ástarljóð eftir Foster
á milli fjórða og sjötta glass.
Frá sjötta til áttunda „Mæ onlí
sunsjæn“ eða „Síll bi köming
ránd ðe mántæn ...“
Klæðir sig eins og róni.
Skórnir aldrei burstaðir, og
hælarnir uppétnir að utan-
verðu. Rembihnútur á reimun-
um, sem aldrei er leystur.
Semsagt: Bítill af lífi og sál.
K________________________________/
Hann heldur að heimilisfriðurinn
hjá þér verði I hættu, ef konan þfn
kemst að því, að þú svafst hjá
ákveðinni sjómannskonu í Laugar-
nesinu, síðast þegar þú varst heima
á íslandi."
„Keli kjaftar aldrei frá því."
„Er það ekki?"
„Nei, ég trúi því ekki. Það er
líka lygi. Ég svaf aldrei hjá henni."
„Hefur það nokkuð að segja?
Geturðu sannað að þú hafir ekki
gert það?"
„Get ég sannað . . . get ég sann-
að . . ."
„Keli getur sannað að þú hafir
gert það. Hann hefur vitni. Tvö
meira að segja."
„Hver? Það voru engin vitni."
„Ég. Við Baddi blaðamaður sváf-
um saman í næsta herbergi. Vorum
með f partýinu. Vissum að þú varst
í svefnherberginu hjá henni alla
nóttina. Baddi fór með þig í bíl
á Hótel Sögu um morguninn."
„En sú endemis, ekkisens lygi.
Ég hef aldrei séð þig áður. Ekki
heldur þennan blaðamann."
„Skiptir engu máli. Þú varst full-
ur,"
Thran starði ennþá á hana. Hún
hélt um tíma að hann mundi slá
hana. Þess í stað grúfði hann sig
niður á borðið.
„Láttu nú ekki svona, Þráinn,"
sagði hún. „Þetta verður allt f
lagi. Sannaðu til. Þetta tekst allt
/---------------------------------------------
I
Jóhann Bárðarson,
járnsmiður.
Jói jaki, eða Big-Joe. Hálf-
bróðir Kela heildsala. Þrjátíu
og fjögurra ára járnsmíðameist-
ari. Meistari er sannnefni. Snill-
ingur í véltækni. Vélar fara í
gang ef hann horfir á þær.
Heljarmenni að burðum og veit
ekki krafta sina. Gáfur af
skornum skammti.
Hefur engan áhuga fyrir öðru
en vélum og járnsmíði. Á að
taka við verkstjórn á nýja
saumavélaverkstæðinu hjá
Kela. Skiptir í miðju og geng-
ur með stutt axlabönd. Bux-
urnar ná niður að ökkla. Jakk-
inn þrem númerum of þröng-
ur. Uppáhaldssetningar: Svaka
gæ. — Mikið djöfull er það
klárt. — Allt í fína.
Semsagt: Svaka jaki.
V_____________________________J
saman vel, og þú þarft engar
áhyggjur að hafa. Keli sér um sína,
og ef þú stendur þig í stykkinu,
launar hann þér ríkulega." Hún
klappaði á höndina, sem ennþá lá
ofan á borðinu. Hann greip um
hana og leit upp. Svo tók hann
ákvörðun. Rétti úr sér og lyfti snaps-
inum. Brosti. „Þú verður að vera
vingjarnleg og eftirlát við nýja leigj-
andann þinn," sagði hann.
Þau fóru saman á gott veitinga-
hús og fengu sér að borða. Hún
pantaði sveppasúpu og vínar-
snittu með grænum baunum, steikt-
um kartöflum og sultu. Hann var
með vitlausar sýrur og át hrátt salat
með rúgbrauði. Hann gleymdi sýr-
unum þegar hann pantaði í glösin.
Fann fyrir þeim aftur þegar reikn-
ingurinn kom.
Á leiðinni á Hótel Hafnia tók
hann utan um hana. Hann ætlaði
að káfa á svamppúðunum með
hinni hendinni, en hún varnaði því.
Hann tók upp veskið og ætlaði að
borga bílinn við hótelið, en hún
sagðist vera svo þreytt að hún
þyrfti að fara beint ( háttinn.
„Það er allt ( lagi, elskan," sagði
hann.
„Nei, vinur. Einhverntíma seinna,
heldur. Þegar betur stendur á. Þá
skulum við fara saman út og
skemmta okkur ærlega. Ég hlakka
til," sagði hún og kyssti hann á
kinnina.
/
Thran Karasen, lýsis-
kaupmaður í K.höfn.
Alias Þráinn Kárason. Hefur
búið í Höfn í mörg ár. Á þar
sjö krakka, konu og hús í
Brönshöj.
Hlutverk: Að eiga hús með
kjallaraholu í Kaupmannahöfn.
Kemur annars sögunni lítið við.
Verður því ekki lýst nánar.
Jón Helgason, prófessor
og Stefán Karlsson.
Starfa báðir í Det Arne
Magneanske Institut. Þekktir
að góðu einu. Verst að þurfa
að draga þá inn 1 svona leið-
indamál.
Löggur og allskonar
annað fólk.
Búið tii eftir hendinni. Sjálf-
lýsandi. Enginn vinningur i að
þekkja það nánar.
---------------------------------/
Hann greip um hnakkann á
henni, en hún vatt sér undan og
stökk út. „Bless, elskan," sagði hún
og klappaði honum á kinnina. Hún
skellti hurðinni og hljóp inn.
Hann bölvaði í sand og ösku á
dönsku. Hann var búinn að eyða
d. kr. 8,50, fyrir utan drykkjupen-
inga og hafði ekkert upp úr því.
„Farðu með mig heim," sagði
hann vonzkulega við bílstjórann og
sagði honum heimilisfangið.
Baddi kom tveim dögum síðar og
fékk sér einsmannsherbergi á Hótel
Annex. Missionshótel. Lítil og mjó
herbergi. Rúm, stóll og klæðaskáp-
ur. Sameiginlegt bað og klósett fyr-
ir alla hæðina.
Hann reyndi að hringja í Rúnu,
en hún var í búðum. Hún var allt-
af í búðum. Sérstaklega eftir að
henni tókst að dobla lýsiskaup-
manninn.
Baddi átti að kanna umhverfið
við safnið. Þekkja allar götur þar
í kring. Vita hvenær umferðin væri
mest. Fylgjast með ferðum starfs-
fólksins úr vinnu. Það var engin
krá neinsstaðar nálægt, hvað sem
hann leitaði. Vasapelinn varð að
duga.
Hann var búinn að ganga um (
þrjá tima, þegar hann sá Rúnu.
Hann vildi ekki tala við hana
þarna. Það var ákveðið fyrirfram
Framhald á bls. 50.
VIKAN 2. tbl.