Vikan - 23.02.1967, Blaðsíða 8

BMW 1600 árgerð 1967
Bifreiðar í sérflokki sem uppfylla allar
óskir bifreiðaeiganda um góðan bíl
sterkbyggður
vandaður
kraftmikill
BMW bifreiðar
BMW varahlutir
BMW þjónusta
Betri ending
minna viðhald
ódýrari í rekstri
BMW 1600 2ja dyra
4 cyl. 96 ha. 4 gíra
sjálfstœð fjöðrun á
öllurn hjólum
Kristinn GuSnason h.f.
Klapparstíg 27 - sími 21965
Craig klöngraðist ó faetur og gekk
fram ó þakbrúnina. Þar biðu þau
bæði meðan brunastiginn fikraði
sig til þeirra. Svo fóru þau út í
stigann og hann lét þau síga til jarð-
ar. Philippa leit á Craig.
— Öskubuska kemst á ballið,
sagði hún.
'Sjúkrabíll beið og þau fóru inn í
hann og hurðunum var skellt. Phil-
ippa vafði Craig aftur örmum. —
Skilurðu, hvað ég á við? spurði
hún.
Tuttugasti og fjórði kafli.
Herflutningavélin drundi þung-
lamalega yfir eyðimörkinni, hækk-
aði flugið, þegar hún kom að fjall-
lendinu, fór hærra eftir því sem
fjöllin hækkuðu. Á báðar hliðar
voru fleiri flugvélar eins og feitir
ásjálegir fuglar. Stökkstjórinn gaf
mönnunum merki, horfði á þá
ganga frá fallhlífunum. Einn eftir
annan hvarf ofan í bláloftið. Síðasti
maðurinn spurði: — Hver andskot-
inn er þetta Haram eiginlega?
— Ef þú ferð ekki núna, sagði
stökkmeistarinn, — missirðu af því.
Ut með þig, sonur, út.
Loomis var Ijómandi á svipinn,
skellti koníaksflösku, tólf rósum og
ananas á borðið og Ijómaði aftur.
Þetta leit vel út. Þrír dagar á hjúkr-
unarheimilinu í Sussex og það var
ekkert, sem sýndi að hann hefði
aðhafzt neitt merkilegra en skera
sig á rakblaði. Jafnvel heftiplástur-
inn, fáránlega bleikur móti sólbrúnu
hörundi hans, gat verið eftirstöðvar
af umferðaslysi, meira að segja hin-
um náunganum að kenna. Hann leit
á vel straujuð náttfötin og silki-
sloppinn.
— Hvað heldurðu, að þú sért
núna? spurði hann. — Aðalstjarnan
í tímaritinu Einkalíf?
Craig hreiðraði um sig I stólnum
og hagræddi sessunum við bakið.
— Ekki þetta, svaraði hann. — Eng-
an æsing. Læknirinn segir, að það
sé ekki gott fyrir mig.
Hann rétti út annan handlegginn,
tók tvo meðalabikara og hellti koní-
aki Loomisar í þá. Mennirnir tveir
drukku.
— Naxos samdi, sagði Loomis. —
Með mestu gleði. Við sendum her-
deild inn í Zaarb og tvö lið fallhlff-
arhermanna inn í Haram. Bara til
öryggis. Allt er hljótt og rótt.
— Hvað um AZ Enterprices, sagði
Craig.
— Við slökktum eldinn, sagði
Loomis. — Tilraunin til að stela
peningaskápnum mistókst.
Craig svelgdist á koníakinu.
— Er það sagan?
— Hópur manna brauzt inn f AZ
Enterprices. Margir voru drepnir, en
þeir fundu enga peninga. Þeir
kveiktu í húsinu og tókst þannig að
flýja óséðum.
— Haldið þið f alvöru, að Zaarb
muni kyngja því?
— Kyngja hverju? spurði Loomis.
— Þeir höfðu engin vitni. Leður-
strákarnir þínir voru horfnir áður
en gauragangurinn byrjaði, við lok-
uðum aldrei götunni og AZ er ekki
sendiráð. Þeir geta ekki krafizj
diplomatiskrar friðhelgi. Og þeir
verða að kyngja því, eða viður-
kenna, að þeir rændu frú Naxos.
Eg hef heyrt sagt, að þú hafir sent
hana aftur til eiginmanns síns?
Craig kinkaði kolli.
— Sagði hún þér margt?
— Ekkert mikilvægt, sagði Craig.
— Og Schiebel er dauður og nú
fáum við eitthvað skemmtilegt dót
frá Rússum um Kínverja. Til áherzlu
teygði Loomis sig eftir koníaksflösk-
unni og hellti aftur f bikarana.
— Gerðu svo vel, sagði Craig. —
Hvernig líður Grierson?
— Ekki vel, sagði Loomis. — Ég
hef gefið honum orlof í óákveðinn
tíma. Hann er líka á hjúkrunar-
heimili. Ekki eins og þessu. Hann
leit út um gluggann á nauðslegna
flötina, vel hirt trén, þar sem að-
eins músíkölskum fuglum var leyft
að vissu marki að syngja. — Hans
staður er fullkomlega öruggur.
Hann er öryggislaus og hann veit
allt of mikið.
— Er það svo slæmt? spurði
Craig.
— Ég hef tvo sálfræðinga til að
hugsa um hann. Þennan Chinn.
Hann er mauriðinn. Heldur samt að
það muni taka langan, langan
tfma. Grierson hefur gert ýmislegt,
eins og þú veizt. Sumt af því var
ófagurt. Hann hefur ekki brostið
fyrr. Hann er atvinnumaður, sonur.
Ég býst við að þetta hafi verið
óhjákvæmilegt — fyrr eða sfðar.
Og það sem hann varð að gera,
þarna í húsinu — það var of mikið
8 VIKAN 8-tbl-