Vikan - 23.02.1967, Blaðsíða 16

NÝ FRIMHILDSSIGI
1. HLUTI EFTIR SERGEANNE QOLON
Þetta er fjórða bókin í sagnabálkinum um Angelique, hinar þrjár hafa
áður komið í Vikunni. Umhverfi sögunnar er að mestu Frakkland á
síðari hluta sautjándu aldar, sú saga, sem nú hefst, gerist á sjöunda
tug aldarinnar, þegar áköf trúmálabarátta átti sér stað í Frakklandi.
Eins og lesendur Angelique rekur minni til, var hún fædd de Sancé
de Monteloup, af lágaðalsætt í Poitou. Hún gekk fyrst að eiga Joffrey
de Peyrac, greifa af Toulouse, prins af Aquitaine, og átti méð honum
tvo syni, Florimond og Cantor. Þótt Joffrey væri bæklaður og örum
slegin, var hann maður mikillar skapgerðar og geislandi hæfileika og
Angelique unni honum heitt. Að undirlagi Lúðvíks XIV var hann dæmd-
ur á bálið vegna upploginnar galdaákæru og talinn tekinn a flifi i
febrúar 1661. Svipt eignum og mannorði og auði, varð Angelique
borgari í undirheimum Parísar, sem átti sér miðstöð í Hirð Kraftaverk-
anna. Síðar opnaði hún súkkulaðisölu, auðgaðist vel og smám saman
tókst henni að komast aftur inn í samkvæmislífið. Hún hafði alltaf
borið hlýjar tilfinningar til frænda sins, Philippe markgreifa af Pless-
ás-Belliére, síðan þau voru bæði unglingar, og nú neyddi hún hann
að verulegu leyti til að giftast sér og náði þannig aftur hárri stöðu
sinni við hirð Lúðvíks XIV. Þau eignuðust einn son, Charles-Henri.
Philippe var ruddafenginn og afbrýðissamur vegna frama Angelique við
hirðina og ástríðu Lúðvíks XIV til hennar. Hann féll í borgarumsát.
Angelique komst síðar á snoðir um, að Joffrey de Peyrac hafði ekki
látizt á bálinu og ákvað að hefja leit að honum, gegn fyrirmælum kon-
ungsins, en hann bannaði henni að fara út fyrir borgartakmörk Parísar.
Hún flúði til Miðjarðarhafsins, þar sem hún féll fyrst í hendur d’Escra-
inville, ruddafengins sjóræningja, sem seldi hana sem ambátt í Candia,
og kaupandinn var grímuklæddur sjóræningi, sem í senn skefldi hana og
heillaði. Hún flúði frá honum til þess eins að falla í hendur soldánsins
Mulai Ismails. Með hjálp þræls frá Normandí, sem einnig var í haldi
hjá soldáninum, heppnaðist henni að strjúka úr kvennabúri Mulai Is-
mails, en í Ceuta var hún tekin höndum af frönskum yfirvöldum og
flutt aftur til Frakklands, þar sem reiði konungsins beið hennar.
Hér á eftir fer upptalning á nokkrum persónum sögunnar. Þær, sem
merktar eru með stjörnu voru raunverulega lifandi.
Albert de Sancé. Einn af yngri bræðrum Angelique. Varð einn af
eftirlætisfélögum Monsieur, bróður konungsins, síðar munkur í Nieul
klaustrinu.
Barbe fóstraði syni Angelique.
Cantor var yngri sonur Angelique og Joffrey de Payrac. Hann gekk
í þjónustu de Vivonne hertoga níu ára að aldri og týndist, þegar Resca-
tor, hinn frægi sjóræningi sökkti ílota hertogans á Miðjarðarhafi.
Oharles-Henri var sonur Angelique og Pilippe du Plessis- Belliére.
* De Condé prins, Lúðvík II de Bourbon, (1621—1686). Hann var oft
kallaður hinn mikli Condé. Hann barðist á tímabili móti konunginum i
16 VIKAN 8 tw
smávægilegri borgarstyrjöld (la Fronde), sem háð var á valdatímum
Mazarins kardinála, meðan Lúðvík XIV var enn barn. Síðar voru honum
gefnar upp sakir og hann varð einn af snjöllustu hershöfðingjum kon-
ungsins.
.. Denis de Sancé var bróðir Angelique. Hann hóf feril sinn sem hei'-
maður, en tók síðar við ættaróðalinu í Monteloup.
Francois Desgrez. Liðsforingi í Parisarlögreglunni. Hann varði mál
Joffrey de Peyracs á sínum tíma og reyndist Angelique síðar góður vin-
ur.
D’Escrainville markgreifi, var af góðri aðalsætt, en fyrirgerði frama
sinum með óheppilegu ástarævintýri. Hann varð sjóræningi, náði Ange-
lique á sitt vald á Miðjarðarhafinu og seldi hana sem ambátt i Candia.
Flipot, þjónn Angelique, sem hún kynntist sem dreng, meðan hún var
enn við Hirð Kraftaverkanna.
Florimont var eldri sonur Angelique og Joffrey de Peyrac. Konungur-
inn kom honum i skóla hjá Jesúítum, þegar Angelique stakk af frá
Frakklandi.
* Fouquet (1615—1680). Fjármálaráðherra Frakklands til 1661. 1-
burðarmikið liferni hans vakti öfund konungsins og tortryggni, svo
hann varð dæmdur til ævilangrar fangelsisvistar fyrir fjárdrátt í virk-
inu i Pignerol.
Gontran de Sancé var eldri bróður Angelique, gerðist listamaður og
var sviptur arfi.
* Lauzun 1632—1723. Ilann var á timabili mikill vinur Lúðvíks XIV.
Angelique var á tímabili ofurlítið veik fyrir honum. Ástarævintýri
hans og frænku Lúðviks XIV, La Grande Mademoiselle, vakti mikið
umtal við hirðina. Smám saman komst hann i ónáð hjá koninginum
og var dæmdur í fimm ára fangelsisvist í Pignerol.
La Violette. Hann var Þjónn Philippe du Plessis-Belliére og eftir fall
hans komst hann í þjónustulið Angelique.
Lesdigu'iére, ungur prestur, sem hafði verið kennari Florimonds.
Malbrant, hafði kennt eldri sonum Angelique skylmingar og reið-
mennsku. Hann gekk almennt undir gælunafninu Sverðfinnur.
Mélusine var galdranorn sem bjó í helli í skógum Nieul.
* Mezzo-Morte (dáinn 1698), sjóræningi sem var yfirflotaforingi Als-
ír.