Vikan - 23.02.1967, Blaðsíða 18

Mönnum var nýnæmi að ræðu-
tækni fyrstu íslenzku kommún-
istanna. Þeir lögðu áherzlu á
mikla yfirferð og báru ört á og
jaðraði við, að sumir þeirra töl-
uðu tungum, það gneistaði úr
augunum, vottaði fyrir froðu í
munnvikjunum samfara skjálfta
í líkama, svo sem gerist hjá hug-
sjónamönnum og brjálæðingum.
Það var því mikil skemmtan,
þegar svo bar til á fundum, að
mótstöðumaður einhvers ung-
kommúnista var jarðbundinn
búandmaður, sem tuldraði í
skeggið smáskítlegar vangavelt-
ur sínar um landsins gagn og
nauðsynjar meðan hinir fóru um
heima alla og lýstu væntanlegu
réttlætis- og jafnaðarríki á gjör-
völlum hnettinum, þar sem hver
fengi í fyrstunni eftir verðleik-
um sínum en síðan mjög fljótlega
eftir þörfum sínum.
Bölvaldur heimsins sögðu hin-
ir fyrstu kommúnistar að byggi
í einu voðalegu stræti, Volstrít,
og herjaði hann þaðan og mætti
þangað rekja alla ógæfu mann-
anna.
Mannkynsfrelsarinn væri aft-
ur á móti sem óðast að vaxa úr
grasi austur á sléttum Rússlands
og myndi hann þaðan koma í
fyllingu tímans að frelsa bág-
staddan lýðinn og væri þá um
að gera að menn hefðu öðlazt
hið rétta hjartalag, einnig við
hér úti á hjara veraldar, því að
sonur skóarans gleymdi engum
sem á hann tryði. Mörgum fá-
tækum varð það styrkur í hörm-
ungum kreppunnar að vera
þannig gefinn djöfull til að hata
í öðru heimshorninu en guð til
að elska í hinu. Meira var þó
um hitt, að mosaskeggir sveit-
anna og steinbítslýður sjávar-
þorpanna legði kollhúfur og gjó-
aði syfjulegum og heldur skiln-
ingslitum augum upp á þessa
mjögsiglendur, og þætti að vísu
tilbreyting að hinum fjörlega
skýjaboðskap en krossaði við
nafn hins jarðfasta og málstirða
skeggjúða.
VOLSTRÍT KEMUR ÞEIM
ENNÞÁ f STEMNINGU
Ekki fóru kommúnistar dult
með byltingahugsjón sína á þess-
um árum og lögðu því fremur
áherzlu á hinn sterka kjarna en
almenna lýðhylli. Andstæðinga
sína upp til hópa töldu þeir óal-
andi og óferjandi og flokkuðu
þá í þrjá megin hópa, fífl, glæpa-
menn og hvorttveggja. Þeir
gerðu harða hríð að flestum
borgaralegum dyggðum og
kristindómi, sem þeir sögðu að
þjónaði auðvaldinu. Hinn göfuga
tilgang að skapa jafnaðarríki á
jörðinni sögðu þeir helga öll
meðul. Þeir bundu stefnu sína
algerlega Sovétríkjunum, en þar
sögðu þeir að náðst hefði hinn
mikilsverði áfangi á leið til hins
fullkomna kommúnisma, að allir
fengju eftir verðleikum sínum
og myndi ekki langt undan, með
þeim risaframförum sem voru í
því, landi, að efsta stigið næðist
að allir fengju eftir þörfum sín-
um. Á seinni hluta kreppunnar
fór að bera á allskonar vinguls-
hætti hjá þessum sveimhugum,
róttækir borgarar þrengdu sér
inn í raðir þeirra og það fóru að
detta ljósar skellur í hina rauðu
há og er nú sagt, að þetta þjóð-
félagsfyrirbæri, hinn byltingar-
sinnaði kommúnismi, sé nú al-
dauða hérlendis, þó að nafnið
lifi enn á vörum manna.
Nú sést ekki lengur vitnað í
Marx og Engels né Sögu rúss-
neska kommúnistaflokksins og
slagorðin frá fyrri hluta kreppu-
áranna eru týnd utan eitt:
Volstrít.
Þetta herjans stræti yljar enn
' —-----n
ASGEIR
JAKOBSSON
TÓK
SAMAN
3. HLUTI
18 VIKAN 8-tbl-