Vikan - 23.03.1972, Blaðsíða 46

KAUPMENN
KAUPFÉLAGSSTJÖRAR
PRIMETTA gleraugun 1972 eru komin
PRIMETTA
TÍZK USÓLGLERA UGU
SNJÓBIR TUGLERA UGU
BlLS TJÓRA GLERA UGU
Takmark okkar er, að
aöeins það bezta
ræður rerðinni
H.A. TULÍNIUS, heildverzlun, Austurstræti 14
Símar
11451 — 14523
laun. Á þessu ári var hann
sæmdur æðsta heiðursmerki
Tékkóslóvakíu. Zatopek var
fyrsti íþróttamaður lands síns,
sem hlýtur slíka viðurkenningu.
Um áramótin 1953 til 1954
var Zatopek boðið til Sao Paulo,
en þar skyldi hið árlega Nýárs-
hlaup háð. Það var vandað sér-
staklega til hlaupsins að þessu
sinni, þar sem Sao Paulo, hin
fræga kaffiborg, átti 400 ára
afmæli. Zatopek var fagnað vel
í Brasilíu. Hann var umkringd-
ur blaðamönnum og hundruð-
um aðdáenda á flugvellinum.
Þetta hlgup er býsna frumlegt,
það hefst skömmu fyrir áramót,
en má ekki ljúka fyrr en nýja
árið er gengið í garð. Zatopek
bjó sig vel undir hlaupið og
kynnti sér vel allar aðstæður.
Það var ekki ræst á venjulegan
hátt, heldur skyldu hlaupar-
arnir leggja af stað, þegar loka-
stef brasilíska þjóðsögngsins
hæfist. Þetta atriði kynnti Zato-
pek sér gaumgæfilega og lét
leika fyrir sig þjóðsönginn. „En
ef einhver bregður nú of fljótt
við,“ sagði Zatopek. „Þá er ó-
gerlegt að kalla keppendur til-
baka, þeir eru um 20Ó0 og
þetta verður að ráðast,“ sögðu
forráðamennirnir. Það er mik-
ið um rakettur og sprengingar
í Sao Paulo á gamlárskvöld,
eins og annarsstaðar við slík
tímamót og þegar ein rakettan
sprakk, nokkrum sekúndum áð-
ur en hlaupið skyldi hefjast,
fór einn hlauparanna af stað og
þá var ekki að sökum að spyrja,
hinir fylgdu á eftir. Þegar 500
metrum var lokið af hlaupinu
var Zatopek orðinn fyrstur og
hann var það til loka. Alls
fylgdust 800 þúsund borgarbúa
með hlaupinu á götunum og
hylltu Zatopek innjlega. Þegar
hann nálgaðist endamarkið,
hafði hann algerlega sagt skil-
ið við keppinauta sina og um
tíma höfðu forráðamennirnir
miklar áhyggjur af því, að
Tékkinn myndi koma í mark
fyrir áramót! Hann setti að
sjálfsögðu nýtt met í hlaupinu.
Áður en við ljúkum þessari
frásögn af afreksmanninum
Emil Zatopek er rétt að skýra
stuttlega frá lifnaðarháttum
hans, þau ár, sem hann æfði og
tók þátt i keppni. Hann svaf 7
til 9 klukkustundir á sólarhring
reglulega og ávallt 10 klukku-
stundir fyrir keppni, ef hægt
var að koma því við. Hann hóf
vinnu kl. 7 að morgni og vann í
8 til 9 stundir. Hann er ekki
matvandur. Zatopek reykir
ekki. 1 frítíma tekur hann
gjaman bók. Zatopek er hrif-
inn af leiklist og óperum.
Við ljúkum nú frásögninni af
Emil Zatopek, einum mesta af-
reksmanni íþróttanna fyrr og
síðar. £r
1 KLÓM RÆNINGJA
Framhald aj bls. 11.
dósent komið eftir ganginum
að afgreiðslunni fyrir nemgnd-
ur. Hann mætti þá karlmanni
og konu. Karlmaðurinn var um
uundrað og áttatíu sentimetn
hár, fremur kraftalega byggður
og með mikið og mjög áberandi
skegg. Hann minnti Casse á
ójasstrompetleikarann A1 Hirt.
Stúlkan var lágvaxin, í peysu,
síðbuxum og tennisskóm. Hún
var stuttklippt og sýndist mjög
ung.
Karlmaðurinn hafði spurt
Casse hvort mögulegt væri að
fá að sjá lista yfir stúdentana
og fékk það svar að þá yrði
hann að koma aftur á mánu-
daginn, þegar afgreiðslan yi-ði
opin. Casse fylgdi þeim síðan
til dyranna og sá þau stíga inn
; bláan stöðvarvagn, framleidd-
an eriendis. Hann var með
Massachusetts-númeri.
Casse dósent var þennan dag
að gefa einkunnir fyrir skrif-
!eg próf, og um fjögurleytið
sama síðdegi gerði hann aftur
hlé á verki sínu og gekk niður
é jarðhæð byggingarinnar. Þá
heyrði hann rödd. Það var sami
maðurinn og hann hafði mætt
í ganginum. Nú stóð, hann þarna
46 VIKAN 12. TBL.