Vikan - 08.06.1972, Qupperneq 6
SÍÐAN SÍÐAST
BYSSUGLAÐUR FORSETI
Hinn 65 ára gamli forseti Costa Rica,
José Figueres Ferrer, hefur verið álit-
inn hugrakkur maður, enda komst
hann til valda með byssu að vopni eins
og flestir þjóðhöfðingjar í Suður og
Mið-Ameríku. Nýlega fékk hann tæki-
færi til að sýna þjóð sinni hetjuhug
sinn áþreifanlega.
Hann var að halda ræðu í kaffirækt-
arborginni Puriscal, sem er um 25
kílómetra frá höfuðborginni San José,
þegar einn af aðstoðarmönnum hans
rétti honum mikilvæg skilaboð. Bar-
dagaskap Ferrers blossaði upp þegar
hann las að þrír vopnaðir menn frá
Nicaragua hefðu rænt þarlendri flug-
vél með 40 farþegum og 6 manna áhöfn
og lent henni á flugvellinum í San
José. Þar væru þeir nú og færu fram
á eldsneyti til Kúbu eða nýja vél. „Til
helvítis með þetta!“ hrópaði Don Pepe,
eins og hann er kallaður. „Þeir fá enga
andskotans vél og við gerum enga
samninga!"
Hann hætti ræðuhöldunum, þaut út
í bíl sinn og lét keyra sig af stað — og
segir sagan að aldrei hafi verið farið
hægar en með 150 km hraða. f gegnum
talstöðina í bílnum gaf Don Pepe svo
skipanir til undirmanna sinna varð-
andi flugvélarræningjana, sem voru
meðlimir Þjóðfrelsisfylkingu Nicara-
gua. 200 vopnaðir öryggisverðir áttu að
umkringja flugvélina, tálmunum kom-
ið fyrir á flugbrautinni og loftinu
hleypt úr dekkjum vélarinnar. „Þetta
er stríð drengir!" hrópaði Don Pepe
hvað eftir annað í talstöðina.
Þegar hann kom að flugvellinum,
höfðu ræningjarnir sannað hug sinn
með því að skjóta einn farþegann, son
landbúnaðarráðherra Nicaragua, í
handlegginn og kviðinn. Þeir höfðu þá
sleppt öðrum farþegum, en héldu
áhöfninni í gíslingu. Útvarpið í Costa
Rica gat náð talstöð forsetans og flug-
vélarinnar inn í útsendingu sína og
þannig heyrði öll þjóðin flugfreyjuna
í vélinni gráta og stynja upp: „f Guðs
Almáttugs bænum, látið okkur fara til
Kúbu. Annars verðum við drepin!“
Án þess að hika greip forsetinn vél-
byssu af gerðinni M-3, stökk að vélinni
og skipaði hermönnum sínum að dæla
táragasi inn í vélina. Örfáum andar-
tökum síðar heyrðist skothríð inni í
flugvélinni og Don Pepe gaf fyrirskip-
un um árás. „Takið þá!“ hrópaði hann.
Skyndilega opnuðust dyrnar á flugvél-
inni og flugfreyjan kom út, ómeidd.
Einn ræninginn kom fast á hæla henni,
en varð eins og sigti jafnvel áður en
hann snerti jörðina. Síðan komu hinir
ræningjarnir út og gáfust upp og meira
blóði varð ekki, úthellt.
En á meðan barðist Don Pepe við
hermenn sem vildu taka af honum
byssuna svo hann yrði ekki fyrir slysa-
skoti. En þó hann hafi ekki fengið að
hleypa af, var hann ánægður með
frammistöðu sína.
HEIMSMEISTARINN
HELDUR SÉR RÓLEGUM
með því að hlusta á plötur. Það er
heimsmeistarinn í borðtennis, Svíinn
Stellan Bengtson og hafa Svíar að von-
um mikið dálæti á þessum unga manni
sem heldur titlinum enn — eða þar til
hann kemst í kast við Kínverja í Rott-
erdam fljótlega. Mestmegnis er það
popp sem hann hlustar á við æfingar
og einbeitingu, en einnig kemur fyrir
að hann hlustar á klassíska músík.
Stellan telur mjög mikilvægt að hon-
um takist að halda sér í andlegu jafn-
vægi, ekki sízt fyrir keppnir, og sagð-
ist hann hafa fengið hugmyndina að
þessu er hann frétti að íþróttafélagið
Halmstad nýtti mjög tónlist á æfing-
um. Vonandi — fyrir heiður Norður-
landa —■ verður Stellan nægilega ró-
legur til að sigra Kínverjana og þá
getum við sagt útí löndum að það sé
nágranni okkar sem sé heimsmeistari í
borðtennis!
NINU LEITAÐ AF FBI
Eins og kunnugt er flæktist danska
söngkonan Nina van Pallandt inn í
„sjálfsævisögumál" bandaríska auð-
kýfingsins og sérvitringsins Howards
Hughes og varð það henni mjög til
framdráttar á listabrautinni. Nina
þótti falleg þegar hún kom hingað til
lands ásamt fyrrverandi eiginmanni
sínum, Friðrik, fyrir nokkrum árum,
og þegar hún hóf að syngja í New
York ekki alls fyrir löngu, áttu gagn-
rýnendur ekki orð til að lýsa hrifningu
sinni á henni. Söngur hennar fékk
einnig mjög góða dóma.
Meðfylgjandi mynd var tekin af
Ninu og umboðsmanni hennar, John
Marshall, þegar þau komu til Heath-
row-flugvallar í London, en þar fékk
Nina að vita að FBI væri á hælum
hennar í þeim tilgangi að fá hana til
að bera vitni í málaferlunum gegn
Clifford Irving, rithöfundinum sem
sagðist hafa skrifað ævisögu Hughes
eftir honum sjálfum. Nina hafði verið
í tygjum við Irving um tíma.