Vikan - 10.03.1988, Side 20

sem þær áttu eftir að dansa hálf-
naktar fyrir framan fjöldann í
nærri klukkutíma.
Rose hafði einkum fyrir þeim
orðið og sagðist hún hafa verið í
ballettinum frá því hún var 13
ára, eða í 7 ár, og að stöllur
hennar hefðu verið álíka lengi.
Hún sagði að margir sem væru í
ballettinum hefðu átt bræður,
systur eða önnur skyldmenni í
honum áður. Hún sagði einnig
að það væri mikill heiður að fá
að vera með því virðing er bor-
in fyrir listamönnunum. Einnig
væri mjög gott að vinna og vera
með öllu fólkinu; þau væru eins
og ein stór fjölskylda.
Áður en þær fá að taka þátt í
sýningum þá fer „“Boss no. 1“
eða yfirmaður sýningarflokksins
til foreldranna og útskýrir ná-
kvæmlega hvað um er að vera
og biður um leyfi til að stúlk-
urnar fái að fara með.
„Boss no. 1“ er valdamikill og
hann ræður hvað fólkið gerir.
Við reyndum að fá hann til að
safna fólkinu saman á stað þar
sem birtan og umhverfið væri
skemmtilegra en á skrifstofunni
eða í eldhúsinu, en það vildi
hann ekki. „Spurðu hann þá
hvort við getum fengið stelp-
urnar niður í bæ á morgun þar
sem hægt er að taka myndir af
þeim úti,“ sagði ljósmyndarinn
sem óttaðist að myndirnar yrðu
ekki nógu góðar þarna uppi.
„Nei,“ sagði „Boss no. 1“, ég ætla
ekki að hætta mínu fólki út í
hálku og kulda bara til að þú
getir .selt blað!“
„En það er rigning úti núna
og hlýtt", var reynt að malda í
móinn.
„Fólk sem vinnur á nóttinni
þarf að sofa á daginn,“ sagði
hann óbifanlegur.
„Megum við þá koma og taka
mynd af ykkur sofandi"? (Engil-
bros). Og viti menn hann hló,
en sagði nei.
Þegar hér er komið sögu er
hryllingsmyndinni í sjónvarpinu
lokið og stelpurnar farnar að
horfa á Madonnu og auðséð —
og heyrt — að þær eru hrifnar.
„Mér finnst hún æðisleg", segir
Rose. „Hún er listamaður... eins
og við.“ Nokkrir karlmannanna
koma inn á skrifstofú af og til og
leggja orð í belg. „Hvernig er
það. Hjálpa karlmenn til á heim-
ilunum?“
,Já, það gera þeir,“ svarar
Rose.
„Við öll störf? Til jafns á við
konurnar? Þvo, elda matinn og
hugsa um börnin?"
,Já. Beaucoup, beauc-
oup“,(mikið, mikið) segir Rose
með áherslu.
Getur það verið að allt sé
svona gott í samskiptum kynj-
anna þarna í svörtustu Afríku.
Launamálin hljóta að vera í
ólestri:
„Fá konur og karlar greidd
sömu laun fyrir sömu vinnu?“
„Auðvitað."
Allt virðist semsagt vera í
himnalagi í Senegal; Alla vega
var fólkið í sýningarhópnum
þaðan einstaklega brosmilt og
virtist njóta lífsins út í ystu æsar
— og sýningin bar það með sér
að þarna var atvinnufólk á ferð
sem lagði stolt sitt í að gera vel.
Að lokum spúrðum við Rose
hvort þær væru aldrei kvíðnar
áður en þær kæmu fram.
„Ekki yfir því að sýna, en
stundum líður manni ekki vel
þegar maður hugsar til fjöl-
skyldu sinnar og hversu langt
hún er í burtu — og langt þangað
til maður sér fólkið sitt.“
HJÁ OKKUR FÆST ÓTRÚLEGT ÚRVAL ELDSPÝTNA
HEILDSÖLUBIRGÐIR
~ KARLK.KARLSSQN&CQ
• Skúlatúni 4 • Pósthólf 1074 • 121 Reykjavik • simi 91-623232 •
20 VIKAN