Vikan


Vikan - 10.03.1988, Blaðsíða 66

Vikan - 10.03.1988, Blaðsíða 66
RAUPAÐ OG RISSAÐ Gunni sóf ogfrúin Gunnar Haraldsson bílasali á Akureyri og í Reykjavik er jafhan kallaður Gunnar sót eða Gunni sót og er viðurnefnið þannig til komið að hann var á sínum tíma sótari á Akureyri. Sú starfsgrein er nú löngu aflögð í þeim bæ sem og víðar þar sem hitaveita hefur tekið við af kola- eða olíukyndingu. Segja má að Gunni sót sé orðin þjóðsagnapersóna í lifanda lífi enda maðurinn litríkur persónuleiki. Eiginkona Gunnars heitir Valgerður og er hún kaupmaður á Akureyri og hefúr um margra ára skeið rekið verslunina Skemmuna þar í bæ af miklum skörungsskap. Eitt sinn þurfti Gunnar á skammtímaláni að halda og bað konu sína að lána sér eina milljón (þetta var fyrir mynt- breytinguna). Valgerður kvaðst myndi lána honum milljónina pieð því skilyrði að hann færi í bindindi. Þá sagði Gunnar: „Hvað segirðu um hálfa milljón?" Skírlífu systurnar Systur tvær höfðu lifað saman langa ævi og hafði hvorug verið við karlmann kennd að best var vitað. Nú kom að því að önnur systirin dó drottni sínum. Fór þá hin systirin að gera ráðstafan- ir vegna jarðarfararinnar. Kom hún m.a. til líkkistusmiðsins og bað hann smíða kistu fyrir systur sína. Smiðurinn spurði hvaða lit hún vildi hafa á kistunni. „Snjóhvítan", svaraði konan, „eins og lífið hennar systur minnar". Líkkistusmiðurinn skrifaði niður pöntunina, en þegar hann hefur lokið því segir konan. „Ætli það sé ekki best að ég panti kistu handa mér líka. Það verður varla langt á milli okkar“. ,Já,“ svarar smiðurinn, „og hvernig á hún að vera á litinn"? „Snjóhvít líka,“ svarar konan að bragði, en bætir svo við eftir nokkra umhugsun: „Heyrðu annars, hafðu hana aðeins kremaða". Eldibrandur Kamban Fyrir mörgum árum vann ungur galgopi á bílaverkstæði hér í Reykjavík. Þessi ungi maður varð fyrir því óláni að brennast illa er hann var við vinnu í einni af „gryfjum“ verk- stæðisins. Pera brotnaði í ijósa- hundi og komst eldur í föt mannsins þegar neisti hljóp í bensínmettað loftið í gryfjunni. Hljóp ungi maðurinn upp úr gryfjunni og logaði í fötum hans. Félögum hans tókst loks að ná honum og slökkva eldinn í fötum hans en talsvert brennd- ist ungi maðurinn. Eftir sjúkraliússvist mætti ungi maðurinn aftur til vinnu sinnar, en ekki kom alvara málsins í veg fyrir uppnefni vinnufélaganna. Gekk hann eftir þetta undir nafninu Eldi- brandur. Líður nú tíminn, en kemur að því, að ungi maðurinn er að skemmta sér, eins og það er kallað. Fær hann þá fráleitu hugmynd að taka glæsivagn, sem var til meðferðar á verk- stæðinu, traustaki. Ekur hann nú sem k>ið liggur austur fyrir fjall. En unga manninum varð það á að gleyma beygjunum í Kömbunum og ók hann því ff am af Hellisheiðinni. Glæsibíll- inn gjöreyðilagðist, en ungi maðurinn slapp svotil óme'idd- ur. Eftir þennan atburð lengdist hið nýja viðurnefni mannsins unga og var hann eftir þetta nefndur Eldibrandur Kamban. Ógift og barnlaus Eyþór í Lindu á Akureyri er löngu þjóðkunnur iðnrekandi og jafnan kenndur við fyrirtæki sitt. Eyþór er góður ambögu- smiður og eru margar skemmti- legar setningar eftir honum hafðar. Eitt sinn mætti Eyþór kunn- ingja sínum á götu og tóku þeir tal saman. Kom fram í tali kunningjans að hann væri að koma frá jarðarför. Eyþór spurði hvern hefði verið að jarða og nefndi kunninginn nafn konu nokkurrar, en ekki kom Eyþór nafninu fyrir sig. Til nánari skýringar sagði kunninginn að konan hefði dáið bæði ógift og barnlaus. Þá sagði Eyþór: ,Já, var það hún? Ég þekkti móður hennar, hún dó líka bæði ógift og barnlaus." Haukur pressari og kærusturnar Haukur heitinn pressari Guðmundsson kom eitt sinn inná gullsmíðaverkstæði hér í Reykjavík. Var mikið spjallað eins og jafnan þegar Haukur kom í heimsókn. Þar kemur að einn gullsmiðanna spyr Hauk hvort hann eigi ekki kærustu núna. Þá svarar Haukur á sinn sérstæða máta: ,Jú blessaður vertu, út um hitt og þetta“. TEXTI OC TEIKNINGAR EFTIR RACNAR LÁR. óó VIKAN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.