Vikan


Vikan - 30.04.1992, Side 19

Vikan - 30.04.1992, Side 19
Dyrnar opnast aftur meö bjölluhljómi en í þetta sinn er ekki viðskiptavinur á ferö held- ur einn af félögunum sem stormar inn, fær sér hnífapör og tekur til viö aö snæða há- degisverðinn. Blaöamaöur kfkir yfir borðiö og sér dýrindis nautakjötsrétt meö kartöflum og grænmeti. Verkstæðið ilm- ar af matarlykt og blaðamaður spyr gestinn hvori Sigmar eigi ekki að fá af matnum. „Hann er alveg nógu feitur," segir gesturinn, heldur áfram að borða og hugsar ekkert um Sigmar. Þeir hlæja báðir og tónninn á milli þeirra er kank- vís og hárfínn. Þarna var á ferðinni Árni Höskuldsson gullsmiður, hinn allra skemmtilegasti maður og var mikið fjör á litla verkstæð- inu á meðan hann hafði stans. Sigmar segir mér að á þessu „veitingahúsi" megi sleikja hnífinn og sé það eigin- lega regla fremur en undan- tekning. Stuttu síðar kemur gamall maður inn og þeir tala í lágum hljóðum um það er hann féll niður um vök á ís fyrir fimmtíu árum, þá ungur maður. Gamli maðurinn var fagnandi yfir því að hafa bjargast og þeir sam- glöddust, félagarnir, yfir kaffi- bolla. Ekki líður á löngu þar til Siggi Flateyingur birtist og býður okkur oblátur, með Guðs orð á vörunum. Reyndar voru þær úr súkkulaði en trúin var ekta og bað Siggi blaða- manni Vikunnar Guðs bless- unar, ævinlega og fór með rfmur eftir sjálfan sig þar á eftir. „Siggi er héraðsskáld, allt að því þjóðskáld," segir Sig- mar og segir að þeir Siggi séu gamlir herbergisfélagar frá Laugaskóla í Þingeyjarsýslu. Siggi syngur fyrir okkur og fer með stöku um Höllu sem er nemi í gullsmíðum hjá Sigmari en er jafnframt lærður kennari. Um leið og Siggi kveður biður hann Guð að blessa löggur heimsins og þar með hverfur hann út í hringiðu lífsins. En hann á eftir að koma aftur. - Hvernig fer listamaðurinn að því að fá hugmyndir og orku til að smíða svona fallega hluti, Sigmar? „Snemma á morgnana, áður en bærinn vaknar, fer ég í kvöldbíltúrinn. Ég fer til að sjá litina á sjónum, hvort hann sé blár, grænn eða svartur sem blek. Núna er hann farinn að verða Ijósgrænn, flösku- grænn. Það er farið aö vora. Mér líður vel nálægt sjónum. Tunglið hefur líka mikil áhrif á mig og hefur alltaf haft. í gamla daga í sveitinni heyrði ég stundum sagt: „Hvað ertu að glápa á fjárans tunglið?" Ég er tengdur tunglinu, fer út að ganga á kvöldin, í fullu tungli. Silfrið, sem ég smíða mest úr, er nefnt mánaskin svo þarna eru einhvertengsl.“ Bjallan hringir aftur og er þar kominn sjálfur landpósturinn og sérlegur póstmeistari Sigmars, Stefán V. Jónsson frá Möörudal eða Stórval eins og hann ritar á málverkin sín. „Stefán er eiðsvarinn maður, gamall landpóstur, en það var mikið ábyrgðarstarf hér áður fyrr,“ segir Sigmar og sést glöggt að hér er á ferðinni einn af heiðursfélögum hússins. „Stefán á málverk á söfnum bæði á íslandi og erlendis. Frægasta mynd hans, Vorleik- ur, er á Listasafni alþýðu og einnig á hann myndir á söfn- um í New York og París. Hann er orðinn 84 ára en er enn í fullu fjöri, miklu fjöri." Það sést glöggt að Sigmar nýtur þess að hafa félaga sína hjá sér. Hann situr samt og smíðar allan tímann þegar ekki er afgreiðsla. „Lagerstaðan er óvenju góð um þessar mundir, frekar ró- legt í búðinni," segir Sigmar og brosir. Hann hefur selt mik- ið af trúlofunarhringum í gegn- um árin og finnst gaman að taka þátt í þessum gleðistund- um hjá fólki. „Einu sinni voru hringarnir þrír því maðurinn vildi ekki gera upp á milli kvenna sinna," segir hann og má sjá að hvergi speglast mannlífið betur en einmitt á svona stað. Þar leitar fólk að gjöfum við öll hugsanleg tækifæri - til að tjá hug sinn og tilfinningar. Einu sinni enn hringir bjallan og beðið er um meistarann sjálfan. Maður kom með gaml- an kross sem hann hafði fund- ið fyrir þrjátíu árum og langaöi til að gefa barnabarni sínu í fermingargjöf ásamt annarri gjöf. „Svona táknrænt," segir hann og þeir ræða um kross- inn. „Endist í hundruð ára,“ segir Sigmar. „Óforgengileg- ur.“ Maðurinn gat vitjað kross- ins síðar um daginn en þá hafði Sigmar pússað hann upp og krossinn varð sem nýr. Það hlýtur að vera ánægju- legt aö geta liðsinnt fólki á þennan einstæða hátt, vera að sinna list sinni og reka svo óvenjulegt menningarsetur sem þetta, enda hefur Sigmar alltaf talið sig gæfumann. □ Tökum eftir gömlui myndum fÉo „ ^ ^ s/ ^MEMA LANGAR ÞIG LÖGLEGA TIL BANDARÍKJANNA? Með öruggum samtökum með mikla reynslu? Þá eru „Au Pair in America" réttu samtökin fyrir þig. Samtökin hafa sent 13.000 ungmenni á aldrinum 18-25 ára á síðustu sex árum. í BODI ER: Fríar ferðir G Frftt fæði og húsnæði O Fjögurra daga námskeið í New York, dvalið á fjögurra stjörnu hóteli á Manhattan þér að kostnaðarlausu ♦ Frítt námskeið í bandarískum skóla G 6.000 ísl. kr. á viku í vasapening. G 15.000-100.000 USD sjúkra- og slysatrygging í 13 mánuði + Vegabréfsáritun J-1 í 13 mánuði G Klúbbur Au Pair með afsláttarkorti í versl- anir, ársáskrift að tímariti sam- takanna svo og skemmtileg gjöf til þín G Sérþjálfaður ráðgjafi úti allt árið ♦ Brottför í hverjum mánuði ♦ ATH.: Engin um- sóknargjöld ♦ Kynntu þér mál- ið hjá fulltrúa samtakanna, Berglindi Hallgrfmsdóttur. Sími 91-611183. 9. TBL. 1992 VIKAN 19

x

Vikan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.