Vikan - 30.04.1992, Side 22

Ingibjörg Guðjons-
dótlir og Þorgeir J.
Andresson i
hlutverkum sinum i
La Bohéme.
og brauð, svo það líf var mjög
svipað líferni listamannanna í
La Bohéme. ítölsk hús eru
einnig afar illa kynt svo lopa-
peysan og ullarsokkarnir
komu sér vel margan vetrar-
daginn," segir hann. Sigurður
lærði í Mílanó á Ítalíu en hann
er baríton cantabile. Flest
stærstu hlutverkin í óperunni
eru sungin af tveimur söngvur-
um sem skiptast á og þegar
blaðamaður Vikunnar ræðir
við þá félaga eftir fyrstu sýn-
ingu á óperunni hefur Sigurður
enn ekki stigið á sviðið sem
Marcello en bandaríski söngv-
arinn Keith Reed söng hlut-
verk hans á frumsýningu. í
raun verður um að ræða aðra
frumsýningu þegar skipt verð-
ur út, því frá Þýskalandi kemur
Ólafur Bjarnason, tenór, og
tekur við hlutverki Rodolfos
sem Þorgeir J. Andrésson
söng glæsilega á frumsýn-
ingu.
Sigurður og Jóhann Smári
geta þess sérstaklega hve
mikill heiður hafi verið að því
að fá Kristján Jóhannsson
sem frumsýningargest en
Kristján hefur, sem kunnugt
er, sungið Rodolfo í La
Bohéme, bæði í uppfærslu
Þjóðleikhússins og víðar. Af
öðrum heimsfrægum tenórum
hafa bæði José Carreras og
Luciano Pavarotti sungið hlut-
verk Rodolfos gegnum árin.
Jóhann Smári er 25 ára
gamall, sem er óvenju ungur
aldur fyrir bassasöngvara.
Algengt er að bassasöngvarar
Ijúki söngnámi um 25 ára aldur
en eftir það þurfa þeir alla
jafna að bíða í ein fimm ár eftir
því að röddin nái þeim þroska
sem æskilegur er. Dökku
raddirnar eiga iðulega sinn
hápunkt þegar söngvarinn er
kominn undir fimmtugt, þó létt-
ar og lýrískar raddir eigi sinn
hápunkt fyrr.
DRAUMURINN RÆTTIST
Jóhann Smári hóf söngferil
sinn með Karlakór Keflavíkur
en hann er enn í söngnámi,
hjá Siguröi Demetz í Nýja tón-
listarskólanum. „Mér fannst
stórkostlegt þegar ég heyrði
fyrst í einsöngvara með karla-
kór og mig dreymdi um að
geta einhvern tima sungið ein-
söng með karlakór," segir
hann. „Ég dreif mig í nám í
Tónlistarskóla Keflavíkur og
eftir tvö ár rættist draumurinn,"
segir hann og hlær alsæll.
Jóhann er nýbúinn að fá í
hendurnar gagnrýni Jóns Ás-
geirssonar í Morgunblaðinu
þegar við ræöum saman og
segist hreinlega vera „alveg i
skýjunum“. Hann bætir því við
að það sé mjög þægileg tilfinn-
ing að fá slíka umbun eftir alla
þá vinnu sem átt hefur sér
stað. Hann má vissulega vel
við umsögnina una en Jón
segir hann vera þann af ný-
græðingunum sem „kom, sá
og sigraði".
Jóhann Smári stefnir á söng-
nám í Osimo á Adríahafs-
strönd Ítalíu. Þar er nú fræg-
asta söngakademía í Evrópu
en Jóhann Smári fer utan í
sumar og syngur þar fyrir
kennara. Katia Riccarelli er
einn velunnara skólans en
þangað koma heimsfrægir
söngvarar og æfa með nem-
endum og eiga jafnvel til að
syngja með þeim í uppfærsl-
um. Meðal þeirra íslendinga
sem þar hafa lært er Guðjón
Óskarsson, bassi, sem nú
syngur við Óperuna í Osló.
MIKIÐ UM GÓÐA
SÖNGVARA
Blaðamaður spyr hvort ekki sé
nóg að hafa eina starfandi
óperu í ekki stærra landi.
Sigurður verður fyrst fyrir
svörum:
„Óperusmiðjan er ekki
hugsuð sem samkepni við Óp-
eruna heldur til að skapa meiri
breidd í tónlistarlífið. Því miður
hafa þær raddir heyrst frá fólki
sem stendur framarlega í tón-
listarlífinu að á íslandi finnist
ekki fleiri góðir söngvarar en
þeir sem þegar hafa hlotið al-
menna viðurkenningu og þess
vegna sé ekki hægt að gefa
fleirum tækifæri. Þetta er alger
firra eins og sannast á þessari
sýningu okkar. Mörg okkar
hafa verið starfandi við söng
meira og minna í tíu ár, sungið
á tónleikum og í óperum er-
lendis, en ekki fengið sömu
auglýsingu og aðrir. Það er
orðið mjög mikið til af góðum
söngvurum á íslandi en til að
þeir fái notið sín þurta þeir
■ Það er orðið
mjög mikið af
góðum söngvur-
um á íslandi en
til að þeir fái not-
ið sín þurfa þeir
stöðugt að vera
í eldlínunni.
■ Það er
streituvaldur að
þurfa að fara á
milli staða til að
kenna í klukku-
tíma, æfa tíu til
fjögur og vera
svo á kóræfingu
um kvöldið.
stöðugt að vera i eldlínunni -
á sviðinu. Fái þeir ekki að
syngja geta þeir misst allt nið-
ur á örfáum árum.“
Jóhann Smári tekur undir
þetta: „Þegar fólk er búið að
ná upp röddinni er næsta mál
á dagskrá að fá reynslu - að fá
að syngja." Hann nefnir sem
dæmi að hans rödd hafi gjör-
breyst við vinnuna að La Boh-
éme, stækkað í allar áttir og
orðið fyllri. „Það skiptir öllu
máli að fá að vinna, þess
vegna er ekki hægt að leggja
dóm á fólk sem söngfólk fyrr
en það hefur fengið reynslu."
Hann tekur Keith Reed sem
dæmi um söngvara sem vaxið
hafi gífurlega á því að vera í
stöðugri vinnu.
LISTAGYÐJUNNI
FÆRÐAR FÓRNIR
Að baki uppsetningu Óperu-
smiðjunnar liggur árs vinna, í
að funda, skipuleggja, sækja
um styrki og syngja á tónleik-
um til þess að geta staðið
straum af kostnaði viö upp-
setninguna. Það er erfitt að
spá fyrir um framtíðina en
draumur Smiðjufólksins er vit-
anlega sá að geta haldið
áfram aö setja upp óperur að
staðaldri.
„Mér finnst þær raddir, sem
hér eru að syngja, ekki síðri en
það fólk sem mest hefur sung-
ið í Óperunni," segir Sigurður.
„Það væri stórkostlegt skref ef
stjórnvöld gætu boðið söngv-
urum nokkrar fastar stöður við
22 VIKAN 9.TBL.1992