Vikan - 30.04.1992, Síða 37

algjörlega stjórn á sér ef þær
fara án mannsins síns á sólar-
strönd? Viö spurðum sálfræö-
ing og hér kemur álit hennar:
- Fyrst vil ég undirstrika aö
þaö eru ekki bara konur sem
umturnast á sólarströnd, karl-
menn eru engu betri. Þaö er
frekar aö konurnar haldi sig á
mottunni í heimalandi sínu
heldur en þeir, þrátt fyrir að
ýmsir freisti þeirra. Þeim viröist
ekki eins áhættusamt aö eiga í
ástarsambandi á sólarströnd,
það er minni hætta á því aö
þaö komist upp, það er án skil-
yrða og lýkur þegar heim er
komiö. Svo er heldur varla
hætta á að náunginn skjóti
upp kollinum í heimalandi kon-
unnar og valdi hneyksli. Það
gerist yfirleitt ekki.
Hver er raunveruleg ástæða
þess að konur með fullu viti
láta hafa sig út í þetta, borga
jafnvel fúlgur fjár fyrir gjafir
handa þessum mönnum?
- Hvaö þaö síðastnefnda
áhrærir eru gjafir form á
greiðslu fyrir veitta þjónustu.
Þaö væri meira niðuriægjandi
að þurfa að láta manninn fá
ákveðna upphæð fyrir veitta
þjónustu þegar konan fer
heim, ekki satt? Sumum kon-
um finnst hins vegar sjálfsagt
að borga fyrir góða þjónustu
og skammast sín ekki fyrir að
kalla þetta réttu nafni. Sumar
eru einmana og þetta er
skammtímalausn fyrir þær.
Sumum finnst að öðruvísi geti
þær ekki náð sér í náin kynni
við karlkynið. Jafnréttisbarátt-
an hefur líka komið af stað
söknuði hjá sumum konum.
Við höfum misst hluta af róm-
antíkinni og þá stimamýkt sem
karlmenn sýndu okkur einu
sinni. Við fáum ekki bæði
sleppt og haldið, þrátt fyrir að
við viljum það. Við föllum í
staðinn fyrir dökkum, brosandi
augum og rauðum rósum.
Hugsaðu þér bara kven-
kynsforstjóra sem fer í frí til sól-
arlanda. Hún er yfirmaður
margra karlmanna, þarf að
haga sér eins og karlmaður og
geta það sama og þeir. Hún er
sterk og töff og kemur vel fyrir.
Kannski finnur hún fyrir ríkri
þörf fyrir að láta þjóna sér eins
og veikbyggðu blómi þegar
hún kemur á sólarströnd. Kon-
ur hafa þörf fyrir aö láta þjóna
sér. Auðvitað mun hún
skammast sín á eftir og vona
að enginn komist að þessu.
Samt er freistandi að veröa
sér úti um ofurlitla rómantík í
smátíma. Ljúft er að láta sig
dreyma ... Gætið þess bara
að vakna ekki upp með
martröð. □
HVERER MADURINN?
Tilvonandi unnusti hennar var
mjög hávaxinn samanborið viö
hana, sem var rétt um 160 sm
á hæð. Mörgum þótti hún vera
glæsilegasta stúlkan í há-
skólanum. Hugrakkur ungur
maður hafði tekið af skarið og
boðið henni upp í dans. Flestir
karlkyns áhorfendur fylgdust
öfundsjúkir með parinu þar
sem það leið um dansgólfið.
Einn þeirra var sá sem við leit-
um að. Aldrei fyrr hafði hann
séð svo sæta og myndarlega
stúlku, honum fannst hann
verða að gera eitthvað í mál-
inu. Svo fljótt sem hann gat
olnbogaði hann sig í gegnum
mannmergðina á dansgólfinu,
gekk til hennar og fékk góðfús-
legt leyfi hennar til að dansa
við hana næsta dans.
Það neistaði á milli þeirra
þegar við fyrsta augnatillit.
Hann hafði samt ekkert til að
bjóða sinni heittelskuðu nema
ef vera skyldi metnaður hans
og vilji að komast áfram í líf-
inu. Hann átti varla föt til skipt-
anna. Á stúdentagarðinum
bjuggu tíu þúsund manns.
Fyrir kom að allt að fimmtán
stúdentar þurftu að deila með
sér einu herbergi og við slíkar
aðstæður bjó einmitt okkar
maður. Eins og félagar hans
geymdi hann aleigu sína í lítilli
ferðatösku undir rúmi sínu.
Hann var ekki áhugamaður
um íþróttir og tileinkaði sér
ekkert slíkt á skólaárunum.
Hann hafði ekkert sérstaka
söngrödd og kunni ekki að
leika á neitt hljóðfæri. - Engu
að síður var honum ýmislegt til
lista lagt. Hann var mjög metn-
aðargjarn í námi og sat því oft
langt fram eftir nóttu yfir skóla-
bókunum. Hann neytti hvorki
áfengis né varði tímanum í að
hlaupa á eftir stelpum. Það tók
hug hans allan að mennta sig
og þroskast svo hann mætti
komast áfram f lífinu. Hann
lagði mikið á sig til þess að
komast til háskólanáms þar
sem hann hafði hug á að
leggja stund á eðlisfræði. Hon-
um gekk aftur á móti illa í skrif-
legu prófi á fyrsta árinu svo
hann venti sínu kvæði i kross
og fór að læra lögfræði.
Stúlkan glæsilega gerði sér
fljótlega grein fyrir því að hún
hafði fundið fjársjóð og aö pilt-
urinn, sem hún hafði hitt, var
óslípaður demantur. Hún vissi
líka að hennar biði mikið starf
við að vinna úr honum. Þegar
hann byrjaði í háskóianum var
hann í raun afar illa að sér og
sjóndeildarhringur hans var
takmarkaður. Hann var til
dæmis algjörlega úti á þekju
hvað varðaði myndlist, bók-
menntir og tónlist. „IHvað er
eiginlega þetta sem kallað er
ballett?" spurði hann skólafé-
laga sinn. Stúlkan lét hendur
standa fram úr ermum í því
skyni að koma unnusta sínum
á bragðið. Hún dreif hann því
með sér í bókaverslanir og hin
ýmsu lista- og bókasöfn - svo
og í leikhús og á listsýningar.
Það tók hana nokkur misseri
að leiða unnustann í allan
sannleikann en þá var hann
líka orðinn býsna vel að sér á
flestum sviðum. Enginn kom
lengur að tómum kofanum hjá
honum, hvort sem var á sviði
íþrótta, lista, bókmennta eða
kvikmynda svo örfá dæmi séu
nefnd.
Brúðkaupið var haldið með
pompi og prakt - þó svo að
hvorki hinn ungi herra né fest-
armey hans ættu nokkurt fé
handa á milli til ráðstöfunar í
þessu skyni. Herbergisfélagar
hans sýndu fyllstu tillitssemi
og fengu sér næturskjól ann-
ars staðar svo þau nýgiftu
gætu eytt brúðkaupsnóttinni
saman í friði.
Þegar háskólanáminu lauk
tók við mikil og erfið vinna hjá
okkar manni. Það kom í Ijós að
stúlkan glæsilega hafði valið
sér mannsefni skynsamlega á
sínum tíma. Með hennar hjálp
náði hann miklum árangri í
starfi og átti glæstan feril í
heimalandi sínu. En þrátt fyrir
erilinn og oft erfiðar aðstæður
áttu hjónin þess kost að taka
sér frí öðru hverju. Þau óku til
dæmis um Frakkiand eitt árið
og bööuðu sig í sólinni á Sikil-
ey skömmu síðar. Okkar mað-
ur hefur alla tíð tekið tillit til
þess sem konan hans hefur
lagt til málanna og sumir segja
að hún sé ævinlega höfð með
í ráðum þegar hann tekur
mikilvægar ákvarðanir.
Þrátt fyrir upphefð og háar
stöður hefur hann ekki borist
mikið á né látið sína nánustu
njóta áhrifa sinna á einn eða
annan hátt. Öldruð móöir hans
býr enn í litlu íbúðinni sinni i
smábænum Privolnoye (um
300 íbúar) þar sem hann sleit
barnsskónum. Gamla konan
hefur ekki aðrar tekjur en fá-
tækleg eftirlaun. Hún hugsar
enn sjálf um hænsnin og grís-
ina í bakgarðinum og þaö er
stutt síðan hún fékk sér nýtt lita-
sjónvarp í stað gamla svart-
hvíta garmsins.
Okkar maður á dóttur sem
hann er ákaflega stoltur af og
starfar sem leikari. Hann á líka
bróður sem er hátt settur í
hernum.
Vegna starfs síns hefur
hann hitt margar þekktar per-
sónur hvaðanæva úr heimin-
um. Hann hefur til dæmis
hlegið með Ronald Reagan
Bandaríkjaforseta aö bröndur-
um hins síðarnefnda og rætt
heimsmálin við sjálfan páfann.
Hann hefur jafnvel heimsótt
frú Vigdísi Finnbogadóttur,
forseta íslands. Margrét
Thatcher, þáverandi forsætis-
ráðherra Bretlands, var mjög
taugaóstyrk þegar hún fór til
fundar við hann í mars 1987.
Það breyttist heldur betur þeg-
ar þau hittust því hann braut
alla varnarmúra hennar með
aðlaðandi framkomu sinni.
Þegar fundinum lauk var and-
rúmsloftið ekki þvingaðra en
svo að „járnfrúin" sparkaði af
sér skónum og tók af sér
eyrnalokkana til þess að geta
verið frjálslegri.
Árið 1990 fékk hann ein
mest metnu verðlaun sem
nokkrum manni geta hlotnast.
Síðan þá hefur margt breyst í
heimalandi hans og hefur veg-
ur hans minnkað þar þó virð-
ing hans sé lítið breytt á al-
þjóðlegum vettvangi.
Hann
hehirtil
dæmis
hlegið
með
Ronald
Reagan
Banda-
rikjafor-
seta að
bröndur-
um hins
siðar-
nehtda
og rætt
heims-
málin við
sjáHan
pátann.
SJA SVAR A BLS. 74
9. TBL. 1992 VIKAN 27
TEXTI: ANDERS PALM/ÞÝÐING: HJb