Vikan - 20.12.1994, Síða 31

NNASTORFUM
EKKI
SJÚKRALIÐI
VEGNA
LAUNANNA
„Ég ákvaö ekki aö veröa
sjúkraliði launanna vegna
heldur vegna þess aö um-
önnunarstörí heilluöu mig og
eiga vel viö mig,“ segir Stef-
án Sturla Svavarsson sem
starfað hefur sem sjúkraliði
síðan 1986 og helgar nú
geðdeild Landspítalans
krafta sína. „Ég fékk áhug-
ann á starfinu þegar ég vann
sem gæslumaður á Kleppi.
Ég sá líka að með því að
fara í sjúkraliðanám gæti ég
náð mér í starfsréttindi án
þess að fara í langskóla-
nám. Þar að auki geta
sjúkraliðar auðveldlega orðið
sér úti um trygga vinnu,
bæði hér á landi sem og á
hinum Norðurlöndunum."
Fyrir nokkru gerði Stefán
Sturla könnun meðal karl-
sjúkraliða þar sem meðal
annars var spurt hvort þeir
hefðu orðið fyrir kynferðis-
legri áreitni á vinnustað og
hvort þeir væru látnir vinna
Eg sá líka aö meö því aö
fara í sjúkraliöanám gæti ég
náö mér í starfsréttindi án
þess aö fara í langskólanám.
vettlingana á höndunum. Ég
segi hins vegar barninu að
hafa vettlingana í vasanum
og ef þvf verði kalt setji það
þá á sig. Þannig fær barnið
að finna muninn. Ég veit þó
ekki hvort þetta er vegna kyn-
ferðis míns eða bara pers-
ónuleika."
Árna finnst ástæða til að
hvetja sem flesta karlmenn til
að leggja fyrir sig leikskóla-
kennarastarfið.
„Mér finnst vanta aö það
nám sem Fósturskólinn býður
upp á, sé bæði auglýst sem
valkostur fyrir stelpur og
stráka. Þeir eru ekki vanir
barnapíustörfum eins og
stelpurnar og hafa því færri
tækifæri til að nálgast börn.
Það er slæmt fyrir allar starfs-
stéttir að vera eingöngu skip-
aðar öðru kyninu því þá fara
þær á mis við það sem hitt
býr yfir. Jafnréttið verður að
gilda í báðar áttir. Fjölskyld-
umynstriö hefur breyst mjög
mikið á síðustu árum þar sem
mörg börn eru alin upp af ein-
stæðri móður. Ég las í blaði
fyrir skömmu að barn geti
komist alla leið upp í mennta-
skóla án þess að komast í
tæri við karlkyns kennara.
Það er engum hollt að karl-
menn séu týndur þjóðflokkur
fyrir börnum.“
erfiðari störf en kvensjúkra-
liðarnir.
„Helmingur þeirra sem
svöruðu höfðu orðið fyrir
kynferðislegri áreitni á vinnu-
stað. Öllum fannst þeir vera
látnir vinna erfiðari störf en
þeir sættu sig hins vegar al-
veg við það.“
Stefán Sturla hefur einnig
reynslu af því að starfa í
karlasamfélagi því hann
læröi til tollvarðar og starfaði
sem slíkur í nokkur ár.
„Munurinn á kvenkyns yfir-
mönnum annars vegar og
karlkyns yfirmönnum hins
vegar kom mér mikið á
óvart. Kvenfólkið á það
nefnilega til að fara mjög illa
með kvenkyns undirmenn
sína og leggja þá jafnvel í
einelti. Það tíðkast varla hjá
körlunum sem taka meira til-
lit til kvenkyns undirmanna.
Ég hef þó blessunarlega
unnið undir góðum kvenkyns
deildarstjórum sem margir
hafa reynst mér vel í gegn-
um tíðina og verið góðir
stjórnendur og þá sérstak-
lega hjúkrunarframkvæmda-
stjórar Kleppsspftala. Það er
erfitt starf að stjórna stórum
sjúkradeildum með 30-40
manna starfsliði og ekki öll-
um gefið. Samstarf mitt með
konum hefur líka sannfært
mig um það að hefði það
fengið að ráða meiru um
heimspólitíkina í gegnum
tíðina hefðu færri stríð verið
háð og minni þjáningar látn-
ar viðgangast í heiminum."
Stefán Sturla hefur mikinn
áhuga á að læra hjúkrunar-
fræði en býst ekki við að það
verði á næstunni.
„Ég eignaðist þríbura fyrir
skömmu og eiga þeir eflaust
eftir að taka allan minn frí-
tíma næstu árin.“ □
12. TBL. 1994 VIKAN 31
ATVINNULÍFIÐ