Menntamál - 01.12.1941, Blaðsíða 29

MENNTAMÁL
123
skóla og gagnfræðaskóla, og ganga svo frá þessu prófi,
að því megi treysta sem fullgildu inntökuprófi í hvaða
skóla sem er, enda sé það þá heimtað sem inntökuskilyrði
í alla sérskóla og þar með af þeim létt allri kennslu í al-
mennum undirstöðugreinum. Með þessu móti mætti gera
aðgang að miðskólanámi jafnvel enn greiðari en nú er,
og ætti að því að stefna, að fært verði að þreyta miö-
skólapróf víðsvegar um landið, eftir því sem umsóknir
liggja fyrir í hvert sinn, og ætti sérstök nefnd skólamanna
að sjá um framkvæmd þess og bera ábyrgð á niðurstöð-
um þess, en kennslumálastjórnin ætti að sjá svo um, að
héraðs- og gagnfræðaskólarnir verði þess um komnir, að
veita duglegum nemendum fullnægjandi undirbúning und-
ir slíkt próf, án þess að sá undirbúningur móti kennslu-
stefnu þeirra að öðru leyti.
Ávinningurinn við þessa tilhögun er sá, að miðskóla-
nemandinn, sem við nú köllum gagnfræðing, hefur að
loknu gagnfræðaprófi um fleiri námsleiðir að velja en nú er,
og eru þá meiri líkur til, að þeir dreifist af sjálfu sér, svo
að ekki þurfi að grípa til samkeppnisprófs til þess að verja
lærdómsdeildir menntaskólanna fyrir óeðlilegri aðsókn.
Tvímælalaust yrði kostnaðaraukinn við þessa tilhögun
hverfandi lítill, en nemendunum skapaðist að miklum mun
hagfelldari og umbrotaminni námsbraut. Sérstaklega ætti
það að verða nemendunum þægilegt, að geta rólegir frest-
að ákvörðunum um námsval, þangað til miðskólaprófinu
er lokið og miðað valið að verulegu leyti við námsreynslu,
sem við það er fengin. Þá tel ég það tvímælalaust mikið
ólán fyrir öll okkar skólamál, hve mikið við höfum af rétt-
indalausum burtfararprófum úr ýmsum skólum. Þó kastar
þá fyrst tólfunum, er nemandinn stendur uppi réttinda-
laus að afloknu réttindaprófi, bara fyrir það eitt, að inn-
göngudyr Menntaskólans skullu í lás að því sinni nokkr-
um stigum ofar í einkunnastigunum, og öðrum réttind-
um var ekki til að dreifa.