Menntamál - 01.03.1951, Blaðsíða 23

MENNTAMÁL
15
sem aðeins þjónar því, sem arðbært er og setur sér ekkert
háleitara takmark, er harla jarðbundin stofnun. Hann er
alls ekki líklegur til þess að leggja neitt verðmætt af mörk-
um í hinni andlegu menningarbaráttu þjóðarinnar.
Hérlendis hefur margt breytzt á síðustu áratugum.
Loksins eftir langa mæðu hefur fólki tekizt að gera dugnað
sinn arðbæran. Afkoma einstaklingsins er miklu betri nú
en hún var fyrir 60 árum, að minnsta kosti efnaleg afkoma.
En það er ekki gefið, að allt sé fengið með því. Sá aldar-
andi, sem fetar í fótspor þessarar velmegunar er andlegt
afl, sem verkar sérstaklega á hugsanaferil þeirra, sem eru
í uppvexti. Sé sá aldarandi hollur, verða áhrifin ugglaust
heilsusamleg, en að öðrum kosti sljóvgar hann og veikir
andlegan þroska þjóðarinnar í bráð og jafnvel í lengd.
Eitt af göfugustu hlutverkum skólanna er einmitt að
standa vörð um andleg verðmæti og örva viðleitni nem-
enda sinna til þess að setja sér háleitt markmið og þroska
með sér þær fornu dyggðir, er nú sem fyrr ganga undir
nafninu mannkostir: allt það, sem göfgar og fegrar og
gerir manninn að betri manni, gerir mannkynið hamingju-
samara. — Það er meginatriði.
Það er ósk mín og okkar, sem við þennan skóla störfum,
að þetta megi verða markmið þessa nýstofnaða skóla.