Menntamál - 01.12.1958, Qupperneq 67

MENNTAMÁL
119
ar og kunnátta kennara fullnægjandi. Þetta sannar það,
að börn og þá ekki síður unglingar geta gróðursett trjá-
plöntur með góðum ágrangri, en auðvitað þurfa þau að
læra það engu síður en fullorðnir. Þessar upplýsingar
greinarhöfundar um hæfni barna til þess að vinna að
gróðursetningu trjáplantna er mikils virði. Það eru þá
engir „loftkastalar eða skýjaborgir“, að skólaæskan geti
hjálpað til að koma upp skógum á fslandi jafnframt því
að vekja og glæða trú sína á gróðurmátt moldarinnar og
búa sig undir öfluga þjóðfélagslega þátttöku í skógrækt-
armálum í framtíðinni. Það er í fullu samræmi við tillög-
ur uppeldismálaþingsins og ýmissa, sem um þetta mál
hafa rætt og ritað, að nemendur við Kennaraskóla ís-
lands fá nú nokkra tilsögn í gróðursetningu trjáplantna.
Með aðstoð kunnáttumanna í skógrækt geta þeir síðar
leiðbeint nemendum sínum, ef aðstæður verða veittar til
þátttöku skólaæskunnar í skóggræðslunni.
í seinni hluta greinarinnar virðist höfundi hafa aukizt
trú og bjartsýni:
„Ekki er nokkur vafi á, að það væri framtíð skógræktar
á íslandi til bóta, ef kennarar í skólum landsins vildu leið-
beina nemendum sínum í gróðursetningu trjáplantna og
vekja skilning þeirra á þýðingu skógræktar. En hvorki
kennarar né aðrir mega leggja svo að unglingunum, að
þetta verði álitin þvingunarvinna, og þetta á einungis að
vera kennsla, en ekki til þess að koma upp skógum.“
Hverjir hafa talið rétt að ofbjóða unglingunum með
vinnu? Er æskilegt að afnema skólaskyldu á íslandi, þótt
finna megi nemendur, sem vildu vera lausir við allt skóla-
nám? Væri þá ekki viturlegra að breyta námskröfunum
í samræmi við getu og áhuga?
Full þörf er á að búa betur að verknámi barna og
unglinga. Gróðursetning trjáplantna á að vera einn þátt-
ur verknámsins.
Greinarhöfundur segir, að gróðursetning trjáplantn-