Menntamál - 01.04.1969, Síða 30

24
MENNTAMAL
þeirra hafi hug á kennslu að háskólanámi loknu. Þá mætti
gera meira til að kynna stúdentum atvinnuhorfur í kennslu
og m. a. leggja áherzlu á, að kennsla er mjög hentug atvinna
fyrir stúdínur, sem ekki vilja vinna nerna hluta úr degi utan
heimilis.
Til þessa hafa B.A.-nemar í eðlis- og efnafræði verið svo
fáir og stopulir í námi, að ekki helur þótt fært að halda
uppi sérkennslu fyrir þá. Fer kennslan nú fram á vegurn
verkfræðideildar háskólans, og er mestur hluti kennslunnar
sameiginlegur með verkfræðinemum. Er þessi lausn að
mörgu leyti hagkvæm, en þó þykir mörgum að námið sé
hornreka og vegur þess lítill. Má vera, að þar sé ein ástæða
þess, hve dræm aðsókn er að náminu.
Að áliti nefndarinnar væri mjög æskilegt að tengja
kennslu til B.A.-prófs forystu um endurskipulagningu
eðlis- og efnafræðináms á gagnfræðastigi. Á þann hátt yrði
B.A.-nám við háskólann í nánum tengslum við kennslu
eðlis- og efnafræði í gagnfræðaskólum og gæti jafnframt
orðið miðstöð námskeiða fyrir kennara á þessn stigi og til-
rauna með kennslunýjungar, en til þessa hafa nær engin
tengsl verið milli þessara aðila, og engin aðstaða liefur
verið til að veita kennaraefnum þjálfun í kennslu né leið-
heina þeim um framkvæmd hennar.
Meðan ekki fást kennarar með B.A.-prófi til kennslu á
gagnfræðastigi, þarf að leysa vanda skólanna með öðrum
ráðum. Virðist því nauðsynlegt að efna til námskeiða fyrir
þá kennara, sem stunda vilja þessa kennslu, og veita þeim
þannig aukna þekkingu og þjálfun í kennslu verklegra
æfinga.
Nefndin telur, að stúdentar úr stærðfræði- eða náttúru-
fræðideild menntaskóla, sem einnig hafa lokið námi í
stúdentadeild K. I. eða námi í uppcldis- og kennslufræðum
við heimspekideild H. í., og stúdentar úr menntadeild
raungreina K.I. hafi næga fræðilega þekkingu til kennslu
eðlis- og efnafræði í I. og II. bekk. Gefa þyrfti starfandi