Vorið - 01.12.1969, Blaðsíða 44

sinni, ellefu ára syni og Roger litla, sem
þá var fimm ára. Hún sá fyrir sér og
fjölskyldu sinni meS því að reka litla
snyrtistofu.
Roger vissi, að hann var ekki sonur
Mildred Brooks, en þetta var líka allt,
sem hann vissi um uppruna sinn. Vegna
þess að frú Brooks var af Gyðingaætt-
um, söng hann í kórnum í samkundu-
húsi Gyðinga og var alinn upp sam-
kvæmt lögmáli Móse. Hann var orðinn
15 ára, þegar einn af vinum fjölskyld-
unnar sagði honum, að hann ætti tví-
burabróður. Roger brann í skinninu af
forvitni og eftirvæntingu. Hann hafði
einu sinni dreymt, að hann ætti tvíbura-
bróður, en frú Mildred Brooks hafði
sagt honum, að hann skyldi ekki vera
að hugsa meira um það. „Eg var sann-
færð um, að Roger myndi aldrei finna
bróður sinn,“ sagði hún. „Hvers vegna
átti ég þá að vera að vekja hjá honum
tilgangslaus heilabrot?“
Finn ég liann aldrei?
í ágúst 1955 gekk hinn 17 ára gamli
Roger í flugherinn. Einkunnir hans í
skólanum höfðu ekki verið allt of glæsi-
legar og hann hélt, að lífið í hernum
myndi gefa honum tækifæri til að vinna
sig upp á ný. En það, sem var honum þó
enn mikilvægara var það, að hann trúði
því, að hann með einhverjum hætti gæti
með því fundið bróður sinn.
Kvöld eitt er þeir voru staddir í Japan
kom hermaður einn í herbúðir Brooks
og sagði:
„Ég sá þig leika knattleik fyrir Mariæ
Himmelfarts kirkju í Binghampton."
Samstundis skrifaði Rogers nafnið á
kirkjunni hjá sér og sendi mynd af sér
vestur ásamt bréfi, þar sem hann skýrði
frá, að hann væri sífellt að leita eftir
tvíburabróður sínum.
Þremur vikum síðar barst honuni
þykkt bréf í gulu umslagi, áletrað Bing-
hampton. En það urðu honum mikil von-
brigði að opna bréfið. Þeir sögðust ekki
geta hjálpað honum, en ráðlögðu hon-
um að biðja fyrir hinum horfna bróður
sínum, og sendu honum lítinn rósakrans.
Þegar Roger hvarf úr flughernum
sumarið 1959, fór hann heim til Miami
og fékk þar stöðu sem skrifstofumaður
í flugvélaverksmiðju. Næstu þrjú ar
vann hann sig þar upp stig af stigi.
A meðan hafði lífshlaup Tonys beinzt
inn á svipaðar brautir á hinn merkileg-
asta hátt. í sama mánuði, sem Roger
hafði gengið í flugherinn, hafði Tony
ráðizt í flotadeild hersins. Það hafði
nokkrum sinnum komið fyrir á þessari
fjögra ára dvöl hans í flotanum, að
menn, sem hann rakst þar á, rak í roga-
stanz og spurðu:
„Hef ég ekki séð þig áður einhvers-
staðar hér í Miami?“
Nú fór Tony að hugsa sitt ráð, og
hvort ekki gæti hugsazt að tvíburabróð-
ur sinn væri á lífi.
Þegar hann kom svo til Binghampton
sumarið 1959, gekk hann þegar inn á
manntalsskrifstofuna og bað um upplýs-
ingar um bróður sinn. Þar var honurn
sagt, að vegna þess, að hann hefði ver-
ið ættleiddur væru pappírar hans ekki
tiltækir. „Þetta urðu mér mikil von-
brigði,“ sagði hann. En nú fer að greið-
ast úr flækjunni. Sumarið 1962 gerðist
Tony starfsmaður í bókabúð í Buffalo
186 VORIÐ