Vorið - 01.03.1970, Qupperneq 50
KÓNGUR OG JARL
K.: Kóngur. J.: Jarl. S.: Sendiboði. Auk
þess tvær þernur og lífvörður.
Kóngur, heyrnardaufur, situr í há-
sœti sínu, lífvörður gengur liergöngu
frarn og aflur.
K.: Gakktu betur í takt. Já, fínt, svolítið
■hraðar. Nei, nei, ekki svona hratt. . . .
S.: Lafmóður, sendiboði kemur inn:
Kóngur, kóngur! Jarlinn af Eiða-
sandi er að gera árás á rí'ki ]>itt með
tíu þúsund manna liði.
K.: Nei, sæll og hlessaður, Lafmóður
minn. Hann gengur vel nýi lífvörður-
inn minn, finnst íþér það ekki? Hann
er belri en sá gamli. Lífvörður, sýrulu
sendiboðanum lislir þínar. Einn, tveir,
einn t. ...
S.: Hefur gapað af ákafa. Hrópar: Já,
en jarlinn af Eiðasandi er. . . .
K.: Jarlinn af Eiðasandi. Þetta áltui'ðu
að segja strax. Er hann að koma
blessaður í kaffi til mín. En gaman-
Bjóddu honum inn. . . . Þernur, D'sa
og Dóra, komið þið strax.
Þær koma og krjúpa á kné fy1'11
framan K.: Hvað vill herrann?
K.: Jarlinn, vinur minn af Eiðasandn
er að koma í kaffi. Þið verðið uð
hita það fljótt og ’baka pönnukökur-
S.: Já, en herra kóng ur. Jarlinn af EiðU'
sandi....
K.: Já, ég veit, Lafmóður minn. En fa>-
ið þið, stelpur, og flýtið ykkur.
S.: Já, en jarlinn af Eiðasandi er kom-
inn til að fara í stríð við okkur °r
taka landið... .
K.: Ha, var hann að stríða þér? Það val
líkt -honum. Hann er svo gamansaiU'
ur. Bjóddu honum inn.
Sendiboði fer. Jarlinn kemur 111,1
með'brugðið sverð. . . . segir: Hu, hu*
46 VORIÐ