Æskan - 01.05.1971, Qupperneq 14

Lítil aðstoð
til sjáltshjálpar
fyrlr foreldra
jfveti<5 getur færzt niður í lungun, og þá
fylgir því hósti, jafnvel hiti og sogandi
^ andardráttur. Það heyrist sog og hrygla
í lungunum, og þá verður að sækja lækni.
Lungnaslím verður að lækna um leið og
það byrjar, annars getur það orðið að nokkurs konar astma,
sem kemur ( Ijós í hvert skipti, sem barnið fær kvef. Það
er þreytandi og erfitt, bæði fyrir börnin og foreldrana.
Þessi tegund af astma er þó tiltölulega saklaus og hverf-
ur yfirleitt með tímanum. Öðru máli gegnir um reglulegan
ofnæmisastma, sem þarf að rannsaka nákvæmlega og Þ®
verður að leita til sérfræðings.
Ef barni með kvef og hósta versnar skyndilega og hitinn
vex mikið, ef til vill með hitakrampa, örum andardrætti,
rauðu andliti og þurrum hósta, er sennilegt, að lungnabólg3
sé í uppsiglingu.
Þá er enginn vafi á, að um alvarlegan sjúkdóm er að
ræða, og þá verður að ná strax í lækni.
Með nútímalyfjum tekst venjulega fljótt að ná valdi a
sjúkdómnum.
Mikilvægustu varnir okkar gegn sýklum eru nefkirtlar og
hálseitlar, og einkum reynir á þá á barnsárunum. Þess
vegna verða þeir oft mjög stórir.
Ef nefkirtlarnir verða svo stórir, að þeir hindri rennsli
úr nefi, en því fylgir oft eyrnaverkur, er bezt að taka þá-
Þá eru þeir til ills eins.
Á sama hátt getur farið um hálseitlana, að þeir stækki
svo og skemmist af sífelldum bólgum, að þeir verði, í sta®
þess að vera til varnar, að viðvarandi aðsetri sýkla. Þá er
auðvitað bezt að losna við þá líka.
Fái barn þannig hálsbólgu með hita oftar en tvisvar á ári
hverju, grípa menn því oft tíl þess ráðs að láta fjarlægJ3
eitlana.
Að lokum nokkur ráð við öndunarfærasjúkdómum:
Kennið barninu eins snemma og hægt er að snýta sér
rétt, þ. e. a. s. aðra nösina í einu og mjög varlega.
♦ *
14