Æskan - 01.05.1971, Blaðsíða 17

•’Get ég ekki hjálpað þér eitthvað, veslingurinn?" spujði sótarinn.
Mávurinn leit á hann bænaraugum en anzaði engu. Þá kom sótarinn auga
óða 'n’ S6m Var faSt 1 háls'num a honum, og losaði það varlega. Mávurinn varð
r eiálhress, þakkaði fyrir sig með mörgum fögrum orðum og fylgdist með
n°num.
sem^Ótar'nn heit áfram fer® sinn' °9 kom stórum læk. Þar sá hann otur,
m hafði fest rófuna milli steina. Hann hjálpaði otrinum, og oturinn varð
,relsinu feginn.
Sótarinn sagði nú bæði mávinum og otrinum, hvað hann ætlaðist fyrir, og
eir hétu báðir að veita honum lið.
Vfst flaug mávurinn marga hringi í kringum vatnið. Síðan kom hann aftur
9 sagði:
r ”Nú veit ég ástæðuna til þess, að vatnið hefur stigið. Það hefur haft af-
hrnnsii ' klettaþröng, sem veit út af hafinu. Nú hefur þetta skarð stíflazt. Ef þú
e'nsar þas, nær vatnið útrás aftur og flæðir ekki yfir borgina."
”Ef ég gæti það nú!“ sagði sótarinn.
Sko"^ak,LI I rófuna á mér,“ sagði oturinn. ,,Ég skal synda með þig að kletta-
runni, og þú getur hreinsað hana með sóflinum þínum eins og reykháf."
”harna komstu með það,“ sagði sótarinn, og síðan synti oturinn með hann
ert yfir vatnið.
g .Þa® var miklu erfiðara að hreinsa klettaskoruna en reykháf, en sótarinn
.. ekki upp, fyrr en stiflan losnaði og vatnið brauzt út með feikna hraða.
skre'lcturnar ur®u svo hóar og straumurinn svo mikill, að þegar sótarinn
aftur á þurrt land, var hann orðinn svo hreinn, að hann var alveg
kjanlegur. Þá kom það líka í Ijós, að hann var Ijómandi fallegur piltur.
arni 69ar hann kom heim aS konungshöllinni, sátu allir riddararnir og greif-
s lr Sar og voru að rífast um, hver þeirra ætti að fá kóngsdótturina. Allir létu
m ^a® v$ri sér að þakka, að vatnið hafði lækkað.
I6j2 on9sdóttirin hélt höndunum fyrir andlitinu, til þess að sjá þá ekki. Henni
®kki vel á neinn þeirra.
“hg vil ekki heyra þetta rifrildi," hrópaði hún reið.
bá n hún var þó ofurlítið forvitin og gægðist milli fingra sinna öðru hverju.
Sa hún sótarann.
hún"^9 er viss um, að það er þessi piltur, sem hefur bjargað borginni,“ sagði
r's’;fvier lízt svo vel á hann.“
lúpu|0tarinn sagði eins og var, en riddararnir og greifarnir læddust út, heldur
a^ta^HSsdóttirin hló að þeim. Hún var viss um, að nú hefði hún hreppt glað-
aiit (°^ hugrakkasta manninn í borginni. Og það var það, sem hana hafði
af Iangað til.
ar ,annarri hæð eru aðal vistarverurn-
verður setustofa, borðstofa og
6ru US' SVo °9 svefnbásar, sem þannig
aðir96rSir’ að Þegar þeir eru ekki not-
Setu tif s'ns brúks, mynda þeir ásamt
hEegStofunni einn sal. Út frá þessari
v6gn kemur nokkuð stór pallur, sem
na haiia landsins umhverfis endar
^ n'ður við jörð.
úr o*r|^iu h®ð er svefnloft, sem verð-
l eins yfir borðstofunni, svo að af
sjá niður í setustofuna.
J^^BIstot3 Sigurðar Thoroddsen
Ui anr|azt verkfræðilegu hliðina og
bví
V
hefur
kvjg^^®'13® byggingarkostnaðinn. Sam-
fuil Þeim útreikningum mun húsið
erf kosta um 1700 þúsund krónur,
sem svarar til 3250 kr. á rúmmetra. Er
það mjög hagstæð tala borið saman við
hliðstæðar framkvæmdir, og þykir það
sanna, að þótt byggingarlagið sé sér-
stakt, þá er það ekkert dýrara. Af heild-
artölunni er meira en helmingurinn
vinnukostnaður, en vegna sjálfboða-
vinnu Hrannara er þetta verk framkvæm-
anlegt. Nú, þegar lokið er við að reisa
grindina, er samanlagður fjöldi vinnu-
stunda kominn á fjórða þúsund, sem
mundi þýða á fjórða hundrað þúsund
krónur, væri þetta greitt fullu verði. Hún
er alveg ótrúleg fórnfýsin, sem margir
Hrannarar hafa sýnt með þessari sjálf-
boðavinnu.
SPARIGRÍSINN
getið þið búið til úr plastflösku
undan ræstidufti. — Límið fal-
legan pappír utan um hana og
setjið eyrun á. Þau eru úr leðri
eða filti. Skottið eða rófan er
pípuhreinsari. Venjuleg dökk
tala er sett framan á trýnið.
Hún þarf helzt að vera með
aðeins tveimur götum (nösum).
Fæturnir eru úr korktöppum, en
augun eru teiknuð á með túss-
bleki. — Þá er ekki annað eft-
ir en setja rifu niður í gegnum
bakið á skepnunni.
Getið þið teiknað dýr úr ein-
tómum þríhyrningum? Hór sjá-
ið þið kisu — reynið við fleiri
dýr, t. d. hund, kött eða kú.
Það væri gaman að fá teikn-
ingar frá ykkur I þessurin stll.
17