Æskan - 01.10.1977, Blaðsíða 22

KISA BRÝNIR KLÆRNAR
/\llir, sem hafa haft ketti í kringum sig, þótt ekki sé
nema nokkra daga, hafa séð þá taka sig til og hamast við
að klóra í grófgerðan vefnað, gúmmímottur eða jafnvel
hluti úr mjúkum viði. Er almennt sagt, að þeir séu aö
brýna klærnar.
Danskur dýrafræðingur, sem einnig lætur sig miklu
skiþta öll dýraverndarmál, heitir Hans Hvass. Hann er
víðkunnur um öll Norðurlönd sem merkur rithöfundur um
dýrafræði og dýravernd. Hann hefur nýlega skrifað grein
í Dýraverndarann danska, og með þeirri grein hans fylgir
mynd sú, sem hér er nú birt.
Hann segir í greininni, að hingað til hafi einkum tvær
skoðanir verið ríkjandi um, í hvaða tilgangi kettir að-
hefðust það, sem minnst er á hér að framan. Þær eru
þessar:
1. Að kötturinn sé að brýna klær sínar.
2. Að hann sé að styrkja og þjálfa vöðva og sinar.
Hið fyrra, sem sé ennþá almenn skoðun, sé hrein fjar-
stæða, enda er það á|íka skynsamleg ályktun og ef ein-
hver fyndi uþþ á því að segja, að eggjárn bíti best, þegar
með því hefði verið skorið í sundur vaðmál, strigi eða
gúmmí, en Hvass segir, að hið síðara sé sú skoðun, sem
flestir dýrafræðingar hafi hallast að.
Þegar kaffi er brennt, veröur það að
nokkru leyti að kolum, en það er eðli kola
að gleyþa í sig daunmiklar lofttegundir,
og þess vegna getur brennt kaffi misst
ilm sinn og bragð við að geymast.
Möluðu kaffi er þó enn hættara við
þessu, og skyldi það því ætíð geymt í
loftheldum ílátum.
★ • ★
Rauðu blóðkornin eru að þvermáli
rúmlega 6/1000 úr einum millimetra.
Fjöldi þeirra er svo mikill, að talið er að 5
milljónir séu í hverjum teningsmillimetra
blóös. Hvítu blóðkornin eru lítið eitt færri.
Talið er, að í heilbrigðum manni séu þau
500 sinnum færri en rauðu blóðkornin.
Rokoffs hefði án vitundar hans haft skipti á börnum, og sonur
hennar gat verið hjá einhverjum vinum hennar í Lundúnum.
Nóga vini átti hún þar, sem bæði vildu og gátu greitt hvað háa
upphæð sem var í lausnargjald, væri þess krafist, til þess að
sonur lávarðarins af Greystoke yrði látinn laus.
Ötal sinnum hafði hún hugsað um þetta, og á ýmsa vegu,
síðan Sveinn nóttina góðu á Kincaid, hafði lagt barnið í arma
hennar, og hún um morguninn hafði séð, að hún átti það ekki.
Þess oftar sem hún hugsaði um þetta, því kærari varð henni sá
draumur, að Jack litli væri nú óhultur.
Aldrei mátti Rússinn vita, að þetta var ekki hennar barn.
Hún sá, að úti var um sig; — þegar Sveinn og maður hennar
voru úr sögunni, vissi enginn af þeim, sem hefði getað og viljað
hjálpa henni, hvar hennar var að leita.
,,Farðu!“ sagði hún við Rússann. „Farðu, og lof mér að vera
Framhald.
Nú hafi hins vegar mjög kunnur danskur lögfræðingur
lagt svo skynsamlega til þessara mála, að vafalaust hafi
hann rétt fyrir sér.
Lögfræðingur þessi hafi löngum verið kattavinur,
hafi hann fyrir skömmu tekið að velta því fyrir sér, hver
geti verið tilgangur katta með því að gera það, sem al-
mennt væri kallað að þeir brýndu klær sínar. Hann hafð'
tekið eftir því, að kisa hans sæktist einkum eftir að brýna
klærnar á gúmmímottu í baðherberginu. Hafi hann svo
nýlega komist að því sanna, fundið á mottunni aftur oQ
aftur, þegar kisa hafi nýlokið brýningu, eitt eða tvö kló-
slíður. Tilgangur kisu með brýningunni sé því sá að los0
sig við gömul klóslíður, þegar undir þeim hafi vaxið ny-
ÆSKAN — Allar reykingar eru mikill sóðaskapur
/