Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.04.1917, Side 62

Skírnir - 01.04.1917, Side 62
Skírnir] Jón Stefánsson. sögurnar. En í þessari sögu er svo augljós framför höf. frá því að þær voru skrifaðar, að hvergi vottar fyrir byrjandablæ. Þar kemur fullþroskað skáld fram á bók- mentavöllinn, sem að öllu leyti tekur af sínu eigin, efnir mál og form. Þessi saga fekk heldur betri viðtökur en hinar og lof sumra ritdómara. — Sveitarlífs- og persónu- lýsingar eru svo skýrar (frá því tímabili, sem sagan á við) og örlagaþættir sögupersónanna raktir með svo mikl- um næmleik og harmþunga, að óvíða hefir lengra verið komist í íslenzkum skáldritum. Snildarbragð höfundarins á náttúrulýsingum og málinu á sögunum hefir hlotið al- ment lof og athygli fyrir ramm-íslenzkan frumblæ. Þó hægt sé að segja með rökum, að höfundurinn lúti ekki nákvæmlega lögum listarinnar — geri ástriður persóna sinna of berar og tilfinningarnar æstar, þá er samt meira í það spunnið og hreinlegri tök hans, heldur en ástar- hjalsdekur og hálfvelgjukukl það, sem lesandinn á að venjast frá hinum og þessum, er nú hreykja sér í nafni »lærðrar« listar. Sálarlíf persónanna sýnir, að það er fóstrað við íslenzka náttúru, sterkt manneðli og þróttmik- inn hug og tilfinningar. Þriðja bók J. St, »Dýrasögur«, var prentuð 1910. Hún er það síðasta, sem gefið hefir verið út eftir liann sérstaklega. Eg minnist eigi annars, en að höfundurinn hafi hlotið einróma þakkir allra, sem á þessa bók hafa minst fjær og nær. Enda skipar liún svo sérstakt rúm á bókmentasviði þjóðarinnar, að enginn annar rithöfundur hefir komist inn á það svið svo teljandi sé. Þessi bók og aðrar samflokks-sögur höfundarins, sem eigi eru þar prent- aðar, munu ef til vill geyma nafn hans lengst og varð- veita í bókmentaheiminum. Auk þeirra bóka, sem hér eru nefndar, er nokkuð til eftir Jón St. af óprentuðum sögum. ífokkuð af smásögum °g fjórar stærri sögur, sem flestar eru fullbúnar til prent- unar. Eru þær ritaðar á árunurn frá 1905—1915. Að- vísu auðnaðist honum eigi að ganga frá þeim öllum tiE iulls, eins og hann hugðist að gera, því dauðann bar bráð-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.